Ποτέ ξανά κίτρινα δόντια

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008

Η γενιά του ‘40

Διαβάζω: «Η εχθρική αντεπίθεση του Μαρτίου έχει εκδηλωθεί. Το 731 έχει μεταβληθεί σε ηφαίστειο. Οι φαντάροι μας, πεσμένοι με την κοιλιά στους λάκκους των οβίδων, πυροβολούν, χωρίς διακοπή, για να συγκρατήσουν το εχθρικό πεζικό. Ο δάσκαλος – έτσι έχει βαφτίσει τον διοικητή του ο λόχος, γιατί δημοδιδάσκαλος είναι το επάγγελμά του – με προβιές και επιδέσμους, γύρω από τα κρυοπαγημένα πόδια του, αντί για παπούτσια, χωρίς να προφυλάγεται τρέχει νευριασμένος από διμοιρία σε διμοιρία και δίνει οδηγίες.
- Μην πυροβολείτε στα στραβά, παιδιά! Μην ξοδεύετε ασκόπως τις χειροβομβίδες σας, τους λέει. Κι όταν ο ταγματάρχης του φωνάζει να μην εκθέτει τόσο τον εαυτό του, ο δάσκαλος του απαντάει:
- Φοβάμαι μήπως χάσουμε σήμερα το ύψωμα. Και τι θα δικαιολογηθώ ύστερα εγώ στους μαθητές μου, άμα γυρίσω στο σχολείο;» (Χρ. Ζαλοκώστα, «Πίνδος», εκδ. «Εστία», σελ. 194).
Εθνική επέτειος σε λίγες μέρες. Ίσως σταματήσουν, έστω και για μια μέρα, οι τσιρίδες για την παγκόσμια οικονομία, για τα χρηματιστήρια, που τα ονομάζουν και «ναούς του χρήματος», για τα επιτόκια. Η ζούγκλα της «πανελεύθερης αγοράς», του εξοντωτικού ανταγωνισμού, η εξασφάλιση, όχι του ανθρώπου, αλλά των καταθέσεων. Η Νέα Τάξη αντιπαθεί τον άνθρωπο, χρησιμότερες είναι οι καταθέσεις. Αυτές να μη χαθούν…
Η γιορτή του «ΟΧΙ», να ανασάνουμε λίγο και λίγο ψηλότερα να σηκωθούμε, θα βάλουμε και την σημαία μας στο μπαλκόνι – ευλογημένη παράδοση- θα ακούσουμε και τον εθνικό μας ύμνο, τον «Ύμνον εις την Ελευθερίαν», που λέγεται πως όταν το 1826 τον διάβασε ο πρωθυπουργός της Αγγλίας Κάνιγκ, συνέταξε αμέσως το Πρωτόκολλο με το οποίο αναγνώριζε την αιμόφυρτη πατρίδα ως κράτος. Πριν από δυο – τρία χρόνια επανεκδόθηκε φωτοτυπημένος ο τύπος της εποχής του ‘40.
