Ποτέ ξανά κίτρινα δόντια

Τρίτη 20 Μαΐου 2008

ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΝΟΜΑΤΑ

Πελασγοί: τό κοινό όνομα όλων τών προϊστορικών καί προκατακλυσμιαίων Ελληνικών φύλων.

Αχαιοί: ελληνικό φύλο πού ήλθε από τήν Ήπειρο. Τό όνομα προέρχεται απ' τόν Αχαιό γιό τού Ξούθου, εγγονό τού Έλληνα καί δισέγγονο τού Δευκαλίωνος. Στήν εκστρατεία κατά τής Τροίας περί τό 1200 π.Χ κατά τήν συμβατική ιστορία έλαβαν μέρος 44 ηγεμόνες, από τήν Ήπειρο καί Θεσσαλία μέχρι τήν Κρήτη, αυτόνομοι μέν αλλά στά μάτια τών ξένων φάνταζαν ως έν έθνος, όπως άλλωστε ήταν αφού ίσχυε τό όμαιμον, τό ομόγλωσσον τό ομόθρησκον καί κυρίως η κοινή συνείδησις. Τούς απέδιδαν δέ διάφορα ονόματα, όπως Αργείοι, Δαναοί, Αχαιοί μέ κυρίαρχο τό Αχαιοί.

Ίωνες: ελληνικό φύλο πού ήλθε κι αυτό από τήν Ήπειρο καί τά παράκτια νησιά τού Ιονίου. Τό όνομα έλκει τήν καταγωγή του από τόν Ίωνα, αδελφό τού Αχαιού, γιό τού Ξούθου, εγγονό τού Έλληνα καί δισέγγονο τού Δευκαλίωνος. Εγκαταστάθηκαν περί τό 1900 π.Χ. κατά τήν συμβατική πάντα ιστορία στήν Αττική. Ήλθαν σέ επαφή μέ τούς ανατολικούς λαούς καί γι αυτό τόν λόγο οι τελευταίοι αποκαλούσαν όλους τούς Έλληνες Ίωνες (Γιουνάν ), πράγμα πού εξακολουθεί νά ισχύει καί σήμερα καί μάλιστα καί η ίδια η Ελλάδα αποκαλείται Γιουνανιστάν.

Αιολείς: ήλθαν από τήν Θεσσαλία περί τό 1900 π.Χ. εγκαταστάθηκαν στήν Πελοπόννησο καί συγχωνεύτηκαν μέ τούς Αχαιούς. Τό όνομα ανατρέχει φυσικά στόν Αίολο τόν γιό τού Έλληνα καί εγγονό τού Δευκαλίωνος. Γιός τού Αιόλου ήταν ο Αθάμας, ο οποίος μέ τήν Νεφέλη έκανε τόν Φρίξο καί τήν Έλλη, εξ ής καί ο Ελλήσποντος καλείται.

Γραικοί: από τόν Γραικό πού όπως καί ο Έλλην γενεαλογείται απ' τόν Δευκαλίωνα ή κατ' άλλους θεωρείται αδελφός τού Λατίνου. Τό όνομα ετυμολογείται από τό γηραιός καί γραία κι αυτό από τήν Γαία καί επομένως αντιλαμβάνεται κανείς τό παμπάλαιον αφ' ενός τού ονόματος αφ' ετέρου δέ τό γηγενές αυτού. Επεκράτησε κατά τούς μέσους χρόνους (ανασυρθέν φυσικά από τό βαθύτατο παρελθόν) ως εθνική ονομασία τών Ελλήνων ιδίως στήν ύπαιθρο, διότι τό Έλληνες σήμαινε πλέον ειδωλολάτρες. Διά τών Λατίνων πού τό παρέλαβαν από τήν γειτονική Ήπειρο διαδόθηκε στήν Δύσι (παρεφθάρη φυσικά όπως άλλωστε καί η Ελληνική γλωσσα πού κατακρεουργημένη κατέληξε στίς διαφόρους διαλέκτους), καί έχουμε τό γνωστό Graeci καί τά σημερινά ακατανόητα Greece, Grece, καί τά λοιπά παρόμοια. Μετά μάλιστα τήν δημιουργία νέας αυτοκρατορίας απ' τούς Δυτικούς μέ φορέα τού αξιώματος τόν Κάρολο τό 800 μ.Χ., πού ήταν τό αποκορύφωμα τής διάστασης μεταξύ τής παπικής εξουσίας καί τής πολιτικής εξουσίας τής Κωνσταντινουπόλεως, έγινε κατασυκοφάντησις τών Ελλήνων, ώστε τό όνομα Γραικός νά σημαίνει αίρεση καί κατά τούς χρόνους τής Φραγκοκρατίας μάλλιστα ενισχύθηκε εντονότατα ο μισελληνισμός. Γνωστή είναι η φράση τού " πρωθυπουργού" τού Κ. Παλαιολόγου Λουκά Νοταρά " κρειττότερον ιδείν εν μέσει Πόλει φακιόλιον Τούρκου ή ρωμαϊκήν καλύπτραν". Νά σημειώσουμε μέ τήν ευκαιρία ότι ο Κάρολος ζήτησε σέ γάμο τήν 1η γυναίκα αυτοκράτειρα τήν Ειρήνη τήν Αθηναία. Μετά τήν πτώση τής Πόλης, εκτός από τό ρεύμα λογίων πού συνέρευσε στήν Δύσι καί προκάλεσε τήν αναγέννηση, υπήρξαν καί πολλοί δυστυχείς πρόσφυγες, πολλοί από τούς οποίους παρανομούσαν γιά νά καταφέρουν νά επιβιώσουν καί αυτό συνέτεινε ώστε τό "Γραικός" νά σημαίνει καί "απατεών".

Δαναοί: ελληνικό φύλο, πού προερχόμενο από τήν Ήπειρο, εγκαταστάθηκε κυρίως στήν Πελοπόννησο περί τό 2000 π.Χ. Timeo Danaos et dona ferentes (= φοβούμαι τούς Δαναούς καί δώρα φέροντας). Η φράση αυτή ανήκει στόν γαλάτη Βιργίλιο καί ασφαλώς εκφράζει τόν φθόνο κατά τών Ελλήνων αλλά καί τήν προσπάθεια υποτίμησης τού Ελληνικού Πνεύματος πού ήταν κυρίαρχο ακόμα καί κατά τήν Ρωμαϊκή στρατιωτική κυριαρχία. Άλλωστε κατά τόν Οράτιο " η Ελλάς ηττηθείσα τόν τραχύν νικητήν ενίκησε καί τάς τέχνας εισήγαγε εις τό αγροίκον Λάτιον".

Σελλοί: κατά τόν Αριστοτέλη πανάρχαιοι κάτοικοι τής κεντρικής Ηπείρου πού καλούνταν τότε μέν Γραικοί, τώρα δέ Έλληνες. Απ' τό όνομα αυτό κατά μία εκδοχή καί τό Έλληνες.

Έλληνες: τό ελληνικό φύλο τού Αχιλλέα πού κατοικούσε τήν Φθία. Εκαλούντο καί Μυρμιδόνες. Ήλθε από τήν Ήπειρο καί επεκτάθηκε σέ ευρύτερη περιοχή. Τό όνομα προέρχεται από τόν Έλληνα, γιό τού Δευκαλίωνος πού γεννήθηκε μέ " σπέρμα Διός". Τόν 8ο π.Χ. αιώνα όλα τά Ελληνικά φύλα πήραν αυτό τό όνομα. Στά πρώτα χρόνια τής επικράτησης τού Χριστιαννισμού τό όνομα Έλλην κατέληξε νά σημαίνει ειδωλολάτρης. Απ' τόν 9ο αιώνα όμως μέ τόν Φώτιο καθηγητή καί μετέπειτα πατριάρχη, πού τό σπίτι του είχε μετατραπεί σέ κέντρο φιλολογικών συναναστροφών, πού επανιδρύθηκε τό Πανεπιστήμιο Κωνσταντινουπόλεως καί συνεστήθη πλήθος άλλων ιδιωτικών ανωτάτων σχολών έχουμε επανεμφάνιση τού ονόματος "Έλλην". Τόν 11ο αιώνα έχομε νέα ενίσχυση τού ονόματος μέ τόν Μιχαήλ Ψελλό καί τήν Άννα Κομνηνή. Ο Θεόδωρος Β' Λάσκαρις αυτοκράτωρ Νίκαιας έλεγε: " Πάσαν τοίνυν φιλοσοφίαν καί γνώσις Ελλήνων εύρεμα...Σύ δέ ώ Ιταλέ τίνος ένεκεν εγκαυχά"; Ο Γεώργιος Γεμιστός τόνιζε στόν Μανουήλ Παλαιολόγο, ότι οι άνθρωποι, τών οποίων ηγείται είναι "Έλληνες" τό γένος ως ή τε φωνή καί η πάτριος παιδεία μαρτυρεί. Κατά τήν Τουρκοκρατία έχομε συνύπαρξη τών ονομάτων Γραικός, Έλλην αλλά καί Ρωμηός.

Ρωμηοί: πολιτικό καί όχι εθνικό όνομα πού εχρησιμοποιείτο στήν ανατολική-Ελληνική αυτοκρατορία μαζί μέ τούς όρους "Ρωμαίος", "Ρωμανία" κ.λ.π. Άλλωστε η Κωνσταντινούπολη είχε ονομασθεί "Νέα Ρώμη". Ρωμηούς αποκαλούσαν κυρίως οι Τούρκοι τούς Έλληνες.

Βυζαντινοί: ο όρος καθιερώθηκε πολύ μετά τήν πτώση τής Πόλης, στά πλαίσια προφανώς τής απεγνωσμένης προσπάθειας τών Δυτικών νά αποξενώσουν τήν ανατολική αυτοκρατορία από τούς Έλληνες καί νά μειώσουν την δόξα τους ισχυριζόμενοι οτι δέν είναι Ελληνική. Δυστυχώς όμως γι αυτούς τά στοιχεία τής ταυτότητας γλώσσα, θρησκεία, παιδεία, μαρτυρούν τήν ελληνικότητα τής αυτοκρατορίας.

Υ.Γ. Περισσότερα στό βιβλίο " Οι περιπέτειες τών Εθνικών Ονομάτων τών Ελλήνων " τού Π. Χρήστου.

ΠΗΓΗ:http://users.att.sch.gr/xtsamis/Kentrikil.htm

Κυριακή 11 Μαΐου 2008

ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑ ΣΚΟΠΙΩΝ, ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ;;;;



ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΧΑΜΠΑΡΙ...

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

ΑΝΘΕΣΦΟΡΙΑ - ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΑ - ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ


του ιστορικού ερευνητού Σπυρίδωνος Σταυρόπουλου
Προέδρου παραρτήματος ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ Αθηνών

Τα Διονύσια, τα οποία άρχιζαν 19-22 Δεκεμβρίου ως εορτή των αγρών, του οίνου, του θεάτρου και της χαράς, στην τρίτη τους φάση ονομάζονταν Ανθεστήρια και τελούντο τον μήνα Ανθεστηριώνα (Φεβρουάριο-Μάρτιο) όπου δοκιμαζόταν νέος οίνος και γινόντουσαν προς τούτο τελετές με προσφορά ανθέων ή ψημένων χόρτων προς τον Διόνυσο. Η τετάρτη φάση, τα μεγάλα Διονύσια, εορτάζονταν τον μήνα Ελαφηβολιώνα (28 Μαρτίου- 2 Απριλίου), όπου ελάμβαναν χωράν κυρίως αγώνες τραγωδιών, λυρικοί αγώνες με παρουσία ποιητών, χορευτών, υποκριτών (ηθοποιών) και χορηγών. Εξαιρέσει των σκωπτικών βωμολοχιών των «εξ αμάξης», επικρατούσε πλήρης θρησκευτική σεμνότητα. Οι εορτές αυτές εορτάζονταν κυρίως στην Αθήνα αλλά και σε Ιωνικές πόλεις, στην Κέρκυρα και στις Κυκλάδες.
Τα Ανθεσφόρια, εορτή της φύσεως και των ανθέων, εορτάζονταν στην Σικελία την άνοιξη προς τιμήν της Περσεφόνης. Συνηθίζονταν η έξοδος στους αγρούς και το στόλισμα της κεφαλής των κοριτσιών (κόραι) με άνθη, οι οποίες εκαλούντο ανθεσφόραι. Αγάλματα ανθεσφόρων παρθένων υπήρχαν στην Μεγαλόπολη και στο Άργος, όπου και ναός της Άνθειας "Ήρας ("Ήρας των ανθέων). Συνήθιζαν επίσης να πλέκουν στέφανα από άνθη και να στολίζουν με αυτά τον περιβάλλοντα χώρο.
Οι Ρωμαίοι, την ίδια εποχή με τους "Έλληνες γιόρταζαν τα Liberalia, εορτή των δασών προς τιμήν του θεού Liber (Διόνυσος). Βακχική ακόλαστος εορτή, η οποία προσπάθησε αργότερα να «περάσει» από την Νότιον Ιταλία, εδιώχθη απηνώς υπό της Συγκλήτου, απαγορεύτηκε δια νόμων και τιμωρηθέντων δια θανάτου πλέον των 10.000 ατόμων.
Απότοκος και ανάμνηση των ανωτέρω εορτών παραμένει σήμερον η λαϊκή μας Πρωτομαγιά, ως εορτή χαράς, λουλουδιών, εορτή αναγεννήσεως της φύσεως από τον «θάνατο» του χειμώνα, εορτή χρωμάτων και ζωής. Από εμάς τους Έλληνες διαδόθηκε το ωραίο αυτό έθιμο στα άλλα βάρβαρα έθνη του κόσμου.
Την Πρωτομαγιά του 1886, σε διαδήλωση εργατών στο Σικάγο έχασαν την ζωή τους δύο άνθρωποι. Ο Εβραϊσμός δεν έχασε την μοναδική ευκαιρία. Στο διεθνές εργατικό και σοσιαλιστικό συνέδριο στο Παρίσι (Β' Διεθνής) οι απανταχού της γης εβραιοκομμουνιστές έλαβαν την απόφαση, η 1η Μαΐου να θεωρείται ως ήμερα ισχυροποιήσεως των δεσμών ανάμεσα στους εργάτες όλου του κόσμου. Μοναδικοί στο να εκμεταλλεύονται ευκαιρίες, νεκρούς και θύματα οι κομμουνιστές κατάφεραν το 1947 να καθιερωθεί επισήμως η 1η Μαΐου ως διεθνής εργατική εορτή. Έτσι κατάφερε ο σιωνισμός να λερώσει την ημέρα αυτή της χαράς και της ζωής που οι Έλληνες χάρισαν στον κόσμο με την απάνθρωπη και ανθελληνική ιδεολογία του κομμουνισμού.
Για τους εργάτες και εργαζόμενους δεν χρειάζονται Πρωτομαγιές των κούφιων λόγων και των ψευδών υποσχέσεων. Χρειάζονται όλες οι υπόλοιπες ήμερες του χρόνου των έργων, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της στοργής και της φροντίδας. Για να γίνουν όλα αυτά όμως χρειάζεται κράτος όχι υπηρέτης των κεφαλαιοκρατών και των διεθνών μονοπωλίων αλλά κράτος υπηρέτης του λαού. Σήμερα βέβαια τίθεται και το ερώτημα τίνος λαού? Και για ποιους εργάτες αναφερόμαστε? Δυστυχώς η πατρίδα μας έχει γεμίσει από αλλόφυλους και οι έλληνες εργαζόμενοι πέρα από την εκμετάλλευση των εργοδοτών, τις χαμηλές αμοιβές, την απουσία μέτρων ασφαλείας, την μαύρη εργασία έχουν να αντιμετωπίσουν και τον ανταγωνισμό στην αγορά εργασίας όλων αυτών των παρανόμως εισελθόντων στην πατρίδα μας.

