ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Ετυμολογικά το όνομα Μακεδονία – Μακεδόν(ιος) > Μακεδών ή Μακηδών, όπως και τα: Μάγνης, Μακέτης κ.α. είναι προφανές ότι προέρχονται από τη δωρική ρίζα μακ- από την οποία παράγονται και τα: μάκος ή ιωνικά μήκος, magnus,a,um (o μέγας, ο με μήκος), μακ(ε)ρός – μακρός, μάκαρ κ.α., καθώς και τα σύνθετα: Μακεδονία, μακεδνός,ή,ό – Μάκεδνος,η, μακαρόνια κ.α. = η ρίζα μακ- και η λέξη έδος = η χώρα, το έδαφος κ.α., απ΄όπου και η λέξη έδνον = το γλυκύ, εύγευστο κ.α.

Στην Οδύσσεια (η’ 106) αναφέρεται «οία τε φύλλα μακεδνής αιγείρειο», όπου το επίθετο «μακεδνός,ή,ος» ή σε ουσιαστικοποίηση Μάκεδνος,η, (κάτι ως θερμή > θέρμη, ξανθή – Ξάνθη, Θερμός > Θέρμος, λευκός,ή – λεύκη ή λεύκος…) μεταφράζεται σε ευμήκη. Δηλαδή «Μάκεδνος» = ο εύσωμος, ο ευμήκης, ο ψηλός, ο μακρός κ.τ.λ. και Μακεδονία = η ευμήκη, η μακρά και ωραία χώρα. Η Μακεδονία, σύμφωνα με το Θουκυδίδη, ήταν πολύ μεγάλη, μακρά χώρα και διακρίνονταν σε άνω και κάτω.

«Πο-μάκοι» = οι απόμακ(ρ)οι, οι ακρίτες, ταυτίζονται με τους Αγριάνες του Μ. Αλέξανδρου. Μάκος ή ιωνικά μήκων η υπνοφόρος = το μακεδονικό λουλούδι, ένα ωραίο λουλούδι που ανήκει στα ροδανθή.