Στην τότε εφ. «Πρωΐα» δημοσιεύτηκε επιστολή μιας μάνας, χήρας από τα Μέγαρα, που μόλις είχε λάβει τον πολεμικό σταυρό ανδρείας του σκοτωμένου γιου της. (Δεν πήγαν να σκοτώσουν εκείνα τα παιδιά, πήγαν να πεθάνουν για την πατρίδα τους). Έγραφε η χαροκαμένη μάνα στην επιστολή: «Ο Δημητρός μου, ο μοναχογιός μου, προστάτης των τριών κοριτσιών μου, έπεσε υπέρ πίστεως και πατρίδας. Χαλάλι της πατρίδος ο Δημητρός μου. Ας ήτανε να πέθαινα κι εγώ πολεμώντας μαζί του. Ζήτω η Ελλάς». Τέτοιοι δάσκαλοι, που ντρέπονταν να ντροπιαστούν, και τέτοιες μάνες, που χαλάλιζαν μονάκριβους στην πατρίδα, ανέστησαν και ανέθρεψαν τη γενιά του ’40. Γι’ αυτό αναφωνούσε λογοτέχνης του καιρού εκείνου: «Βγάλτε τα στεφάνια της νίκης από τα κεφάλια των στρατιωτών και φορέστε τα στα κεφάλια των μανάδων και των δασκάλων τους». Παρένθεση. Ακόμη να ανεγερθεί ένα μνημείο για τους ήρωες του 1940 στη Βόρεια Ήπειρο. Οι Ιταλοί φρόντισαν να περισυλλέξουν τους νεκρούς τους και να δημιουργήσουν περίλαμπρο κοιμητήριο. Σκορπισμένα σε κλεισούρες και αετοράχες τα «κόκαλα τα ιερά» των Ελλήνων στρατιωτών. Κάτι πάει να γίνει και προσκρούει σε αλβανικές αντιρρήσεις. Ως γνωστόν το «τετρομαγμένο» ΥΠΕΞ δεν ανοίγει τέτοια θέματα. Θα σκούζουν και οι «προοδευτικοί»…).
Ντρέπονταν ο πατριδοφύλακας δάσκαλος να φυλαχτεί από τις σφαίρες, ντρέπονταν τους μαθητές του. Παράξενα πράγματα. Το κράτησε το ύψωμα, γιατί έστεκε εκεί πάνω και το «καλυβάκι», η μητέρα η μεγαλόψυχη στο πόνο και στη δόξα, η πατρίδα.
Τώρα χάνονται ένα ένα τα υψώματα, οι κορφές, τότε μεγαλουργούσαν οι καρδιές, τώρα μεγαλουργούν οι καταθέσεις. Τότε οι δάσκαλοι αγωνίζονταν για το βλέμμα των μαθητών τους. Τώρα μόνο για δίκαια οικονομικά αιτήματα κι ας μπήκε η λέπρα του αφελληνισμού μες στα σχολεία. Τότε οι δάσκαλοι γίνονταν «οι χαμένοι ανθυπολοχαγοί της Αλβανίας», τώρα «δοξάζονται» οι συνδικαλιστές, οι μίζεροι, οι πενταροκυνηγοί, που λέγονται ακόμη «δάσκαλοι», κι ας ξέχασαν πότε αντίκρισαν για τελευταία φορά πρόσωπα μαθητών. Χαμήλωσε η πατρίδα μας, δεν έχει υψώματα. Ξεθώριασε το ύψωμα που λέγεται Μακεδονία. Μας κυβερνούν γονατισμένοι. Ένα νεύμα της αμερικανοσκοπιανής συμπαιγνίας και είναι έτοιμοι να παραδώσουν το όνομά μας. Το ’40 κρατήθηκαν τα υψώματα, γιατί τα υπερασπίστηκε μια «γενιά». Τώρα τα κουρσεύουν οι εχθροί, γιατί καταντήσαμε μάζα, καταναλωτές- έτσι μας αποκαλεί νυχθημερόν το βοθροκούτι – δεν υπάρχει «γενιά» να αντισταθεί. Και εκείνο το ύψωμα εκεί κάτω, η Κύπρος, η έσχατη γωνιά της Ρωμιοσύνης, τουρκοπατιέται. Λησμονούν οι τωρινοί «κατευναστές», τα τσόφλια της υποτέλειας, πως το Κυπριακό δεν είναι πρόβλημα «δίκαιης και βιώσιμης λύσης». «Το Κυπριακό ξεκίνησε, υπήρξε και είναι πάντα, πρόβλημα ελευθερίας. Πρόβλημα στέρησης της ελευθερίας ενός πανάρχαιου γηγενούς και ακμαίου κομματιού του Ελληνισμού». Είναι λόγια της εγκλωβισμένης, στη σκλάβα βόρεια Κύπρο, δασκάλας Ελένης Φωκά, «δασκάλας του Γένους». (Θυμάμαι, μου έλεγε, όταν ήρθε στο Κιλκίς προ ετών, πως κάθε πρωί ζωγράφιζαν οι «ελεύθεροι πολιορκημένοι» μαθητές της στον πίνακα την σημαία και σιγοψιθύριζαν τον Εθνικό μας Ύμνο. Αυτό είναι «κρυφό σχολειό». Το Γένος μας έτσι άντεξε και έτσι θα αντέξει).