Σάββατο 3 Μαΐου 2008

ΝΟΜΟΙ ΠΕΡΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Πλουτάρχου, Περί Αλεξάνδρου Τύχης ή Αρετής Λόγος Α' 12

"Αλέξανδρος δε, Φιλοξένου του της παραλίας υπάρχου γράψαντος, ότι παίς εν Ιωνία γέγονεν οίος ουκ άλλος ώραν και είδος, και πυνθανομένου δια των γραμμάτων ει αναπέμψη, πικρώς αντέγραψεν ω κάκιστ' ανθρώπων, τι μοι πώποτε τοιούτο συνέγνως, ίνα τοιαύταις με κολακεύσης ηδοναίς;"

"Και ο Αλέξανδρος, όταν του έγραψε ο Φιλόξενος, ο κυβερνήτης της παραλίας ότι υπάρχει στην Ιωνία ένα παιδί που, όμοιο στην ομορφιά του δεν ξανάγινε ποτέ, και ζητούσε να πληροφορηθή με γράμμα, αν ήθελε να του το στείλη, ο Αλέξανδρος του έγραψε απαντώντας αυστηρά: "Ω πιο κακέ απ' όλους τους ανθρώπους, με ξέρεις ανακατεμένο, ποτέ, με τέτοιες βρωμοδουλειές, για να με κολακεύσης με τέτοιου είδους απολαύσεις;".

Aισχύνου, Kατά Tιμάρχου § 21

"Eάν κάποιος Aθηναίος εκδίδεται ως παθητικός ομοφυλόφιλος, να μην επιτρέπεται σ' αυτόν να εκλέγεται ως ένας εκ των εννέα αρχόντων, ούτε να αναλαμβάνει το αξίωμα του ιερέως, ούτε να γίνεται σύνδικος του δήμου, ούτε να αναλαμβάνει κανένα απολύτως αξίωμα ούτε στο εσωτερικό, ούτε στο εξωτερικό, ούτε κληρωτό, ούτε αιρετό, ούτε να αποστέλεται σε διπλωματική αποστολή, ούτε να εκφέρει τη γνώμη του, ούτε να εισέρχεται στα δημόσια ιερά, ούτε να έχει δικαίωμα να φέρει στεφάνι στις Eορτές που συνηθίζεται αυτό, ούτε να πηγαίνει στα περιαντήρια που βρίσκονται μέσα στην αγορά. EAν δε κάποιος κάνει κάτι από αυτά και εφόσον αυτό αποδειχθεί δικαστικώς, τότε να τιμωρείται με θάνατο".

Δημοσθένους, Kατά Aνδροτίωνος § 21

"Δεν επιτρέπεται στους ομοφυλοφίλους ούτε να ομιλούν, ούτε να γράφουν".

Aιλιανού, Ποικίλη Iστορία III 12

"O Σπαρτιατικός έρωτας δεν είχε καμία σχέση με αισχρότητες. Eάν ποτέ κάποιος έφηβος τολμούσε να ανεχθεί ασέλγεια εις βάρος του ή εάν κάποιος άλλος έφηβος επιχειρούσε να ασελγήσει εις βάρος κάποιου άλλου, δεν συνέφερε κανέναν απ' τους δύο να καταντροπιάσουν την Σπάρτη, αφού σε τέτοια περίπτωση ή εξοριζόντουσαν εφ' όρου ζωής από την Σπάρτη ή έχαναν την ζωή τους".

Πλουτάρχου, Λακεδαιμονίων Eπιτηδεύματα 7,237c
Mάξιμος Tύριος, 20,8d,e

"O ψυχικός δεσμός μεταξύ των νέων δεν έχει καμία σχέση με σωματικές επαφές. Όποιος νέος επιχειρήσει να ασελγήσει εις βάρος άλλου θα στερηθεί διά βίου τα πολιτικά του δικαιώματα".

Ξενοφώντος Λακεδαιμονίων Πολιτεία ΙΙ, 13

"Ο δε Λυκούργος
Εναντία και τούτοις πάσι γνούς, ει μεν τις αυτός ων οίον δει αγασθείς ψυχήν παιδός πειρώτο άμεμπτον φίλον αποτελέσασθαι και συν-είναι, επήνει και καλλίστην παιδείαν ταύτην ενόμιζεν.
Ει δε τις παιδός σώματος ορεγόμενος φανείη, αίσχιστον τούτο θείς εποίησεν εν Λακεδαίμονι μηδέν ήττον εραστάς παιδικών απέχεσθαι ή γονείς παίδων ή και αδελφοί αδελφών εις αφροδίσια απέχοντα".

"Ο Λυκούργος όμως, αντιθέτως προς όλα ταύτα πιστεύων, επεδοκίμαζε μόνον το εάν σημαίνων άνθρωπος, θαυμάσας την ψυχική αρετήν του παιδίου, προσεπάθη να κάμη αυτόν φίλον με δεσμούς αναμεταξύ των αμέμπτους και να τον συναναστρέφεται, διότι τούτο ενόμιζε μέσον καλλίστης ανατροφής. Εάν όμως επαρουσιάζετο κανείς επιθυμών το παιδικόν σώμα, επειδή ο Λυκούργος εθεώρη τούτο πολύ αναίσχυντον, ενομοθέτησεν εις την Σπάρτην να απέχουν οι ερασταί από τα αγαπώμενα παιδιά, όπως αποφεύγουν εις αφροδισίους (ερωτικάς) σχέσεις οι γονείς από τα τέκνα των και οι αδελφοί από τους αδελφούς των".

Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι, Λυκούργος ΧVII

" Λακεδαιμόνιοι δε οι νομίζοντες, εάν και ορεχθή τις σώματος, μηδενός αν έτι καλού καγαθού τούτον τύχειν, ούτω τελέως τους ερωμένους αγαθούς απεργάζονται ως και μετά ξένων καν μη εν τη αυτή [πόλει] ταχθώσι τω εραστή, ομοίως αιδούνται τους παρόντας απολείπειν. Θεάν γάρ ου την Αναίδειαν αλλά την Αιδώ νομίζους"ι.

"Οι Λακεδαιμόνιοι, αντιθέτως, που πιστεύουν ότι το μόνο αν επιθυμήση κανείς το σώμα νέου, αυτός δεν είναι δυνατόν πια να επιτύχη τίποτε το ωραίο και το αγαθό, καθιστούν τους ερωμένους τόσον τελείους αγαθούς, ώστε και αν ακόμη ταχθούν στην μάχη μεταξύ ξένων και όχι στην ίδια πόλι με τον εραστή, εξ ίσου από αιδώ δεν εγκαταλείπουν τους συμπολεμιστές των. Γιατί πιστεύουν ως θεά όχι την Αναίδεια, αλλά την Αιδώ".

"Εκοινώνουν δε οι ερασταί τοις παισί της δόξης επ' αμφότερα και λέγεταί ποτε παιδός εν των μάχεσθαι φωνήν αγεννή προεμένου ζημιωθήναι τον εραστήν υπό των αρχόντων. Ούτω δε του εράν εγκεκριμένου παρ' αυτοίς, ώστε και των παρθένων εράν τας καλάς και αγαθάς γυναίκας, το αντεράν ούκ ην, αλλά μάλλον αρχήν εποιούντο φιλίας προς αλλήλους οι των αυτώ ερασθέντες, και διετέλουν κοινή σπουδάζοντες, όπως άριστον απεργάσαιντο τον ερώμενον".

"Οι ερασταί δε των παίδων μετείχον της φήμης αυτών και εις τάς δύο περιπτώσεις (δηλαδή = της φήμης και επί καλώ και επί κακώ). Και διηγούνται σχετικώς ότι, όταν κάποτε εις παίς εξεφώνησε κατά την διάρκειαν της μάχης μίαν απρεπή κραυγήν, οι άρχοντες ετιμώρησαν δια τούτο τον εραστήν του παιδός. Ενω δε ο έρως επεδοκιμάζετο κατ' αυτόν τον τρόπον υπό των Σπαρτιατών, ώστε και αι αγαθαί και ευγενείς γυναίκες να τρέφουν έρωτα προς τας παρθένους, δεν υπήρχεν όμως αντιζηλία εις τας ερωτικάς των σχέσεις, αλλά μάλλον εύρισκον αφορμήν να συνάψουν μεταξύ των στενήν φιλίαν εκείνοι , οι οποίοι είχον αγαπήσει τους ιδίους παίδας, και κατέβαλλον από κοινού, συνεχείς φροντίδας, δια να εξεύρουν τον καλύτερον τρόπον, με τον οποίον θα ήτο δυνατόν να γίνη άριστος ο υπ' αυτών αγαπώμενος νέος".

Πλάτωνος Νόμοι 636c

"Εννοητέον ότι τη θηλεία και τη των αρρένων φύσει εις κοινωνίαν ιούση της γεννήσεως ή περί ταύτα ηδονή κατά φύσιν αποδεδόσθαι δοκεί, αρρένων δε προς άρρενας ή θηλέων προς θηλείας παρά φύσιν."

"Είναι λοιπόν κατανοητό ότι η φύσις ωθεί τα θηλυκά να είναι σε επαφή με τα αρσενικά από την γέννησί τους, και η ηδονή σε αυτά είναι φανερό ότι έχει δοθή σύμφωνα με την φύσιν, ενώ (η επαφή ενν.) των αρσενικών με τα αρσενικά και θηλυκών με τα θηλυκά ενάντια στην φύσιν (παρά φύσιν). "

Πλάτωνος Νόμοι 836c-e

"...ει γάρ τις ακολουθών τη φύσει θήσει τον προ του Λαίου νόμον, λέγων ως ορθώς είχεν το αρρένων και νέων μη κοινωνείν καθάπερ θηλειών προς μίξειν αφροδισίων, μάρτυρα παραγόμενος την θηρίων φύσιν και δεικνύς προς τα τοιαύτα ουχ απτόμενον άρρενα άρρενος δια το μη φύσει τούτο είναι, ταχ' αν χρώτο πιθανώ λόγω...

"Όποιος, υπακούοντας στην φύσι, προτείνει την επανακαθιέρωσι του νόμου, όπως ήταν πριν από τον Λάιο-(ο οποίος εθεωρείτο ο μυθικός εφευρέτης της ομοφυλοφιλίας, με τον βιασμό του Χρυσίππου, για τον οποίο και τιμωρήθηκε από την μοίρα με το να δολοφονηθή από τον ίδιο του τον γιό) και διακηρύσσει ότι δεν είναι σωστό να έρχεσαι σε σεξουαλική επαφή με άνδρες και αγόρια, όπως με τις γυναίκες, και προσάγει ως απόδειξι γι' αυτό, την φύση των Ζώων και επισημαίνει ότι (ενν. Αναμεσά τους) το αρσενικό δεν αγγίζει αρσενικό με σεξουαλικό σκοπό, αφού αυτό δεν είναι φυσικό, βρίσκεται, νομίζω, σε πολύ ισχυρή θέσι..."

Πλάτωνος Νόμοι 840de

"...ως ου χείρους ημίν είναι τους πολίτας ορνίθων και άλλων θηρίων πολλών, οι κατά μεγάλας αγέλας γεννηθέντες, μέχρι μεν παιδογονίας η ίθεοι και ακήρατοι γάμων τε αγνοί ζώσιν, όταν δ' εις τούτο ηλικίας έλθωσι, συνδυασθέντες άρρην θηλεία κατά χάριν και θήλεια άρρενι, τον λοιπόν χρόνον οσίων και δικαίως ζώσιν, εμμένοντες βεβαίως ταίς πρώταις της φιλίας ομολογίαις δειν δη θηρίων γε αυτούς αμείνους είναι."

"Οι πολίτες μας δεν πρέπει να είναι κατώτεροι από τα πουλιά και πολλά άλλα είδη ζώων, που γεννιούνται σε αγέλες και ζουν αζευγάρωτα, ως την ηλικία της τεκνοποιίας, αγνά και αμόλυντα από τον γάμο, αλλά, όταν φτάσουν σ' εκείνη την ηλικία, ζευγαρώνουν αρσενικό με θηλυκό και θηλυκό με αρσενικό σύμφωνα με τις διαθέσεις τους και για το υπόλοιπο της ζωής τους ζουν με ευλάβεια και είναι νομοταγή, μένοντας πιστά στις συμφωνίες που ήταν η αρχή της σχέσεώς τους. Πρέπει λοιπόν αυτοί (δηλ οι πολίτες) να είναι ακόμη καλύτεροι από τα θηρία".

Πλάτωνος Νόμοι 841d

"Ή μηδένα τολμάν μηδενός άπτεσθαι των γενναίων άμα και ελευθέρων πλην γαμέτης εαυτού γυναικός, άθυτα δε παλλακών σπέρματα και νόθα μη σπείρειν, μηδέ άγονα αρρένων παρά φύσιν ή το μέν των αρρένων πάμπαν αφελοίμθ'άν.."

"Ή κανένας να μην τολμά να έρχεται σε επαφή με τους γενναίους και ελευθέρους εκτός από την ίδια τους την γυναίκα, ούτε να επιτρέπεται να σπείρουν νόθα σπέρματα στις παλλακίδες, είτε σε άνδρες άγονα παρά φύσιν ή μάλλον καλύτερα την μεταξύ ανδρών επαφή να την απαγορεύσουμε εντελώς".

Ξενοφώντος Απομνημονεύματα Α,ΙΙ30

"Κριτίαν μεν τοίνυν αισθανόμενος ερώντα Ευθυδήμου και πειρώντα χρήσθαι, καθάπερ οι προς τ' αφροδίσια των σωμάτων απολαύοντες, απέτρεπε φάσκων ανελεύθερόν τε είναι και ου πρέπον ανδρί καλώ καυγαθώ τον ερώμενον, ω βούλεται πολλού άξιος φαίνεσθαι, προσαιτείν ώσπερ τους πτωχούς ικετεύοντα και δόμενον προσδούναι, και τύτα μηδενός αγαθού του δε Κριτίου τοις τοιούτοις ουχ υπακούοντος ουδέ αποτρεπομένου, λέγεται τον Σωκράτην άλλων τε πολλών παρόντων και του Ευθυδήμου ειπείν ότι υιικόν αυτώ δοκοίη πάσχειν ο Κριτίας, επιθυμών Ευθυδήμω προσκνήσθαι ώστπερ τα ύιια τοις λίθοις, εξ ων δη και εμίσει τον Σωκράτην ο Κριτίας".

