Ο ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ
Αθηνά: η θεά της σοφίας, της στρατηγικής και του πολέμου, σύμβολά της το δόρυ, η περικεφαλαία και η αιγίδα. Μερικά από τα προσωνύμια που της έδιναν ήταν: Παλλάδα, Γλαυκώπις, Αρεία, Εργάνη, Παρθένος, Πρόμαχος, Πολιάς.
Απόλλων: ένας από τους σημαντικότερους θεούς του Ολύμπου, σχετίζεται με τη Νεότητα και το Κάλλος, με την Ιατρική και την Θεραπευτική, με την Μουσική, μάντις και ηλιακός, ο λύκος, όπως και πολλά άλλα ζώα, ήταν αφιερωμένο σε αυτόν.
Άρτεμις: η δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα, ήταν η αειπάρθενος Θεά της άγριας φύσης και του κυνηγιού, προστάτιδα της υπαίθρου και της μητρότητας.
Δήμητρα: η ιδεατή ανθρωπόμορφη θεότητα της καλλιέργειας, της γεωργίας, αλλά και της ελεύθερης βλάστησης, του εδάφους και της γονιμότητας αυτού, σύμβολά της το στάχυ, ο νάρκισσος, η παπαρούνα. Θέσπισε τα Ελευσίνια Μυστήρια.
Ήρα: σχετιζόταν με το θεσμό του γάμου, αφού είχε τελέσει ιερό γάμο με το Δία. Φυτά της ήταν το ελίχρυσο, το ρόδι και ο κρίνος...
Ήφαιστος: είναι ο θεός της φωτιάς και της μεταλλουργίας. Γεννήθηκε με παρθενογένεση
Ποσειδώνας: ο Θεός της θάλασσας, των ποταμών, των πηγών και των πόσιμων νερών.
Αφροδίτη: η θεά της ομορφιάς και του Έρωτα. Τα αγαπημένα της ζώα ήταν τα περιστέρια.
Ερμής: είναι ο αγγελιοφόρος των θεών λειτουργεί ως ψυχοπομπός, δηλαδή οδηγεί τις ψυχές των νεκρών στον Άδη, θεός του εμπορίου και της κλεψιάς. Σύμβολο της ταχύτητας, της μεταβλητότητας, μα και των απατηλών δρόμων του νου.
Είναι οι θεότητες που χάριζαν την ποιητική έμπνευση, έφερναν τη χαρά και προστάτευαν την πνευματική δημιουργία.
Τα ονόματά τους αναφέρονται για πρώτη φορά από τον Ησίοδο. Δεν γνωρίζουμε αν η προέλευσή τους ήταν κάποια αρχαία παράδοση ή δική του επινόηση.
Για τους Πυθαγόρειους οι Μούσες σχετίζονται περισσότερο με τη μνήμη και το χρόνο. Σύμφωνα με την θεώρησή τους, οι Μούσες επέτρεπαν στους ανθρώπους να θυμηθούν τις προηγούμενες ζωές τους προκειμένου να φτάσουν σε μια ανώτερη μορφή υπόστασης.
Ερατώ - Λυρική ποίηση
Κλειώ - Ιστορία
Ευτέρπη - Μουσική
Ουρανία - ΑστρονομίαΘάλεια - Κωμωδία
Τερψιχόρη - Χορός
Πολύμνια - Ιερή ποίηση
Μελπομένη - Τραγωδία
Καλλιόπη - Επική ποίηση
Στην Ελληνική μυθολογία, οι Χάριτες ήταν οι χάρες. Έδωσαν στους ανθρώπους τα ταλέντα για τις τέχνες και συχνά συνδέονται με τις Μούσες. Κανονικά ήταν τρεις: η Αγλαΐα η νεότερη, η Ευφροσύνη και η Θάλεια, αλλά ορισμένες φορές αναφέρονται και άλλες, όπως οι Αυξώ, η Χάρις, η Ηγεμόνη, η Φαένα και η Πασιθέα.
Οι Ερινύες ήταν η Αλυκτώ, η Μέγαιρα και η Κτησιφόνη. Είχαν αποκρουστική όψη, τα κεφάλια τους ήταν τυλιγμένα με φίδια και συχνά έφεραν δάδες. Αναφέρονται επίσης ως Ευμενίδες.