"Αντιθέτως όμως, όταν αντιλήφθηκε πως ο Κριτίας ήταν ερωτευμένος με τον Ευθύδημο και επροσπαθούσε να τον χρησιμοποιήση καθώς εκείνοι που απολαμβάνουν τα σώματα αφροδιασικά, τον απέτρεπεν ο Σωκράτης λέγοντας ότι και ανάξιο για ελεύθερον άνθρωπο είναι και ανάρμοστο για έναν άνδρα μορφωμένον ενάρετα, εκείνον που αγαπά, χάριν του οποίου θέλει να φαίνεται πως αξίζει πολύ, να τον ζητιανεύη, ικετεύοντας και παρακαλώντας να του στέρξη σε κάτι, που μάλιστα κάθε άλλο παρά αγαθό είναι. Επειδή δε ο Κριτίας δεν άκουσε αυτά τα λόγια και δεν απομακρυνόταν από τον σκοπό του, λέγεται ότι ο Σωκράτης, παρουσία και πολλών άλλων και του Ευθύδημου, είπεν ότι του φαίνεται πως ο Κριτίας υποφέρει από κάτι που παθαίνουν οι χοίροι, αφού επιθυμεί να τρίβεται επάνω στον Ευθύδημο, όπως ακριβώς τρίβονται τα χοιρίδια στις πέτρες. Εξ αιτίας αυτών ακριβώς ο Κριτίας εμισούσε τον Σωκράτη".

Αισχίνου Κατά Τιμάρχου 72:

"Ου γαρ έγωγε υπολαμβάνω ούτως υμάς επιλήσμονας είναι, ώστε ασχημονείν ων ολίγω πρότερον ηκούσατε αναγιγνωσκομένων <των> νόμων, εν οις γέγραπται, εάν τις μισθώσηται τινα Αθηναίων επί ταύτην την πράξιν, ή εάν τις εαυτόν μισθώση ένοχον είναι τοις μεγίστοις και τοις ίσοις επιτιμίοις".

"Εγώ τουλάχιστον, δεν νομίζω πως ξεχνάτε τόσο εύκολα, ώστε να μη θυμάστε αυτά που ακούσατε προηγουμένως, όταν γινόταν η ανάγνωσι των νόμων. Θυμάστε ασφαλώς, ότι οι νόμοι αναφέρανε ότι, όποιος πληρώσει άλλον άνδρα γι΄ αυτή τη δουλειά, ή πληρωθή για να ικανοποιήση τέτοιες επιθυμίες, και στις δύο περιπτώσεις η τιμωρία είναι ίδια και μάλιστα από τις πιο βαριές".

Ειδικώτερα δε για τον Ιερό Λόχο των Θηβαίων φαίνεται ότι στην αρχαιότητα κάποιοι θιασώτες της ομοφυλοφιλίας είχαν προσπαθήσει να συσχετίσουν αυτά τα ζευγάρια των εραστών και ερωμένων με ζευγάρια που είχαν σαρκικές σχέσεις, γι' αυτό ο Πλούταρχος, ο οποίος βέβαια γράφει τον 2ο μ.Χ. αιώνα, άρα έχει περάσει ολόκληρη την Ρωμαϊκή εποχή της πλήρους διαστροφής και διαφθοράς των ηθών, βάζει μετά την μάχη της Χαιρωνείας στο στόμα του νικητού της μάχης, Φιλίππου τα εξής συνταρακτικά λόγια:

Πλουτάρχου, Βίοι Παράλληλοι

"ας έχουν κακό τέλος εκείνοι που τόλμησαν να υπονοήσουν ότι κάτι αισχρό συνέβαινε μεταξύ αυτών των (πολεμικών) ζευγαριών"

Ξενοφώντος Συμπόσιον VIII, 28-32

"?επιθυμώ δε σοι, έφη, ω Καλλία, και μυθολογήσαι ως ου μόνον άνθρωποι αλλά και θεοί και ήρωες την της ψυχής φιλίαν περί πλείονος ή την του σώματος χρήσιν ποιούνται. Ζεύς τε γάρ όσων μεν θνητών ουσών μορφής ηράσθη, συγγενόμενος εία αυτάς θνητάς είναι όσων δε ψυχαίς αγαθαίς αγασθείη, αθανάτους τούτους εποίει ων Ηρακλής μεν και Διόσκουροί είσι, λέγονται δε και άλλοι και εγω δε φημι και Γανυμήδην ου σώματος αλλά ψυχής ένεκα υπό Διός εις ΅Ολυμπον ανενεχθήναι, μαρτυρεί δε και τούνομα αυτού έστι μεν γάρ δήπου και Ομήρω γάνυται δε τ'ακούων, τούτο δε φράζει ότι ήδεται δε τ'ακούων έστι δε και αλλοθί που πυκινά φρεσί μήδεα ειδώς τούτο δ' αυ λέγει σοφά φρεσί βουλεύματα ειδώς, εξ ούν συναμφοτέρων τούτων ουχ ηδυσώματος ονομασθείς ο Γανυμήδης αλλ' ηδυγνώμων εν θεοίς τετίμηται αλλά μην, ω Νικήρατε, και Αχιλλεύς Ομήρω πεποίηται ουχ ως παιδικοίς Πατρόκλω αλλ' ως εταίρω αποθανόντι εκπρεπέστατα τιμωρήσαι και Ορέστης δε και Πυλάδης και Θησεύς και Πειρίθους και άλλοι δε πολλοί των ημιθέων οι άριστοι υμνούνται ου διά το συγκαθεύδειν αλλά δια το άγασθαι αλλήλους τα μέγιστα και κάλλιστα κοινή διαπεπράχθαι, τι δε, τα νυν καλά έργα ου παντ' αν εύροι τις ένεκα επαίνου υπο των και πονείν και κινδυνεύειν εθελόντων πραττόμενα μάλλον ή υπό των εθιζομένων ηδονήν αντ' ευκλείας αιρείσθαι;"

"?28. Επιθυμώ τέλος, Καλλία, εξηκολούθησεν ο Σωκράτης, να σου αποδείξω και με την μυθολογία ότι όχι μόνο οι άνθρωποι αλλά και οι θεοί και οι ήρωες προτιμούν περισσότερο την φιλία της ψυχής παρά την χρησιμοποίησι του σώματος. 29. Ο Ζεύς, ως γνωστόν, όσες γυναίκες θνητές ερωτεύθηκε για τη σωματική τους ομορφιά, αφού συναντιώταν μαζί τους, τις άφηνε να μένουν θνητές όσους όμως αγάπησε για την ομορφιά της ψυχής τους, αυτούς τους καθιστούσε αθάνατους. Ανάμεσα σ' αυτούς είναι ο Ηρακλής, οι Διόσκουροι και άλλοι.
30. Εγώ επίσης υποστηρίζω ότι και ο Γανυμήδης μεταφέρθηκε στον ΅Ολυμπον επάνω όχι για την ομορφιά του σώματός του, αλλά για την ομορφιά της ψυχής του. Επιβεβαιώνει δε την γνώμη μου και το όνομά του, διότι και σε κάποιο χωρίον του Ομήρου υπάρχει γάνυται δε τ' ακούων τούτο δε σημαίνει "ευχαριστείται να τον ακούη" υπάρχει επίσης και κάποιο άλλο χωρίον του Ομήρου: πυκίνα φρεσί μήδεα ειδώς κι' αυτό πάλι λέγει "αυτός που είχε σοφές σκέψεις". Απ' αυτά τα δύο λοιπόν ο Γανυμήδης αφού πήρε τ' όνομα όχι ηδυσώματος αλλά ηδυγνώμων έχει τιμηθή μεταξύ των θεών.
31. Αλλ' επίσης και ο Αχιλλεύς, Νικήρατε, έχει παρασταθή από τον Όμηρον ότι περιφανέστατα εκδικήθηκε τον θάνατο του Πατρόκλου όχι ως ερωμένου του, αλλ' ως φίλου του. Και επίσης ο Ορέστης και ο Πυλάδης και ο Θησεύς και ο Περίθους και άλλοι πολλοί απο τους ημιθέους οι άριστοι εξυμνούνται, όχι γιατί εκοιμούντο μαζί, αλλά γιατί εθαύμαζε ο ένας τον άλλον και από κοινού έχουν κάμει μέγιστα και ωραιότατα κατορθώματα. 32. Και ως προς τ' σύγχρονα έργα τι γνώμην έχεις; ΅Ολα δεν θα εύρισκε κανείς ότι γίνονται από εκείνους που συνηθίζουν να προτιμούν αντί της δόξας την ηδονή;"

Ξενοφώντος, Λακεδαιμονίων Πολιτεία II 13

"Eάν κάποιος επιθυμούσε το σώμα μικρού παιδιού, αυτό εθεωρείτο τόσο αισχρό όσο και το να επιθυμεί κάποιος αδελφός το σώμα του αδελφού του 'ή κάποιος γονέας το σώμα του παιδιού του".

Ξενοφώντος, Λακεδαιμονίων Πολιτεία

"Λεκτέον δε μοι δοκεί είναι και περί των παιδικών ερώτων έστι γαρ τι και τούτο πρός παιδείαν"

"Μου φαίνεται και περί παιδεραστίας πρέπει να ομιλήσω, διότι και τούτο είναι κάτι, το οποίον έχει σχέσι με την αγωγήν".

(Παιδεραστία: O Nοητικός Έρως του Διδασκάλου προς τον Mαθητή, ανάλογον του σημερινού "Oι εκπαιδευτικοί πρέπει να αγαπούν τα παιδιά".)

Ξενοφώντος Κύρου Ανάβασις II,VI28

"Αριαίω δε βαρβάρω όντι, ότι μειρακίοις καλοίς ήδετο..."

"στον Αριαίο εξ άλλου, που ήταν βάρβαρος, διότι ευχαριστιόταν με όμορφα παιδιά"

Aισχύνου, Nόμος Aττικού Δικαίου - Kατά Tιμάρχου 12

"Oι διδάσκαλοι να μην ανοίγουν τα σχολεία πρίν ανατείλει ο ήλιος και να τα κλείνουν πριν από την δύση του. Nα μην επιτρέπεται σε όσους έχουν μεγαλύτερη ηλικία από τα παιδιά να εισέρχονται στα σχολεία, όταν υπάρχουν μέσα παιδιά, εκτός αν πρόκειται για τον υιό, τον αδελφό 'ή τον γαμπρό του διδασκάλου. Eάν κάποιος παραβεί αυτή την απαγόρευση και εισέλθει στο σχολείο, θα τιμωρείται με την ποινή του θανάτου. Eπίσης οι επί κεφαλής της παλαίστρας να μην επιτρέπουν, επ' ουδενί λόγο, σε κανέναν ενήλικο να κάθεται μαζί με τα παιδιά στις Eορτές του Eρμή. Eάν κάτι τέτοιO συμβεί ο επί κεφαλής της παλαίστρας είναι ένοχος παραβάσεως του νόμου περί διαφθοράς των ελευθέρων παίδων".

Aισχύνου, Nόμος Σόλωνος - Kατά Tιμάρχου 16

"Eάν κάποιος ωθήσει σε ασέλγεια ελεύθερο παίδα, να καταγγέλεται ενώπιον των θεσμοθετών από εκείνον που έχει την κηδεμονίαν του παιδός, αφού προηγουμένως αναγράψει στην μήνυση την ποινή που θεωρεί άξια για τον δράστη. Aν δε ο μηνυθείς καταδικασθεί, να παραδωθεί στους ένδεκα και να θανατωθεί αυθημερόν".

Αισχίνου Κατά Τιμάρχου 13

"εάν τινά εκμισθώσει εταιρείν πατήρ ή αδελφός ή θείος ή επίτροπος ή όλως των κυρίων τις, κατ' αυτού μεν του παιδός ουκ εά γραφήν είναι, κατά δε του μισθώσαντος και του μισθωσαμένου, του μεν ότι εξεμίσθωσε, του δε ότι, φησίν εμισθώσατο"

"εάν κάποιος ή πατέρας είναι αυτός ή αδελφός ή θείος ή κηδεμόνας ή τέλος πάντων ένας που έχει κάποια εξουσία πάνω στο παιδί, παραχωρήσει για χρήματα ένα παιδί, στην περίπτωσι αυτή, εναντίον του παιδιού δεν ασκείται ποινική δίωξι, ασκείται όμως εναντίον εκείνου που πλήρωσε και εκείνου που το παραχώρησε"

Δημοσθένους, Nόμος Σόλωνος - Kατά Mηδείου § 47

"Όποιος παρακινεί σε ακολασία παιδί 'ή γυναίκα 'ή άνδρα ελεύθερο 'ή δούλο 'ή παρανομεί εις βάρος κάποιου απ' αυτούς, να καταγγέλεται από οποιονδήποτε Aθηναίο έχει το επίτιμο δικαίωμα, στους θεσμοθέτες. Oι δε θεσμοθέτες μέσα σε τριάντα ημέρες από την καταγγελία να εισάγουν προς δίκη τον κατηγορούμενο ενωπίον της Hλιαίας εφόσον οι δημόσιες ασχολίες το επιτρέπουν. Σε αντίθετη περίπτωση να δικαστεί με την πρώτη ευκαιρία. Aφότου δικαστεί από την Hλιαία και αν κριθεί ένοχος, καταδικάζεται σε φυλάκιση 'ή πρόστιμο. Eάν το αδίκημα όμως είναι σοβαρό τότε να παραδωθεί στους ένδεκα και να θανατωθεί αυθημερόν".

Αισχίνου Κατά Τιμάρχου 16

"¶ν τις Αθηναίων ελεύθερον παίδα υβρίση, γραφέσθω ο κύριος του παιδός προς τους θεσμοθέτας, τίμημα επιγραψάμενος ου δ' άν το δικαστήριον καταψηφίσηται, παραδοθείς τοις ένδεκα τεθνάτω αυθημερόν, εάν δε εις αργύριον καταψηφισθή, αποτισάτω εν ένδεκα ημέραις μετά την δίκην, εάν μη παραχρήμα δύνηται αποτίνειν έως δε του αποτίσαι ειρχθήτω ένοχοι δε έστωσαν ταίσδε ταίς αιτίαις και οι εις τα οικετικά σώματα εξαμαρτάνοντες.]

"Αν κάποιος Αθηναίος προσβάλει έναν ελεύθερο νέο, να καταθέση γραφή (μήνυση) ο κηδεμών προς τους θεσμοθέτες (εισαγγελείς) και να ζητάει την τιμωρία του. Εάν το δικαστήριο τον καταδικάσει, τότε να παραδοθεί στους ένδεκα δημίους και να εκτελεσθή την ίδια ημέρα. Εάν καταδικασθή σε χρηματικό πρόστιμο να το εξοφλήση μέσα σε διάστημα ένδεκα ημερών από την καταδίκη του, εάν δεν έχει την δυνατότητα να το εξοφλήση αμέσως και μέχρι να το εξοφλήση να είναι σε κάθειρξη, ένοχοι δε για τις ίδιες πράξεις να είναι και όσοι τις κάνουν προς τους δούλους.

Αισχίνου Κατά Τιμάρχου 136

"Εγώ δε ούτε έρωτα δίκαιον ψέγω, ούτε τους κάλλει διαφέροντας φημί πεπορνεύσθαι, ούτε αυτός εξαρνούμαι μη ου γεγονέναι <τ'> ερωτικός και έτικαι νυν είναι? Ορίζομαι δ' είναι το μεν εράν των καλών και σωφρόνων φιλανθρώπου πάθος και ευγνώμονος ψυχής, το δε ασελγαίνειν αργυρίου τινά μισθούμενον υβριστού και απαιδεύτου ανδρός έργον είναι ηγούμαι. Και το μεν αδιαφθόρως εράσθαι φημί καλόν είναι, το δ' επαρθέντα μισθώ πεπορνεύσθαι αισχρόν?Οι γαρ πατέρες ημών, οθ' υπέρ των επιτηδευμάτων και των εκ φύσεως αναγκαίων ενομοθέτουν, α τοις ελευθέροις ηγούντο είναι πρακτέα, ταύτα τοις δούλοις απείπον μη ποιείν?.''δούλον ελευθέρου παιδός μητ' εράν μητ' επακολουθείν, ή τύπτεσθαι τη δημοσία μάστιγι πεντήκοντα πληγάς'' αλλά ου τον ελεύθερον εκώλυσεν εράν <και ομιλείν> και ακολουθείν, ουδέ βλάβην τω παιδί, αλλά μαρτυρίαν σωφροσύνης ηγήσατο συμβαίνειν?το δ' επακολουθείν και εφοράν φρουράν και φυλακήν σωφροσύνης ηγήσατο είναι μεγίστην".

"Αλλά εγώ, κύριοι δικασταί, δεν κατηγορώ τον όμορφο έρωτα. Ούτε λέω ότι είναι πόρνος όποιος είναι όμορφος. Ούτε αρνούμαι, ότι έχω αγαπήσει, και αγαπώ τα παιδιά?.Και σας διευκρινίζω, ότι το να ερωτεύεται κανείς τα παιδιά τα όμορφα και με ανατροφή, αυτό είναι μια αδυναμία που χαρακτηρίζει ανθρώπους ανωτέρους. Αλλά το να ασελγή κάποιος πληρώνοντας, αυτό νομίζω είναι χαρακτηριστικό κακού και αμορφώτου ανθρώπου. Υποστηρίζω ακόμη ότι το να αγαπηθή ένας νέος με σκοπούς ανιδιοτελείς (αδιαφθόρως), είναι κάτι το ηθικό και όμορφο?Οι πρόγονοί μας κύροι δικασταί, όταν θεσπίζανε νόμους για τις ασχολίες μας και τις ανάγκες της ανθρωπίνης φύσεως, όσα, κατά την γνώμη τους, αρμόζουν σε ελευθέρους ανθρώπους, αυτά τα απαγόρευαν στους δούλους?.Ο νόμος λέει ο δούλος απαγορεύεται να γίνεται εραστής ελευθέρου παιδιού, ή να το παίρνη από κοντά γι' αυτό τον σκοπό. Ο παραβάτης δε να μαστιγώνεται δημόσια με πενήντα κτυπήματα. Τον ελεύθερο άνθρωπο όμως, κύριοι δικασταί, δεν τον εμπόδισε να γίνεται εραστής του παιδιού, ούτε τον εμπόδισε να το παρακολουθή. Και δεν νόμισε πως αυτό είναι ζημιά για το παιδί, παρά απόδειξη καλής ανατροφής?Πάντως το να συνοδεύει κανείς παιδιά και να εποπτεύη τις πράξεις τους, αυτό ο νομοθέτης το θεώρησε σαν πολύ σπουδαίο τρόπο περιφρουρήσεως της καλής ανατροφής του παιδιού"

ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΟΥ ΘΡΑΚΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Φάνης Μαλκίδης


Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση που οργάνωσε στη Θεσσαλονίκη η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων

Είναι γεγονός ότι για πάρα πολλά χρόνια η ιστορία των Ελλήνων της Θράκης, όπως άλλωστε και η ιστορική διαδρομή των Ελλήνων της καθ’ υμάς Ανατολής, έμεινε στο περιθώριο της έρευνας και της πολιτικής δραστηριότητας. Πολιτικοί και άλλοι λόγοι υπαγόρευσαν την αποσιώπηση της ανάδειξης των πτυχών της ιστορίας του ελληνικού λαού στη Θράκη, αλλά και στον Πόντο, την Ιωνία και την Καππαδοκία.

Η συνθήκη ανταλλαγής, το ελληνοτουρκικό σύμφωνο φιλίας του 1930, η κοινή ένταξη Ελλάδος και Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, το κλίμα μη έντασης στις διμερείς σχέσεις, απαγόρευσαν την έρευνα, τη δημοσίευση και την ενασχόληση με τον Ελληνισμό που ζούσε για χιλιάδες χρόνια στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, στον Εύξεινο Πόντο, στη Θράκη. Ειδικά η τελευταία εγκλωβισμένη για πολλά χρόνια από βορρά και από ανατολή, έδινε πολλές δικαιολογίες στην ελλαδική πολιτεία και στους θεσμούς για να μη γίνεται τίποτα. Για αυτό η Θράκη, έγινε γνωστή ως τόπος εξορίας, χώρος αποστολής ανεπιθύμητων, ως περιοχή αντιπαράθεσης Ελλάδας και Τουρκίας, αμφισβήτησης και άσκησης προπαγάνδας από τους τουρκικούς μηχανισμούς. Έτσι οι τραγικές στιγμές που έζησαν χιλιάδες συμπατριώτες μας στη Θράκη, ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα, και από το Μαύρο Πάσχα του 1914 μέχρι και το 1922, έμειναν στο περιθώριο και τη λήθη.

Το 1905, όταν η πλάστιγγα στο Μακεδονικό αγώνα έκλινε εις βάρος των Βουλγάρων, αυτοί ξέσπασαν με διωγμούς σε βάρος των Ελλήνων στη βόρεια Θράκη (ανατολική Ρωμυλία).

Ο διωγμός άρχισε από τη Βάρνα και επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Ανατολική Ρωμυλία, με επιθέσεις εναντίον προκρίτων δασκάλων και ιερωμένων που άρχιζαν με ξυλοδαρμό και έφταναν σε δολοφονίες. Ταυτόχρονα, κατέστρεφαν ελληνικά ιδρύματα: σχολεία, εκκλησίες, νοσοκομεία, συλλόγους, κτλ., άρπαζαν τις περιουσίες τους έκλειναν τα σχολεία και απαγόρευαν την ελληνική γλώσσα.

Τις ελληνικές πόλεις της Στενημάχου, Βάρνας, Μεσημβρίας, Σωζοπόλεως, Πύργου, Αγαθουπόλεως, Καβακλή, και Αρτάκης βρήκε συμφορά. 88 ελληνικές κοινότητες διαλύθηκαν και η περιουσία τους που είχε ανυπολόγιστη αξία περιήλθε στο βουλγαρικό δημόσιο χωρίς να καταβληθεί καμία αποζημίωση. 'Ετσι καταστράφηκε ο ελληνισμός της βορείου Θράκης που σε μεγάλο ποσοστό, περίπου 200.000 ήλθαν πρόσφυγες κι αυτοί που έμειναν επί έναν αιώνα υφίστανται πιέσεις και προσπάθεια εκβουλγαρισμού.

Λίγο αργότερα, οι Τούρκοι υποχωρώντας το 1912, κατά τον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο, έκαναν βιαιότητες κατά την Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης, ιδίως στις περιοχές Μαλγάρων, Κεσσάνης, Χαριουπόλεως και Μακράς Γεφύρας. Τα θύματα που είχε ο Ελληνισμός ήταν 15.700, επίσης, από τις παράλιες περιοχές εκτοπίσθηκαν άλλες 120.000.

Με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου (10.8.1913) που έκλεισε τους βαλκανικούς πολέμους, έμειναν σχεδόν 1.000.000 Θράκες έξω από τα ελληνικά σύνορα, υπό τους Βουλγάρους στη Δυτική Θράκη και υπό τους Τούρκους στην Ανατολική. Από το φθινόπωρο του 1913 μπήκαν σε εφαρμογή τα σχέδια εξόντωσης και έξωσης των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης. Τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν: εκτοπισμοί, επιθέσεις, πολιορκία χωριών, τρομοκρατία, απειλές ατομικές και γενικές.

'Έτσι διώχθηκαν 30.000 κάτοικοι αμιγώς ελληνικών χωριών της περιοχής Βιζύης. Ανάλογα έγιναν και στις περιοχές Αρκαδιουπόλεως, Σαράντα Εκκλησιών, Μαλγάρων, Γάνου, Τυρολόης και Σηλυβρίας. Την άνοιξη του 1914, το Μαύρο Πάσχα, άρχισαν οι εκτοπισμοί ολόκληρων χωριών και πρόσφυγες υπερέβησαν τις 250.000. Στο διάστημα μέχρι το 1922, οι καταστροφές, οι δολοφονίες και η προσφυγιά συνεχιζόταν, με εξαίρεση το διάστημα μετά το 1920 και για δύο χρόνια όταν η ανατολική Θράκη ήταν ξανά ελληνική.

Όμως η Μικρασιατική καταστροφή, παρέσυρε, και την Ανατολική Θράκη, με τη δημιουργία 350.000 προσφύγων από την Ανατολική Θράκη, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε όλη την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό.

Παρασκευή 2 Μαΐου 2008

ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΕΠΕΤΕΙΟΛΟΓΙΟΝ

1 Μαΐου
+ Διακαινησίμου
+ Αγ. Γεωργίου Τροπαιοφόρου
(Εορτή Στρατού Ξηράς)

431 π.Χ. Εισβολή των Λακεδαιμονίων στην Αττική. Έναρξις
του Πελοποννησιακού πολέμου.

1815 Σφαγιάζεται ο νεομάρτυρας Κάκιος από τους τούρκους στην
Κωνσταντινούπολη.

1821 Δεύτερη μάχη του Γαλατσίου της Μολδαβίας. 1200 Έλληνες
αντιμετωπίζουν επταπλασίους τούρκους. Ηττώνται, αλλά τούς
προκαλούν βαρειές απώλειες.

Ο μουσταφάμπεης Κεχαγιάς του Χουρσίτ Μεχμέτ πασά φθάνει
στην Τρίπολη.
Ο Άνθιμος Γαζής κοινοποιεί στις Μηλιές Μαγνησίας την
προκήρυξη του Υψηλάντη.
Ο Ιάκωβος Γιακουμάκης Τομπάζης καταβυθίζει τουρκική γαλέτα
στον πορθμό της Χίου.
Σφαγές Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη.

1823 Ο Κιουταχής καταστρέφει τα χωριά Λεχώνια, Άγιο Αβοκάσιο και
Λαυρέντιο, Πινακάδες και Βυζίτσα της Μαγνησίας.

1917 Το 2ο Τάγμα του 1ου Συντάγματος Σερρών, με Διοικητή τον
Λοχαγό Γρηγόριο Ιουλιανό, καταλαμβάνει την αμυντική
τοποθεσία του Ραβινέ (ανατολικά του Σκρα). Οι απώλειες
ήταν 56 πεσόντες και 234 τραυματίες. Η έκβαση της
επιχειρήσεως αποτελεί περίλαμπρη νίκη του Ελληνικού Στρατού.

---
Πρωτομαγιά. Από πανάρχαιους χρόνους, η ημέρα της αναγέννησης της
Φύσης, της ζωής και του έρωτα, αλλά και των νεκρών (που κι αυτοί
σαν να ξυπνούν με την μαγική, ζωοποιό δύναμη της Φύσης) και της
μαγείας και της μαχητικότητας και του πολέμου (μαχητικότης, η οποία
ακριβώς τρέφεται από την ζωοποιό φυσική δύναμη). (Το τελευταίο δεν
είναι ίσως άσχετο με τους αγώνες του εργατικού κόσμου!)

Την Πρωτομαγιά οι Ρωμαίοι τιμούσαν την Μαία (μητέρα του Ερμή).
Την ίδια μέρα τιμούσαν και την νύμφη Ηγερία, παράλληλα εόρταζαν και
την Φλώρα, τη θεά της βλάστησης.

Στους Κέλτες, η Πρωτομαγιά (Μπελτάνε) ήταν αφιερωμένη στον Μπελένο,
τον θεό του ηλιακού φωτός (Απόλλωνα). Ήταν όμως και μια γιορτή
αφιερωμένη στην λατρεία της αναγέννησης της βλάστησης, και, κατά
προέκταση, των νεκρών.
Συνδεόμενες με το τελευταίο είναι οι μαγικές τελετές της νύχτας
της 30ής Απρ./1ης Μαΐου, της "νύχτας της Αγίας Βαλπουργίας", όπως θα
ονομαστεί τον Μεσαίωνα, της νύχτας των μαγισσών, με τους θρύλους για
σκοτεινές τελετές, ακατονόμαστα όργια και λατρεία του Σατανά. Νύχτα
θαυμάτων, δίχως άλλο, του φωτός και του σκότους` ποιος μπορεί να τα
διαχωρίσει;

Να πάμε πολύ παλαιότερα, δυο χιλιάδες χρόνια ίσως, ποιος ξέρει,
προ Χριστού; Μια Πρωτομαγιά, μάς λένε τα αρχαία Ιρλανδικά χειρόγραφα
("Βιβλίο των Εισβολών" κ.ά.), ο Έλλην πρίγκηψ Παρθόλων έφτασε με τους
συντρόφους του και αποίκησε την Ιρλανδία. Πολλά χρόνια μετά, πάλι
μια Πρωτομαγιά, έφτασαν με τα καράβια τους στην Ιρλανδία οι περίφημοι
Τουάθα ντε Ντανάαν (Έλληνες Δαναοί), με τον στρατό, τους ιερείς και
σοφούς τους, και "μαγικά αντικείμενα", οι οποίοι δίδαξαν την σοφία,
την επιστήμη και μαγεία του δρυϊδισμού.

Ας πάμε τώρα στον 18ο αι. και ας ανοίξουμε μια σελίδα της μυστικής
ιστορίας της ανθρωπότητας. Την Πρωτομαγιά του 1776, στο Ίγκολστατ της
Βαυαρίας, ο Άνταμ Βαϊσχάουπτ, ιδρύει το "Τάγμα των Πεφωτισμένων της
Βαυαρίας", την διαβόητη συνωμοτική εταιρεία των Illuminati. (Πριν
πάντως από τους Πεφωτισμένους της Βαυαρίας είχε ιδρυθεί το Τάγμα των
Πεφωτισμένων της Αβινιόν.) Μυστική εταιρεία, η οποία διαλύθηκε απο τις
αστυνομικές αρχές λίγα χρόνια αργότερα, αλλά από τότε και μέχρι σήμερα
δεν έπαυσε να δίνει τροφή στην συνωμοσιακή νεομυθολογία.

Και δεν λησμονούμε βεβαίως τους εργατικούς αγώνες για ανθρώπινες
συνθήκες εργασίας και αξιοπρεπή ζωή. Στις μεγάλες και αιματηρές
διαδηλώσεις την Πρωτομαγιά του 1886 στο Σικάγο και έκτοτε μέχρι
σήμερα.

Φ.Μ.
---
---------------
2 Μαΐου
Ανακομιδή λειψ. Μ. Αθανασίου, Ραφαήλ, Ειρήνης, Νικολάου

1821 Οι τούρκοι κυριεύουν το Γαλάτσι της Μολδαβίας, πυρπολούν την
πόλη και σφάζουν τους χριστιανούς κατοίκους.
Οι Ψαριανοί με τον Πλοίαρχο Ανδρέα Γιαννίτση αρπάζουν από τον
κόλπο του Αίνου 23 τουρκικά κανόνια και τα μεταφέρουν στα Ψαρά.

1824 Το φέρετρο μέσα στο οποίο είχε τοποθετηθεί η σορός του λόρδου
Βύρωνα, μαζί με το κιβωτίδιο που περιείχε την καρδιά και τον
εγκέφαλό του, μεταφέρονται στην Ζάκυνθο προς ταφή.

1829 Ο τούρκος φρούραρχος παραδίδει με συνθήκη το φρούριο της
Ναυπάκτου στον Αυγουστίνο Καποδίστρια.

1897 Οι Ελληνικές δυνάμεις που αμύνονται στην περιοχή Γριμπόβου
Άρτας, μετά από σφοδρές επιθέσεις υπερτέρων τουρκικών δυνάμεων,
υπό τον Οσμάν πασά, αναγκάζονται να συμπτυχθούν προς την Άρτα.

1919 Απόβαση του Ελληνικού Στρατού στην Σμύρνη.
Η Ι Μεραρχία μεταφέρεται εσπευσμένα από την περιοχή Ελευθερών
Καβάλας και αποβιβάζεται στην Σμύρνη, με συμμαχική εντολή που
εξασφαλίστηκε ύστερα από μακρές και μεθοδικές προσπάθειες του
Ελ. Βενιζέλου. Παρά την ενθουσιώδη υποδοχή που επιφυλάχθηκε
από τους Έλληνες, η απόβαση συνοδεύτηκε και με αιματηρά
επεισόδια, ύστερα από προσχεδιασμένη τουρκική προβοκάτσια.

1941 Αυτοκτονεί η Πηνελόπη Δέλτα, μη αντέχοντας να βλέπει την
γερμανική κατοχή.

1945 Δύναμη 220 Ιερολοχιτών απελευθερώνει το νησί της Ρόδου και
προξενεί σοβαρές ζημιές σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Οι
απώλειες του εχθρού ήταν 31 γερμανοί και 23 ιταλοί αιχμάλωτοι.
---------------
3 Μαΐου
+ Τιμοθέου και Μαύρας μ., Πέτρου Άργους, Ξενίας οσ., Οικουμένιου Τρίκκης

1770 Ο Χατζή Οσμάν επιτίθεται κατά της Μάνης.

1821 Οι τούρκοι αποβιβάζουν μεγάλη δύναμη στρατού στην Κύπρο και
προβαίνουν σε διωγμούς, λεηλασίες και καταστροφές.
Αποκεφαλίζεται στην Κωνσταντινούπολη ο επίσκοπος Μυριόπολης,
σε ηλικία 100 ετών.

1829 4.000 Έλληνες επαναστάτες, υπό τον Αρχιστράτηγο Αυγουστίνο
Καποδίστρια, πολιορκούν τους τούρκους του Μεσολογγίου και του
Αιτωλικού και τους αναγκάζουν να παραδοθούν.

1837 Έναρξη μαθημάτων του Πανεπιστημίου Αθηνών στην Πλάκα.

1941 Τα γερμανικά στρατεύματα παρελαύνουν στους κεντρικούς δρόμους
των Αθηνών, ενώ γερμανικά αεροπλάνα πετούν για 3 ώρες πάνω από
την πόλη. Η Αθήνα παρουσιάζει κατά το διάστημα της παρελάσεως
εικόνα νεκρής πόλεως, με έρημους δρόμους και κλειστά τα
παράθυρα σπιτιών. Στο δημαρχείο της πόλεως κρατούνται από το
γερμανικό φρουραρχείο 12 επιφανείς Αθηναίοι πολίτες, ως όμηροι
για την πρόληψη τυχόν αποδοκιμασιών.

1944 60 Έλληνες πατριώτες εκτελούνται από τους γερμανούς στην
Καισαριανή.
---------------
4 Μαΐου
Πελαγίας μ., Ιλαρίου οσ., Αθανασίου Κορίνθου, Νικηφόρου Αθωνίτου

1825 3.000 τούρκοι, υπό τον Κιουταχή πασά, νικούν στα Πεντεόρια
Φωκίδος τους Πανουργιά, Γκούρα και Σκαλτσοδήμο και εισέρχονται
στα Σάλωνα (Άμφισσα), όπου προβαίνουν σε άγριες λεηλασίες και
σφαγές, ενώ παίρνουν ως σκλάβους 300 νέους και νέες.

1854 Θεσσαλοί επαναστάτες πολιορκούν το Φανάρι Καρδίτσας και
εισέρχονται στην Καλαμπάκα.

1941 Ο Χίτλερ σε λόγο του που εκφώνησε στο Ράιχσταγκ αναφέρει τα
εξής: "Η ιστορική δικαιοσύνη με υποχρεώνει να διαπιστώσω, ότι
από όλους τους αντιπάλους, τους οποίους αντιμετωπίσαμε, ο
Ελληνικός Στρατός πολέμησε με ύψιστο ηρωισμό και αυτοθυσία."

1944 Τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής καταστρέφουν ολοσχερώς το
χωριό Σακτούρια του Ρεθύμνου και φυλακίζουν όλους τους άνδρες
άνω των 15 ετών.
---------------
5 Μαΐου
+ Ειρήνης μεγαλομ., Ευθυμίου μυροβλήτου, Εφραίμ Μάκρης ιερομ.

614 Τα Περσικά στρατεύματα, υπό τον βασιλιά Χοσρόη Β', νικούν τον
Στρατό μας στα Ιεροσόλυμα, τα οποία λεηλατούν, και μεταφέρουν
τον Τίμιο Σταυρό στην πρωτεύουσά τους Κτησιφώντα.

1821 Ο "Νηρεύς", με Πλοίαρχο τον Αλ. Κριεζή, μονομαχεί μέσα στον
Μαλιακό κόλπο με τουρκική φρεγάτα και την ανατινάζει, έπειτα
από πεισματώδη αγώνα.

1827 Λήγουν στην Τροιζήνα οι εργασίες της Γ' Εθνικής Συνελεύσεως,
με την οποία έγινε η εκλογή του Ι. Καποδίστρια ως πρώτου
Κυβερνήτη της Ελλάδος και ψηφίστηκε το "Πολιτικό Σύνταγμα της
Χώρας".

1897 Ισχυρές τουρκικές δυνάμεις, υπό τον Ετέμ πασά, επιτίθενται με
σφοδρότητα κατά των Ι και ΙΙ Μεραρχιών στον Δομοκό και τις
αναγκάζουν να υποχωρήσουν προς την Όθρυ.

1905 Τα αντάρτικα σώματα του Υπολοχαγού Κωνσταντίνου Μαζαράκη
και του Οπλαρχηγού Εμμανουήλ Κατσίγαρη δέχονται επίθεση από
τουρκικό τάγμα στα Καλύβια Πέλλας, αλλά κατορθώνουν μετά από
σκληρή ολοήμερη μάχη να απαγκιστρωθούν και να διαφύγουν.

1912 Οι ιταλοί ολοκληρώνουν την κατάληψη της Ρόδου.

1919 Ο Ελληνικός Στρατός απελευθερώνει τον Τσεσμέ, τα Αλάτσατα και
τα Βούρλα.

1941 Οι ιταλοί καταλαμβάνουν την Ιθάκη.

1944 Ο Ιερός Λόχος πλήττει γερμανικούς στόχους στην Χίο.
---------------
6 Μαΐου
+ Σεραφείμ Λειβαδίας, Ιώβ πολυάθλου

1821 Τέσσερα ελληνικά πλοία υπό τον Ανδρέα Γιαννίτση, με υψωμένη
την τουρκική σημαία για παραπλάνηση, βάλλουν αιφνιδιαστικώς
κατά του φρουρίου της Ίμβρου και αποβιβάζουν Ψαριανούς
επαναστάτες, οι οποίοι αναγκάζουν τους Τούρκους να υποχωρήσουν
στο εσωτερικό του νησιού, καταλαμβάνουν το φρούριο, το
καταστρέφουν και συναποκομίζουν σημαντικές ποσότητες
πολεμοφοδίων.
Ο κεχαγιάμπεης του Χουρσίτ πασά μπαίνει στην Τρίπολη για
να ενισχύσει τους πολιορκημένους Τούρκους. Ο Κολοκοτρώνης
ενισχύει τα στρατόπεδα σε Χρυσοβίτσι, Λεβίδι και Πιάνα με
δυνάμεις υπό τους Πλαπούτα και Ανδρέα Παπαδιαμαντόπουλο.

1823 Ο Νικόλαος Κριεζιώτης νικά τους τύρκους του Ομέρ μπέη στο
Βατίτσι Καρύστου.

1825 Οι πολιορκημένοι του Μεσολογγίου επιχειρούν την πρώτη έξοδο
από την πόλη και προκαλούν μεγάλη σύγχυση στους τούρκους,
αλλά τελικώς αναγκάζονται να επιστρέψουν στις θέσεις τους.

1897 Κατάπαυση πυρός σε Θεσσαλία και Ήπειρο και έναρξη
διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδος και τουρκίας, με την
μεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων, για ανακωχή.
---------------
7 Μαΐου
+ Του Θωμά
Δονάτου επ. Ευροίας

1274 Η σύνοδος του Λουγδούνου (Λυών) αποφασίζει την ένωση των
Εκκλησιών, η οποία όμως δεν πραγματοποιήθηκε επειδή οι λατίνοι
απέβλεπαν στην πλήρη υποδούλωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

1453 Αποκρούεται νέα μεγάλη έφοδος του σουλτάνου Μωάμεθ Β' κατά
της Κωνσταντινουπόλεως.

1821 Εξόντωση των τούρκων στο Λεχώνι και πολιορκία του Βελεστίνου
από τους Θεσσαλούς επαναστάτες. Στην Μηλέα Πηλίου
ψώνεται η Σημαία της Επαναστάσεως.

1897 Υπογράφεται ανακωχή μεταξύ Ελλήνων και τούρκων στην Ταράτσα
Φθιώτιδος.

1905 Σκοτώνεται ο μακεδονομάχος Αθαν. Μπικιάρης.

1906 Οι Μακεδονομάχοι καπετάν Λίτσας (Ανθλγός Αντώνιος Βλαχάκης)
και Λεωνίδας Πετροπουλάκης, από το Γύθειο, επικεφαλής
ανταρτικού σώματος, επιτίθενται κατά των κομιτατζήδων,
οι οποίοι κατείχαν την Καστανόφυτο. Κατά την μάχη έπεσαν
αμφότεροι ηρωικώς.

1945 Η γερμανική φρουρά της νήσου Μήλου παραδίδεται σε τμήματα
του Ιερού Λόχου.
---------------
8 Μαΐου
+ Ιωάννου του Θεολόγου, Αρσενίου Μεγάλου, Αυγουστίνης μ.

1808 Οι τουρκαλβανοί νικούν τους Έλληνες επαναστάτες στην Καλαμπάκα.

1821 Υψώνεται η Σημαία της Επαναστάσεως στο Καρλόβασι Σάμου. Οι
επαναστάτες προσβάλλουν τα παράλια απέναντι από το νησί και
διώχνουν τους τούρκους σε μεγάλο βάθος.

1821 Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με 120 παλληκάρια του οχυρώνεται στο
χάνι της Γραβιάς και, μετά από ηρωικό αγώνα, αναχαιτίζει
οριστικώς την προέλαση της στρατιάς του Ομέρ Βρυώνη προς την
Πελοπόννησο. Οι τούρκοι είχαν 300 νεκρούς και 600 τραυματίες.
Οι ελληνικές απώλειες ήταν ασήμαντες.

1907 Φονεύεται ο Μακεδονομάχος Ανθλγός Παπαδάς Ζαχαρίας (καπετάν
Φούφας), σε επίθεση κατά των βουλγάρων κομιτατζήδων στο
Παλαιοχώρι (Φούφα) Κοζάνης.
[Σημ. Φ.Μ.: Πρόγονος του (πάλαι ποτέ) συνλιστοβίου.]

1941 Οι γερμανοί καταλαμβάνουν την Μήλο και οι ιταλοί την Σάμο.

1945 Παραδίδεται η γερμανική φρουρά της Ρόδου.
---------------
9 Μαΐου
+ Χριστοφόρου μεγαλομ., Ησαΐα προφήτου, Νικολάου του εν Βουνένοις

1821 Δύναμη 1.000 Θεσσαλών επαναστατών πολιορκεί χωρίς αποτέλεσμα
το Βελεστίνο.

1822 Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης νικά τους τούρκους στην Πάτρα.

1825 Ο Ιωάννης Γκούρας διασκορπίζει στο Δίστομο τους τουρκο-
αιγυπτίους του Ιμπραήμ.

1854 Οι Έλληνες επαναστάτες υπό τους Κολίνο Πλαπούτα και
Ν. Λεωτσάκο κατανικούν τους τούρκους υπό τον Σελήμ πασά
στην Καλαμπάκα. Οι απώλειες των τούρκων ήταν 500 νεκροί,
ενώ των Ελλήνων 19 νεκροί και 20 τραυματίες.

1886 Έναρξη μεθοριακών συμπλοκών στην Θεσσαλία, μεταξύ Ελληνικών
και τουρκικών δυνάμεων, που έλαβαν μορφή ακήρυκτου πολέμου.

1919 Ο Ελληνικός Στρατός (5ο ΣΠ) καταλαμβάνει την Μενεμένη Σμύρνης.

1927 Έναρξη των πρώτων Δελφικών εορτών, με πρωτοβουλία του ποιητή
Αγγέλου Σικελιανού και της συζύγου του Εύας.

1944 Απαγχονισμός 10 Ελλήνων στα Ψηλά Αλώνια Πατρών.
---------------
10 Μαΐου
Σίμωνος απ. Ζηλωτού, Λαυρεντίου οσίου, Ησυχίου ομολ.

1329 Ο Αυτοκράτωρ Ανδρόνικος Γ', κατά την εκστρατεία του εναντίον
των τούρκων του Ορχάν, ηττάται στην μάχη του Πελεκάνου, στην
ασιατική ακτή της Προποντίδος.

1821 Ο οπλαρχηγός Κώστας Βελής κηρύσσει την Επανάσταση στο
Κεράσοβο Αγράφων.

1825 Ο Ελληνικός Στόλος επιχειρεί ανεφοδιασμό των πολιορκουμένων
στο Μεσολόγγι. 3.000 άνδρες, υπό τους Κίτσο Τζαβέλλα και
Γεώργιο Καραϊσκάκη, δημιουργούν στρατόπεδο για να ενισχύσουν
το Μεσολόγγι. Οι πολιορκημένοι ενεργούν έξοδο και προκαλούν
σοβαρές απώλειες στον εχθρό.

1854 Οι επαναστάτες της Θεσσαλίας με αρχηγό τον Χριστόδουλο
Χατζηπέτρο καταλαμβάνουν την Καλαμπάκα.
Στο Καρπερό Γρεβενών, οι επαναστάτες υπό τον Τιάκα
συγκρούονται με τους τούρκους και τους αναγκάζουν να
υποχωρήσουν στα Γρεβενά με βαριές απώλειες που ανήλθαν
σε 250 νεκρούς.

1907 Ο Υπολοχαγός Σάρρας, αρχηγός του δυτικού τμήματος της λίμνης
των Γιαννιτσών, καταλαμβάνει μετά από πολλές συμπλοκές την
βουλγαρική καλύβα Πάτωμα, το ορμητήριο των κομιτατζήδων στην
λίμνη.

1925 Η Κύπρος ανακηρύσσεται από την Αγγλία αποικία του Βρετανικού
Στέμματος.

1941 Οι γερμανοί καταλαμβάνουν την Κέα.

1944 Οι γερμανοί εκτελούν Έλληνες ομήρους στην Καισαριανή.

1945 Ο Γερμανός στρατηγός Ρέντακ υπογράφει στην βίλα Αριάδνη του
Ηρακλείου την παράδοση των στρατευμάτων της περιοχής Χανίων
στον Ανώτατο Συμμαχικό Αρχηγό Μεσογείου Ταξίαρχο Κίρκμαν και
στον Έλληνα Στρατιωτικό Διοικητή Κρήτης Υποστράτηγο Φουντουλάκη.

1956 Εκτέλεσις από τις βρετανικές αρχές των αγωνιστών της ΕΟΚΑ
Μ. Καραολή και Α. Δημητρίου, οι οποίοι ανέρχονται στην αγχόνη
ψάλλοντες τον εθνικό ύμνο και ζητωκραυγάζοντες υπέρ της
Ενώσεως.
---------------
11 Μαΐου
+ Κυρίλλου και Μεθοδίου ισαποστόλων, Ολυμπίας ιερομ., Μωκίου ιερομ.,
Αργυρού και Διοσκόρου νεομ.

330 ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
Ο Μέγας Κωνσταντίνος εγκαινιάζει την "Βασιλίδα των πόλεων",
Κωνσταντινούπολη και Νέα Ρώμη. Η "Επτάλοφος Πόλις", επί 1100
χρόνια παρέμεινε ο προμαχών του Ελληνικού Πνεύματος.

"Πόλιν την μεγαλόπολιν, πόλιν την Νέαν Ρώμην,
Ρώμην την αρρυτίδωτον, την μήποτε γηρώσαν,
Ρώμην αεί νεάζουσαν, αεί καινιζομένην."
(Κωνσταντίνος Μανασσής, "Σύνοψις Χρονική", 2349-2351, Bonn 102)

1854 Ο Αχμέτ Πασάς καταλαμβάνει την Σκουληκαριά Άρτας, τελευταίο
προπύργιο των επαναστατών της Ηπείρου.

1919 Ο Ελληνικός Στρατός κυριεύει το Νυμφαίο, κοντά στην Σμύρνη.
---------------
12 Μαΐου
Επιφανίου Κωνσταντίας, Γερμανού Κων/πόλεως, Θεοδώρου Κυθήρων οσ.

1662 Απαγχονίζεται από τους τούρκους στην Κωνσταντινούπολη ο
νεομάρτυρας Ιωάννης Βλάχος.

1821 Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με τους Μαυρομιχαλαίους, τον Πλαπούτα,
τον Γιατράκο, τον Νικηταρά και άλλους, αντιμετωπίζουν στο
Βαλτέτσι τις υπεράριθμες τουρκικές δυνάμεις, υπό τον Βαρδουνιώτη
Ρουμπή, οι οποίες είχαν ξεκινήσει από την Τρίπολη για να
διαλύσουν το στρατόπεδο των Ελλήνων. Η μάχη κράτησε 23 ώρες
και οι Έλληνες κέρδισαν μία από τις λαμπρότερες νίκες της
Επαναστάσεως. Οι τούρκοι άφησαν στο πεδίο της μάχης 300
νεκρούς και 500 τραυματίες.

1854 Αγγλογαλλικά στρατεύματα αποβιβάζονται στον Πειραιά και
καταλαμβάνουν την Αθήνα.

1878 Η Πύλη προτείνει στους Κρήτες επαναστάτες να καταθέσουν
τα όπλα και να υπογράψουν ανακωχή, αλλά η πρότασή της
απορρίπτεται.

1886 Υπογράφεται ανακωχή μεταξύ Ελλάδος και τουρκίας, με την οποία
τερματίζονται οι εχθροπραξίες στα σύνορα. Η ανακωχή ήταν
αποτέλεσμα της στρατιωτικής αδυναμίας της Ελλάδος και του
αποκλεισμού που επέβαλαν οι Μεγάλες Δυνάμεις.

1912 Οι ιταλοί καταλαμβάνουν την Νίσυρο, την Τήλο, την Λέρο, την
Κάλυμνο, την Κω, την Πάτμο, την Κάρπαθο και την Κάσο.

1919 Ο Ελληνικός Στρατός απελευθερώνει την Μαγνησία της Μικράς Ασίας.

1943 Το Α/Τ "Κανάρης", με κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Κ. Δαμηλάτη,
συμμετέχοντας στις πολεμικές επιχειρήσεις της Β. Αφρικής,
αποβιβάζει άγημα στην νησίδα Ζέμπρα κοντά στην Τύνιδα και
συλλαμβάνει την φρουρά της, 120 Ιταλούς και Γερμανούς.

1944 Ισχυρές βουλγαρικές δυνάμεις επιχειρούν εκκαθάριση της περιοχής
βορείως της γέφυρας Παππάδων Δράμας, αποτυγχάνουν όμως, χάρη
στην Ελληνική αντίσταση.
---------------
13 Μαΐου
Γλυκερίας παρθένου, Σεργίου ομολ., Παυσικάκου Συνάδων, Ιβηριτών μοναχών οσιομ.

1347 Ο Ιωάννης ΣΤ' Κατακουζηνός στέφεται συναυτοκράτωρ του
Ιωάννη Ε' Παλαιολόγου.

1908 Ανταρτικά σώματα προσβάλλουν το χωριό Ιεροπηγή των Κορεστίων,
ισχυρό κέντρο των βουλγαρικών δυνάμεων. Κατά την μάχη
πυρπολούνται 27 σπίτια και φονεύονται 30 κομιτατζήδες.

1916 Το οχυρό Ρούπελ καταλαμβάνεται από τους γερμανούς που το
παρέδωσαν έπειτα στους βούλγαρους.

1941 Η Σαμοθράκη και η Θάσος παραδίδονται από τους γερμανούς στους
βούλγαρους.
---------------
14 Μαΐου
Ισιδώρου μ. Χίου, Θεράποντος ιερομ.

1643 Αποκεφαλισμός στην Σμύρνη του νεομάρτυρα Μάρκου από την Κρήτη.

1823 Νίκη των Ελλήνων επαναστατών στην Παναγιά Βόλου.

1824 Αιγυπτιακή μοίρα υπό τον Χουρσίτ εμφανίζεται έξω από την Κάσο
και την κανονιοβολεί. Οι Κάσιοι, ενισχυμένοι με 600 Κρήτες,
απαντούν στον εχθρικό κανονιοβολισμό. Η αιγυπτιακή ναυαρχίδα
"Αφρική" προσκρούει σε ύφαλο και τα υπόλοιπα πλοία φεύγουν για
την Σούδα της Κρήτης.

1854 Επιβάλλεται στην Ελλάδα από τις Μεγάλες Δυνάμεις η ανάκληση των
στρατευμάτων από την Ήπειρο και την Θεσσαλία.

1918 Μάχη του Ραβινέ στο Μακεδονικό μέτωπο και νίκη του Ελληνικού
Στρατού με απώλειες 56 νεκρούς και 234 τραυματίες.

1919 Ο Ελληνικός Στρατός (4ο ΣΠ) απελευθερώνει το Αϊδίνιο της
Μ. Ασίας.

1920 Η Μεραρχία Σερρών εισέρχεται στην Κομοτηνή. Την ίδια ημέρα
αποβιβάζεται στην Αλεξανδρούπολη το 15ο ΣΠ (Μεραρχίας Ξάνθης).
Τις πόλεις κατείχε προσωρινώς ο γαλλικός στρατός.

1941 Η γερμανική αεροπορία αρχίζει σφοδρούς βομβαρδισμούς, με
κύριους στόχους τα αεροδρόμια της Κρήτης και τους λιμένες
Ηρακλείου και Σούδας. Από την δράση της παρεμποδίζεται η
άφιξη από την Μέση Ανατολή του μεγαλύτερου μέρους του
πολεμικού υλικού, που προοριζόταν για την άμυνα της Κρήτης.

1944 Ο Ιερός Λόχος, μαζί με Βρετανούς καταδρομείς, επιτίθεται
αιφνιδιαστικά, εξουδετερώνει την γερμανική φρουρά του
αεροδρομίου της Πάρου και συλλαμβάνει τον διοικητή της.
---------------
15 Μαΐου
Αχιλλείου Λαρίσης, Δημητρίου Μόσχας, Ανδρέου

326 π.Χ. Διάβασις του Υδάσπου ποταμού και μεγαλειώδης νίκη του
Μεγάλου Αλεξάνδρου επί του βασιλέως Πώρου των Ινδιών.

1821 Επίθεση του Ελληνικού Στόλου στην Ερεσσό Λέσβου.
Επανάσταση στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής.

1866 Αναφορά των Κρητών επαναστατών προς την Πύλη και τις
εγγυήτριες Δυνάμεις (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία), με την οποία ζητούν
περισσότερες φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις. Ταυτόχρονα αποστέλλουν
μυστικό υπόμνημα προς τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις, το οποίο
αποτελεί έκκληση για ένωση με την Ελλάδα.

1920 Το 3/40 Σύνταγμα Ευζώνων απελευθερώνει το Καραγάτς, προάστειο
της Αδριανουπόλεως.

1941 Οι ιταλοί ολοκληρώνουν την κατάληψη των Κυκλάδων, εκτός από
τις νήσους Σέριφο, Κέα και Μήλο, τις οποίες κατέλαβαν οι
γερμανοί.

1944 Ισχυρές βουλγαρικές δυνάμεις, μετά από επιτυχή αντίσταση
Ελλήνων ανταρτών της ΕΣΕΑ, αναγκάζονται να διακόψουν τις
επιχειρήσεις που είχαν αρχίσει από τις 6 Μαΐου, βόρεια της
γέφυρας Παπαδών Δράμας, εγκαταλείποντας πολλούς νεκρούς και
τραυματίες.
---------------
16 Μαΐου
Εφραίμ οσίου, Θεοδώρου ηγιασμένου, Νικολάου Μυστικού Κων/πόλεως,
Νικολάου εκ Μετσόβου νεομ.

1204 Οι αρχηγοί της Δ' Σταυροφορίας εκλέγουν ως λατίνο
(ψευδο)αυτοκράτορα Κωνσταντινουπόλεως τον Βαλδουίνο,
κόμη της Φλάνδρας.

1617 Οι τούρκοι πυρπολούν τον νεομάρτυρα Νικόλαο.

1650 Οι τούρκοι στραγγαλίζουν τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως
Παρθένιο.

1822 Μετά την κατάληψη του Σουλίου, τμήμα Σουλιωτών υπό τους Δαγκλή
και Δράκο μάχεται στην Μονή Δονάτου και φονεύει 80 τούρκους.

1854 Επίθεση των τούρκων κατά των Μακεδόνων επαναστατών υπό τον
Τσάμη Καρατάσο στην χερσόνησο του Άθω.

1868 Οι Κρήτες επαναστάτες, χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά
εμπρηστικές ύλες, συγκρούονται με τους τούρκους στο Γάζι
Ηρακλείου Κρήτης και επιτυγχάνουν περιφανή νίκη.

1912 Υπογράφεται η ελληνοβουλγαρική αμυντική συνθήκη στην Σόφια,
συνθήκη η οποία υπήρξε το προοίμιο της ελληνοβουλγαρικής
συμμαχίας για την αντιμετώπιση του τουρκικού κινδύνου.

1919 Ο Ελληνικός Στρατός απελευθερώνει τον Κασαμπά.
Διλοχία του 8ου Συντάγματος Κρήτης απελευθερώνει τις Κυδωνίες
της Ιωνίας.

1920 Ο Ελληνικός Στρατός απελευθερώνει την Ορεστιάδα.
---------------
17 Μαΐου
Ανδρονίκου και Ιουνίας απ., Αθανασίου Χριστ/πόλεως,
Των Αγ. κτητ. Ι.Μ. Βαρλαάμ Μετεώρων

1790 Ο Λάμπρος Κατσώνης με τον στολίσκο του δέχεται ισχυρή τουρκική
επίθεση κοντά στην Άνδρο. Κατά την διάρκεια της νύκτας, ο
τουρκικός στόλος ενισχύεται από αλγερινά πλοία.

1821 Ο Εμμανουήλ Παπάς κηρύσσει στις Καρυές του Αγίου Όρους την
έναρξη της Επαναστάσεως στην Μακεδονία.

1913 Υπογράφεται η συνθήκη του Λονδίνου, με την οποία τερματίζεται
ο Α' Βαλκανικός Πόλεμος.

1914 Πρωτόκολλο της Κερκύρας.
Ο ηρωικός ένοπλος Αγών των Βορειοηπειρωτών, υπό τον Χρηστάκη
Ζωγράφου, δικαιώνεται με την επίσημη αναγνώριση της αυτονομίας
της Βορείου Ηπείρου.

1918 Μάχη του Σκρα. Θρίαμβος των Ελλήνων επί των γερμανο-βουλγάρων.
Ο Ελληνικός Στρατός, υπό τον Αντγο Ζυμβρακάκη, καταλαμβάνει
την οχυρή τοποθεσία του Κιλκίς.

1919 Ο Ελληνικός Στρατός (ΙΙ/38 Τάγμα Ευζώνων) καταλαμβάνει τα
Θείρα Αϊδινίου της Μικράς Ασίας.

1920 (ν. ημ.) Η Αμερικανική Γερουσία αναγνωρίζει με ψήφισμά της τα
δικαιώματα της Ελλάδος στην Βόρειο Ήπειρο.
---------------
18 Μαΐου
Πέτρου, Διονυσίου, Ανδρέου, Θεοδότου, Ιουλιανού μ., Αναστασώς μ.

1790 Από το πρωί της ημέρας, ο στόλος του Λάμπρου Κατσώνη βρίσκεται
μεταξύ τουρκικών και αλγερινών πυρών στην Άνδρο. Τα πληρώματα
των πλοίων πολεμούν γενναία, αλλά στο τέλος υποκύπτουν.
[Εξ ου η παροιμιώδης λαϊκή ρήση: "Σαν σ' αρέσει μπαρμπα-Λάμπρο,
ξαναπέρνα από την Άνδρο."] Ο Κατσώνης διαφεύγει στην Μήλο με
δύο μόνο πλοία. Απώλειες τούρκων: 3.000 νεκροί και πάρα πολλοί
τραυματίες. Απώλειες Ελλήνων: 565 νεκροί και 53 αιχμάλωτοι.

1821 Μάχη των Δολιανών, όπου ο οπλαρχηγός Νικηταράς με 300 παλικάρια
τρέπει εις φυγήν 8.000 τούρκους, τους οποίους και αποδεκατίζει.
[Από την μάχη αυτή ο γενναίος οπλαρχηγός έμεινε στην Ιστορία
ως "Τουρκοφάγος"· Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, μετά την μάχη δεν
μπορούσαν να τού ξεκολλήσουν το σπαθί από το χέρι!]

1828 Ο τούρκος διοικητής των Χανίων Μουσταφά Πασάς, με 8.000 πεζούς
και 300 ιππείς, προσβάλλει το Φραγκοκάστελλο Χανίων, το οποίο
υπεράσπιζαν οι Ηπειρώτες οπλαρχηγοί Χατζημιχάλης Νταλιάνης και
Κυριακούλης Αργυροκαστρίτης, με 600 Κρήτες επαναστάτες. Στην
μάχη έπεσαν ηρωικώς οι περισσότεροι υπερασπιστές, μεταξύ των
οποίων και οι δύο οπλαρχηγοί. Οι τούρκοι αποκεφάλισαν τον
νεκρό Νταλιάνη και μετέφεραν το κεφάλι του στον Μουσταφά πασά.
[Από τότε, κάθε χρόνο, τα χαράματα αυτής της μέρας,
εμφανίζονται, καθώς λέγεται, στις πολεμίστρες του κάστρου, τα
φαντάσματα των ηρώων, οι γνωστοί "Δροσουλίτες".]

***********************
[γενέθλια Βίβιαν]
***********************
---------------
19 Μαΐου
Πατρικίου Προύσης, των εν Καντάρα οσιομ., Ακολούθου μ.

(Ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού)

1821 Οι τούρκοι απαγχονίζουν τον Επίσκοπο Κισσάμου Μελχισεδέκ
Δεσποτάκη και τον διδάσκαλο Καλλίνικο από την Βέροια,
πρωτομάρτυρες της Κρήτης στην Επανάσταση του 1821.

1913 Υπογράφεται στην Θεσσαλονίκη συνθήκη Ελληνοσερβικής συμμαχίας.

1919 Ο Κεμάλ φθάνει στην Αμισό του Πόντου, δήθεν για να πειθαρχήσει
στασιάζοντες κατά του σουλτάνου τούρκους αξιωματικούς. Ξεκινά η
αγριότερη περίοδος της γενοκτονίας των Ποντίων (353.000 θύματα).

1919 Το I/38 Τάγμα Ευζώνων απελευθερώνει το Οδεμήσιο Μ. Ασίας.

1920 Η XII Μεραρχία (Ξάνθης) απελευθερώνει το Διδυμότειχο.

1945 Οι Ελληνικές αρχές εισέρχονται στα Χανιά και λήγει η γερμανική
κατοχή τους.
---------------
20 Μαΐου
+ Λυδίας της Φιλιππησίας, Θαλλελαίου, Ανακομιδή Ι. λειψ. Αγ. Νικολάου

325 Έναρξη των εργασιών της Α' Οικουμενικής Συνόδου στην Νίκαια.

1067 Πεθαίνει ο Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Ι' Δούκας. Στον θρόνο
ανέρχεται η σύζυγός του Ευδοκία η Μακρεμβολίτισσα, ως επίτροπος
του ανήλικου γιου της Μιχαήλ Ζ' Δούκα Παραπινάκιου.
[Αργότερα η Ευδοκία παντρεύτηκε τον ηρωικό Ρωμανό Δ' Διογένη.]

1821 Ο πρόκριτος Χρήστος Καψάλης, ο προύχοντας Αθανάσιος
Ραζηκότσικας και ο Αναστάσιος Παπαλουκάς υψώνουν την Ελληνική
Σημαία στο τουρκικό διοικητήριο του Μεσολογγίου και κηρύσσουν
την Επανάσταση.

1825 Ο Ιμπραήμ Πασάς, με 3.000 άνδρες, επιτίθεται εναντίον του
Παπαφλέσσα στο Μανιάκι της Μεσσηνίας. Κατά την μάχη έπεσε ηρωικά
μαχόμενος ο Παπαφλέσσας. Οι απώλειες του εχθρού ήταν βαρύτατες.

1828 Ο φιλέλλην Άγγλος Πλοίαρχος Άστιγξ, ο οποίος συνεισέφερε
πάρα πολλά για την απελεύθερωση των Ελλήνων, πεθαίνει συνεπεία
τραύματος στο λοιμοκαθαρτήριο της Ζακύνθου.

1833 Συνίσταται η Χωροφυλακή για την εμπέδωση της τάξεως και της
ασφαλείας στο εσωτερικό της χώρας.

1834 Σύσταση του "Αριστείου Αγωνιστών" με σκοπό την αναγνώριση και
βράβευση των υπηρεσιών όσων αγωνίστηκαν κατά την Επανάσταση.

1920 Ολοκληρώνεται η απελευθέρωση της Δυτικής Θράκης από τον Ελληνικό
Στρατό.

1941 Αρχίζει η Μάχη της Κρήτης. Η αντίσταση των συμμαχικών
στρατευμάτων της Μεγαλονήσου και του άμαχου πληθυσμού της
κατέπληξε τον κόσμο ολόκληρο.
---------------
21 Μαΐου
+ Του Παραλύτου
+ Κωνσταντίνου και Ελένης Βασιλέων και Ισαποστόλων

1821 Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης καταλαμβάνει την Ζαράκοβα Αρκαδίας,
την οποία κάνει κέντρο εφοδιασμού της επαρχίας. Ο Δημήτριος
Πλαπούτας οδηγεί τα σώματα του Χρυσοβιτσίου και της Πιάνας στα
Τρίκορφα Αρκαδίας.
Ο Δημήτριος Μνακής υψώνει την Σημαία της Επαναστάσεως στο
Αιτωλικό.
6 Υδραϊκά πλοία, υπό τον Δημήτριο Μιαούλη, και 6 Σπετσιώτικα,
υπό τον Γκίκα-Μπόταση, καταδιώκουν τουρκικά πλοία στον
Κορινθιακό κόλπο και τα αναγκάζουν να καταφύγουν στον κόλπο
της Ναυπάκτου.

1829 Ο Δημήτριος Υψηλάντης, επικεφαλής σώματος 3.000 ανδρών,
επιτίθεται εναντίον των τούρκων στο Πυρί Βοιωτίας. Μετά από
δίωρη μάχη οι Έλληνες ανατρέπουν τον εχθρό και καταλαμβάνουν
την ερειπωμένη Θήβα.

1864 Ένωσις των Επτανήσων με την μητέρα Ελλάδα. Ο Άγγλος αρμοστής
Ερρίκος Στόρης παραδίδει την σημαία του Ιονίου Κράτους στον
Βασιλέα Γεώργιο Α'.

1867 Ήττα των Κρητών επαναστατών στο Λασίθι.

1941 Στο αεροδρόμιο Ρεθύμνου οι συμμαχικές δυνάμεις εκκαθαρίζουν
τους γερμανούς αλεξιπτωτιστές που το απειλούσαν. Στο Ρέθυμνο
το Τάγμα Χωροφυλακής αποκρούει γερμανική επίθεση και ενεργεί
αντεπίθεση. Το Ηράκλειο βομβαρδίζεται σφοδρότατα. Οι γερμανοί
μπαίνουν στην πόλη, αλλά μετά από αντεπίθεση, στην οποία
συμμετέχουν και ένοπλοι πολίτες, απωθούνται. Οι γερμανοί
αλεξιπτωτιστές, αφού ενισχύθηκαν, καταλαμβάνουν το αεροδρόμιο
του Μάλεμε και, παρά τα πυκνά πυρά πυροβολικού της 2ης
νεοζηλανδικής μεραρχίας, κατορθώνουν να μεταφέρουν με κανονική
προσγείωση, ένα ακόμη τάγμα.
---------------
22 Μαΐου
Μνήμη Β' Οικουμενικής Συνόδου,
Δημητρίου και Παύλου των εκ Τριπόλεως νεομ., Βασιλίσκου μ.

337 Ο Μέγας Κωνσταντίνος, θεμελιωτής της Ελληνικής Αυτοκρατορίας
των Μέσων Χρόνων, πεθαίνει στην Νικομήδεια της Μικράς Ασίας.
Λίγες ημέρες ενωρίτερα, προαισθανόμενος το τέλος του, είχε
βαπτισθεί χριστιανός.

853 Ελληνικός Στόλος επιτίθεται κατά της Δαμιέτης κοντά στο Δέλτα
του Νείλου και αναγκάζει τους Άραβες να εγκαταλείψουν την πόλη.

1794 Ο νεομάρτυρας Μήτρος Πελοποννήσιος αποκεφαλίζεται από τους
τούρκους στην Τρίπολη.

1802 Ο νεομάρτυρας Ζαχαρίας αποκεφαλίζεται από τους τούρκους.

1807 Περιφανής νίκη Ελληνικών και ρωσικών πλοίων κατά του τουρκικού
στόλου πλησίον της Νήσου Τενέδου.

1818 Οι τούρκοι αποκεφαλίζουν τον νεομάρτυρα Παύλο στην Τρίπολη.

1823 1.200 άνδρες, υπό τον αρμοστή της Κρήτης Μανώλη Τομπάζη και
τον Βρετανό φιλέλληνα Άστιγξ, αποβιβάζονται στο Δραπανιά
Χανίων, κοντά στο πολιορκούμενο Καστέλλι, και αναζωπυρώνουν
την Επανάσταση στο νησί.

1825 Δολοφονείται στο Ναύπλιο, για οικογενειακούς λόγους, η ηρωίδα
της Επαναστάσεως Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα. Η Μπουμπουλίνα είχε
μυηθεί από νωρίς στην Φιλική Εταιρεία, ενώ κατά τον Αγώνα
διέθεσε 3 εξοπλισμένα πλοία και σχημάτισε σώμα με το οποίο
πήρε μέρος σε πολλές μάχες στην ξηρά και στην θάλασσα.

1941 Βρετανική αντεπίθεση για την ανακατάληψη του αεροδρομίου
Μάλεμε, αποτυγχάνει.
Την νύχτα μοίρα του βρετανικού στόλου βυθίζει νηοπομπή με
γερμανικά στρατεύματα, που κατευθυνόταν από την ηπειρωτική
Ελλάδα στην Κρήτη. Η γερμανική αεροπορία βυθίζει στα ύδατα
της Κρήτης δύο αγγλικά καταδρομικά και ένα αντιτορπιλικό.

1955 Ωρολογιακή βόμβα κατά του Άγγλου κυβερνήτου της Κύπρου
Αρμιτέιτζ τοποθετείται από τον αγωνιστή της ΕΟΚΑ Χαριλάου
Ξενοφώντος στο κινηματοθέατρο "Παλλάς" της Λευκωσίας, αλλά
η απόπειρα αποτυγχάνει.
---------------
23 Μαΐου
Μιχαήλ Συνάδων, Μαρίας Κλωπά, Συνεσίου Καρπασίας Κύπρου

641 Θάνατος του Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Γ'. Στον θρόνο τον
διαδέχεται ο 15χρονος αδελφός του Ηρακλεωνάς, υπό την
επιτροπεία της μητέρας του Μαρτίνας.

1453 Ο Μωάμεθ Β' ο Πορθητής προτείνει στον Αυτοκράτορα
Κωνσταντίνο ΙΑ' Παλαιολόγο να εγκαταλείψει την Πόλη με
τον στρατό του, την αυλή και τους θησαυρούς του και τού
προσφέρει ως αντάλλαγμα την ηγεμονία της Πελοποννήσου. Ο
Έλλην Αυτοκράτωρ, ως νέος Λεωνίδας, απαντά με ένα νέο
"Μολών Λαβέ", αποδεικνύοντας την συνέχεια της φυλής:

"Το δε την πόλιν σοι δούναι ούτ' εμόν εστίν ούτ' άλλου των
κατοικούντων εν ταύτη` κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως
αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών."
(Κατά τον ιστορικό Δούκα.)

Ο Ελληνισμός, στην κρισιμότερη στιγμή της χιλιετίας, μνήμων
των αξιών και των παραδόσεών του, είναι έτοιμος να γράψει την
συγκλονιστικότερη σελίδα της Ιστορίας με το αίμα του.

1825 Ο Ιμπραήμ πασάς, μετά την μάχη στο Μανιάκι, επιστρέφει στο
Νεόκαστρο και την Μεθώνη. Ύστερα από λίγες ημέρες καταλαμβάνει
χωρίς αντίσταση την Καλαμάτα και άλλες κωμοπόλεις της Μεσσηνίας
και τις πυρπολεί.
Ο Ελληνικός Στόλος, υπό τους Γ. Σαχτούρη, Ν. Αποστόλη και
Γ. Ανδρούτσο, συναντάει τον τουρκικό στον Καφηρέα. 35 Ελληνικά
πλοία με 3 πυρπολικά αντιμετωπίζουν πάνω από 50 τουρκικά. Οι
Έλληνες διασπούν την εχθρική παράταξη και ο τουρκικός στόλος
πανικόβλητος υποχωρεί προς νότο.

1878 Υπογράφεται συμφωνία μεταξύ Αγγλίας και τουρκίας, με την οποία
η δεύτερη παραχωρεί την Κύπρο στην πρώτη, έναντι 92.687 λιρών
στερλινών ετησίως.

1919 Το 5ο Σύνταγμα Πεζικού απελευθερώνει το Αξάριο.

1941 Ο Βασιλεύς Γεώργιος Β' και η Ελληνική Κυβέρνηση φεύγουν από
την Κρήτη και μεταβαίνουν στην Αίγυπτο, για να συνεχίσουν
από εκεί τον αγώνα κατά του Άξονος.
---------------
24 Μαΐου
+ Μεσοπεντηκοστής
Συμεών οσίου του εν θαυμαστώ όρει, Μελετίου στρατηλ. και των συν αυτώ

1328 Ο στρατός του Ανδρονίκου Γ' εισβάλλει στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Αυτοκράτωρ Ανδρόνικος Β' αποσύρεται και γίνεται μοναχός
με το όνομα Αντώνιος (τέλος α' εμφυλίου).

1821 Οι τούρκοι καίνε την Ναύπακτο.

1827 Μετά από 9 μήνες πολιορκίας της Ακροπόλεως από τον Κιουταχή,
οι Έλληνες υπερασπιστές παραδίδονται με συνθήκη στους
τούρκους.

1881 Υπογράφεται συμφωνία μεταξύ τουρκίας και Αγγλίας-Γαλλίας,
με την οποία η Θεσσαλία και η Άρτα προσαρτώνται στην Ελλάδα.

1941 Οι γερμανοί καταλαμβάνουν το Καστέλλι Κισσάμου.

1944 Τμήματα ανταρτών και Βρετανοί καταδρομείς επιτίθενται στην
γερμανική φρουρά Νάξου, προκαλώντας σ' αυτήν σημαντικές
απώλειες.

1908 Δολοφονείται στην Ρεσνίκια Μακεδονίας ο Μακεδονομάχος
Γρηγ. Παπαδόπουλος.

1956 Έξαλλοι τούρκοι προβαίνουν σε βιαιοπραγίες σε βάρος των
Ελλήνων σε Λευκωσία, Πάφο, Λεμεσό και Λάρνακα.
---------------
25 Μαΐου
+ Γ' εύρεσις Τιμίας Κεφαλής Ιωάννου Προδρόμου,
εύρεσις εν Σύρω εικόνος Αγ. Δημητρίου

1823 Σφαγές Ελλήνων σε Θεσσαλία και Φθιώτιδα από τους τούρκους.

1941 Οι Γερμανοί καταλμβάνουν το χωριό Γαλατάς Χανίων, το οποίο
ανακαταλμβάνεται τις βραδινές ώρες από Ελληνικά τμήματα.

1954 Υπογράφεται μεταξύ Ελλάδος και Βουλγαρίας η "Δήλωση των
Παρισίων", με την οποία αποκαθίστανται οι σχέσεις των δύο
χωρών.
---------------
26 Μαΐου
Κάρπου και Αλφαίου εκ των Ο', Αλεξάνδρου Θεσσαλονικέως νεομ.

1794 Οι τούρκοι αποκεφαλίζουν στην Σμύρνη τον νεομάρτυρα Αλέξανδρο
από την Θεσσαλονίκη.

1821 Οι Υδραίοι με έγγραφό τους διορίζουν τον Γιακουμάκη Τομπάζη
Αρχιναύαρχο του Στόλου κατά τον αγώνα εναντίον των τούρκων.
Σύσταση της Γερουσίας της Πελοποννήσου από την Συνέλευση
των Καλτεζών.

1826 Οι υπερασπιζόμενοι την μονή Βαρνάκοβας Έλληνες, υπό τον
Γ. Καραϊσκάκη, πιεζόμενοι από τον Κιουταχή και την έλλειψη
τροφίμων, πραγματοποιούν ηρωική έξοδο.

1919 Αρχίζει η αντικατάσταση των Ελληνικών Μονάδων του
Εκστρατευτικού Σώματος στη Μεσημβρινή Ρωσία από ρουμανικά
στρατεύματα.

1941 Ο στρατηγός Φρέιμπεργκ, διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων,
εξαιτίας των δυσμενών εξελίξεων, διατάζει την εκκένωση της
Κρήτης. Δύο Λόχοι του Ελληνικού 5ου ΣΠ ανακαταλαμβάνουν το
χωριό Σταυρωμένος Ρεθύμνου και συλλαμβάνουν 100 γερμανούς
αιχμαλώτους. Οι γερμανοί καταλαμβάνουν τις Μουρνιές Χανίων.
---------------
27 Μαΐου
+ Ιωάννου Ρώσου του ομολ., Ελλαδίου ιερομ., Αλυπίου μ.

1821 Οι Ψαριανοί πυρπολητές Δημήτριος Παπανικολής, Ιωάννης
Δημουλίτσας (Πατατούκος) και Γεώργιος Καλαφάτης πυρπολούν
τουρκικό δίκροτο με 74 πυροβόλα και 1000 άνδρες στο λιμάνι
της Ερεσσού Λέσβου. Οι Έλληνες, που, ως εκείνη την ημέρα,
αναλογίζονταν με φόβο την άνιση αναμέτρηση με τον τουρκικό
στόλο, αναθαρρούν και συνειδητοποιούν την δύναμή τους.

1941 Οι γερμανοί καταλαμβάνουν τα Χανιά.
---------------
28 Μαΐου
+ Της Σαμαρείτιδος
Ευτυχούς, Μελιτηνής, Ανδρέα του σαλού

1453 Παραμονή της μοιραίας μέρας.
Οι τούρκοι ολοκληρώνουν τις προπαρασκευές τους για την
τελική επίθεση κατά της Κωνσταντινουπόλεως, ενώ οι
πολιορκούμενοι Έλληνες παρακολουθούν μεγάλη Θεία Λειτουργία
στον ναό της Αγίας Σοφίας, μαζί με τον Αυτοκράτορα
Κωνσταντίνο ΙΑ' Παλαιολόγο. Οι υπερασπιστές έχουν αποφασίσει
να αμυνθούν μέχρι θανάτου για την σωτηρία της Πόλεως, γι' αυτό
και μεταλαμβάνουν τα Άχραντα Μυστήρια.

Οι συγκλονιστικότερες στιγμές της χιλιετίας. Η τελευταία
λειτουργία στην Αγια-Σοφιά, ο εμψυχωτικός λόγος του
Αυτοκράτορος στους στρατιώτες του και πάλι στα τείχη για
το μεγάλο καθήκον. Όλοι, με πλήρη συναίσθηση των στιγμών,
αποφασισμένοι να φανούν αντάξιοι του χρέους της Ιστορίας,
αγωνιζόμενοι ως Έλληνες.

"Υμείς μεν, ευγενέστατοι άρχοντες και εκλαμπρότατοι δήμαρχοι και
στρατηγοί και γενναιότατοι συστρατιώται και πας ο πιστός και τίμιος
λαός, καλώς οίδατε ότι έφθασεν η ώρα ... στήτε ανδρείως και μετά
γενναίας ψυχής ... Παραδίδωμι δε υμίν την εκλαμπροτάτην και περίφημον
ταύτην πόλιν και πατρίδα ημών και βασιλεύουσαν των πόλεων.
Καλώς ουν οίδατε, αδελφοί, ότι διά τέσσαρά τινα οφειλέται κοινώς
εσμέν πάντες ίνα προτιμήσωμεν αποθανείν μάλλον ή ζήν· πρώτον μεν
υπέρ της πίστεως ημών και ευσεβείας, δεύτερον δε υπέρ της πατρίδος,
τρίτον δε υπέρ του βασιλέως ως χριστού κυρίου, και τέταρτον υπέρ
συγγενών και φίλων.
...
Αι πέλται υμών και ρομφαίοι και τα τόξα και ακόντια προς αυτούς
πεμπέτωσαν παρ' ημών. Και ούτως λογίσθητε ως επί αγρίων χοίρων και
πληθύν κυνήγιον, ίνα γνώσωσιν οι ασεβείς ότι ου μετά αλόγων ζώων,
ως αυτοί, παράταξιν έχουσιν, αλλά μετά κυρίων και αυθέντων αυτών και
απογόνων Ελλήνων και Ρωμαίων.
...
... την πόλιν ταύτην, ήν ανήγειρεν ο τρισμακάριστος και μέγας
βασιλεύς Κωνσταντίνος εκείνος, και τηι πανάγνωι τε και υπεράγνωι
δεσποίνηι ημών θεοτόκωι και αειπαρθένωι Μαρία αφιέρωσεν και εχαρίσατο
τού κυρίαν είναι και βοηθόν και σκέπην τηι ημετέρα πατρίδι και
καταφύγιον των Χριστιανών, ελπίδα και χαράν πάντων των Ελλήνων,
το καύχημα πάσι τοις ούσιν υπό την του ηλίου ανατολήν ... ούτος ο
ασεβέστατος την ποτε περιφανή και ομφακλίζουσαν ως ρόδον του αγρού
βούλεται ποιήσαι υπ' αυτόν. ... προσκύνημα της αυτού βλασφημίας και
του φληναφού αυτού ψευδοπροφήτου Μωάμεθ, και κατοικητήριον αλόγων
και καμήλων.
Λοιπόν, αδελφοί και συστρατιώται, κατά νουν ενθυμήθητε ίνα το
μνημόσυνον υμών και η μνήμη και η φήμη και η ελευθερία αιωνίως
γενήσηται."

(Ο Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος προς τους συμπολεμιστές
του, κατά την μαρτυρία του Φραντζή.)

1821 Ο οπλαρχηγός Γεώργιος Τσόγκας κυριεύει με την βοήθεια
800 Λευκαδίων τα φρούρια του Τεκέ και της Πλαγιάς στο
δυτικό άκρο της Ακαρνανίας και αιχμαλωτίζει τους τούρκους
υπερασπιστές τους.

1920 Συνεννόηση μεταξύ Ελληνικής και αλβανικής κυβερνήσεως για
τον σεβασμό των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών.

1941 Τις νυχτερινές ώρες της ημέρας αυτής οι Γερμανοί καταλαμβάνουν
τον λιμένα της Σούδας.
---------------
29 Μαΐου
+ Επέτειος αλώσεως Κωνσταντινουπόλεως
Θεοδοσίας μ., Θεοδοσίας οσ., Ιωάννου Νάννου νεομ.

1453 Η μαύρη Τρίτη, η αποφράς ημέρα του Ελληνισμού.

Η Βασιλεύουσα Πόλις, το φως του Κόσμου επί 11 αιώνες, "το
καταφύγιον των Χριστιανών· η ελπίς και η χαρά πάντων των Ελλήνων·
το καύχημα πάντων όσοι ζώσιν υπό την ηλίου ανατολήν", κατά τα
λόγια του τελευταίου Αυτοκράτορα, του Μαρμαρωμένου Βασιλιά,
πέφτει στα χέρια των βαρβάρων τούρκων και το Γένος βυθίζεται
στο σκότος της δουλείας.

Ο νους μου και ο λογισμός συγχίζεται να γράψει,
να στιχοπλέξει αστοχεί την άλωση της Πόλης.
Εσείς, βουνά, θρηνήσετε και πέτρες ραγισθήτε
και ποταμοί φυράνετε και βρύσες ξερανθείτε
διότι εχάθη το κλειδί όλης της οικουμένης
το μάτι της Ανατολής και της Χριστιανοσύνης.

Θρήνος, κλαυθμός και οδυρμός και στεναγμός και λύπη,
θλίψις απαραμύθητος έπεσεν τοις Ρωμαίοις.
Εχάσασιν το σπίτιν τους, την Πόλην την αγία,
το θάρρος και το καύχημα και την απαντοχήν τους.
("Ανακάλημα της Κωνσταντινούπολης", απόσπασμα, από χειρόγραφο του
ιε' αιώνος.)

Ο μαρτυρικός Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος ΙΑ' μέχρι τέλους και _για
πάντα_ επί των επάλξεων, σφραγίζει με την θυσία του την υπερχιλιετή
δόξα της Αυτοκρατορίας και γίνεται ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς της
ελπίδας της ανάστασης του Γένους.

"Η πόλις αλίσκεται κ' εμοί ζήν έτι περίεστιν;"
"Ουκ έστι τις των χριστιανών του λαβείν την κεφαλήν απ' εμού;"
(Ο Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος, πίπτων ηρωικώς
μαχόμενος επί των επάλξεων της Πόλεως, κατά τον ιστορικό Κριτόβουλο.)

"- Τον είδες με τα μάτια σου, γιαγιά, τον Βασιλέα;
Τον πρόμαχο του λαού, τον στρατιώτη και αυτοκράτορα του Γένους;
- Άγγελοι τον παρέλαβαν, τον έλουσαν και τις πληγές του έπλυναν με
μόσχο και με μύρο, του έστρωσαν να κοιμηθή σε κλίνη απο βύσο κι
αρχάγγελοι με πύρινες ρομφαίες τον φυλάνε μέχρι να 'ρθη η ώρα του
για να τόνε ξυπνήσουν."

Σώπασε Κυρά-Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις`
πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θά 'ναι!
(Δημοτικό τραγούδι)

Η 29η Μαΐου 1453 δεν είναι μόνο η ημέρα της καταστροφής. Είναι,
περισσότερο ακόμα, η ημέρα κατά την οποία ολοκληρώνεται η πτώση
και, αμέσως, με πρώτο και παντοτινό οδηγό τον άγιο και εθνομάρτυρα
μαρμαρωμένο βασιλιά δίνεται το σύνθημα της ελπίδας, του αγώνα,
της ανάστασης του Γένους, η πίστη και ο πόθος που φλογίζει και
ατσαλώνει τις καρδιές στους επόμενους αιώνες, μέχρι και σήμερα.

Λέγει ο Κολοκοτρώνης στον Στρατηγό Hamilton:
"Εμείς, καπετάν Άμιλτον, δεν εκάμαμε ποτέ συμβιβασμό με τους
Τούρκους. Άλλους έκοψαν, άλλους σκλάβωσαν με το σπαθί και άλλοι,
καθώς εμείς, ζήσαμε ελεύθεροι από γενεά σε γενεά. Ο βασιλιάς μας
εσκοτώθη, δεν έκαμε καμμιά συνθήκη με τους Τούρκους. Η φρουρά του
είχε παντοτεινό πόλεμο με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήσαν
ανυπόταχτα. Η φρουρά του είναι οι κλέφτες και τα φρούρια η Μάνη,
το Σούλι και τα βουνά."

Η συνέχιση του αγώνος για την άνοδο του Γένους στην θέση που τού
αρμόζει είναι χρέος των δικών μας γενεών.

Της Αγια-Σοφιάς οι πόρτες δεν ανοίγουν με κλειδιά,
μον' ανοίγουν με λεβέντες και ελληνικά σπαθιά...

1822 6.000 τουρκαλβανοί, υπό τους Ομέρ Βρυώνη και Άγο Μουχουρδάρη,
επιτίθενται εναντίον 300 Σουλιωτών, υπό τον Γεώργιο Δράκο, στο
χωριό Ναβαρίκο. Οι Έλληνες ενισχύονται από άλλους 500 Σουλιώτες,
υπό τον Νότη Μπότσαρη, και μετά από αγριώτατη μάχη 20 ωρών οι
τούρκοι οπισθοχωρούν με μεγάλες απώλειες.

1824 Ισχυρός αιγυπτιακός στόλος, υπό τον Χουσεΐν, μετά από
πολιορκία δύο ημερών της Κάσου, αποβιβάζει 4.000 αλβανούς
στον Αντιπέρατο και προσβάλλει από τα νώτα τους υπερασπιστές.
Σφαγές, λεηλασίες και αιχμαλωσίες καταστρέφουν το ηρωικό νησί.

1828 8.000 Τούρκοι, υπό τον Μουσταφά πασά, υφίστανται πανωλεθρία
από 400 Σφακιανούς στον Ακασταρέ Χανίων.

1906 Τα αντάρτικα σώματα των Βολάνη και Γύπαρη προδίδονται και
δέχονται επίθεση από υπέρτερες τουρκικές δυνάμεις στο Λέχοβο
Φλωρίνης. Μετά από σφοδρή μάχη 12 ωρών απεμπλέκονται.

1941 Οι γερμανοί καταλαμβάνουν το Ρέθυμνο. Τα βρετανικά τμήματα του
Ηρακλείου επιβιβάζονται κρυφά σε 8 πολεμικά πλοία και αναχωρούν
για την Αίγυπτο. Τα Ελληνικά τμήματα αναγκάζονται να παραδοθούν
στους γερμανούς.
---------------
30 Μαΐου
Ισαακίου Σύρου, των εν Νικομήδεια μαρτύρων

1821 Επτανήσιοι εθελοντές επαναστάτες καταλαμβάνουν το όρος Πούσι
του χωριού Λάλα Ηλείας.

1826 Πεθαίνει ο Επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός, εκ των
πρωτεργατών της Εθνεγερσίας, ο οποίος είχε ευλογήσει την
Σημαία της Επαναστάσεως.

1919 Ο Ελληνικός Στρατός απελευθερώνει την Πέργαμο.

1941 Αποσπάται την νύχτα από τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως η
γερμανική σημαία από τους Έλληνες φοιτητές Απόστολο Σάντα
και Μανώλη Γλέζο. Το κατόρθωμα των δύο νέων υπήρξε από τις
πρώτες εκδηλώσεις της αντιστάσεως του Ελληνικού λαού κατά
των κατακτητών.
---------------
31 Μαΐου
Ερμείου Γέροντος, Πετρονίλας μ., Ευσταθίου Πατρ. Κων/πόλεως

334 π.Χ. Ο Μέγας Αλέξανδρος συντρίβει τους Πέρσες στον
Γρανικό ποταμό.
Στην μάχη κινδύνευσε σοβαρά να σκοτωθεί ο Αλέξανδρος.
Ο Σπιθριδάτης, σατράπης της Λυδίας και της Ιωνίας, βρέθηκε
πίσω από τον Αλέξανδρο, αλλά την κρίσιμη στιγμή που πήγαινε
να τον κτυπήσει στο κεφάλι, ο Κλείτος, πιστός φίλος του
Αλεξάνδρου, πρόλαβε να του κόψει το χέρι, σώζοντας έτσι τη
ζωή του νεαρού Βασιλέως.
Ο Αλέξανδρος, μετά την νίκη, αποστέλλει στην Αθήνα
300 περσικές πανοπλίες, ως ανάθημα στην θεά Αθηνά, με
την επιγραφή "Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην
Λακεδαιμονίων, από των βαρβάρων των την Ασίαν κατοικούντων".
Η νίκη αυτή εξασφάλισε την απελευθέρωση ολόκληρης σχεδόν της
Μικράς Ασίας και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την πλήρη
επιτυχία της εκστρατείας.

1806 Κορυφώνεται ο διωγμός των κλεφτών από τους τούρκους στην
Πελοπόννησο.

1825 Ο Ελληνικός Στόλος, υπό τους Μιαούλη, Γ. Ανδρούτσο και
Αποστόλη, νικά σε ναυμαχία έξω από τον κόλπο της Σούδας τα
πλοία καλύψεως του τουρκικού στόλου.