Και η άλλη, ψηλά, βόρεια ελληνίδα γη, το ύψωμα της Θράκης, πολιορκείται.
Το καρκίνωμα που λέγεται τουρκικό προξενείο, απλώνει τα δηλητήριά του. Το «επίσημο κράτος» σιωπά συνένοχα. Φοβάται. Έτσι «ανεπαισθήτως» μεταβαλλόμασε σε δορυφόρο της εξ ανατολών συμμάχου. Σαν να μας έβλεπε, εμάς τα εγγόνια του,ο παππούς μας, ο Αντισθένης, όταν έλεγε: «Όστις δε ετέρους δέδοικεν, δούλος ων λέληθεν», όποιος φοβάται τους άλλους, καταλήγει δούλος τους, χωρίς να το καταλάβει (ανεπαισθήτως).
Θυμήθηκα πάλι τη μάνα που καμάρωνε εν σπαραγμώ τον ήρωα γιο της. Γράφουν οι εφημερίδες της εποχής, πως τότε οι μάνες οι Ρωμιές, ξεπροβόδιζαν τα παιδιά τους σαν τις αρχαίες Σπαρτιάτισσες: «Στην ευχή της Παναγίας και με τη νίκη».
Θα κλείσω το κείμενο, με μια παραπομπή σε κάτι εκπληκτικό που είχα διαβάσει παλαιότερα σ’ ένα περιοδικό. Είναι γραμμένο από ελληνομαθή Γερμανό συγγραφέα. Ένα ευλαβικό μνημόσυνο στις μάνες του ’40, στις Ελληνίδες, που ανέβαζαν πολεμοφόδια στην Πίνδο, για να τα πάνε σε κάτι παιδιά που «τριγύριζαν πάνω στο χιόνι με τις χλαίνες κοκαλιασμένες», στα παιδιά της Ελλάδος.
Γύρω στο 1952 επισκέπτεται την Κρήτη. Γράφει.
«Ένα σούρουπο, καθώς ο ήλιος βασίλευε, πλησίασα το γερμανικό νεκροταφείο. Ήταν έρημο, με μόνο σύντροφο τις τελευταίες ηλιαχτίδες. Έκανα όμως λάθος. Υπήρχε εκεί μια ζωντανή ψυχή, μια μαυροφορεμένη ηλικιωμένη γυναίκα. Με μεγάλη μου έκπληξη την είδα ν’ ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών νεκρών του πολέμου και να πηγαίνει μεθοδικά από μνήμα σε μνήμα.
Την πλησίασα και τη ρώτησα:
- Είστε από δω;
- Μάλιστα
- Και τότε γιατί το κάνετε αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί σκότωσαν Κρητικούς.
Και η απάντηση μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί.
- Παιδί μου, είπε, από την προφορά σου, φαίνεσαι ξένος και δεν θα γνωρίζεις τι συνέβη εδώ την περίοδο 1941-1944. Ο άντρας μου σκοτώθηκε στη μάχη της Κρήτης και έμεινα με το μονάκριβο γιο μου. Μου τον πήραν οι Γερμανοί όμηρο το 1943 και πέθανε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Σαξενχάουζεν. Δεν ξέρω πού είναι θαμμένο το παιδί μου. Ξέρω όμως πως όλα τούτα ήταν παιδιά μιας κάποιας μάνας σαν κι εμένα. Και ανάβω και στη μνήμη τους, επειδή οι μάνες τους δεν μπορούν να έρθουν εδώ κάτω. Σίγουρα μια άλλη μάνα θα ανάβει το καντήλι στη μνήμη του γιου μου…»



Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος- Κιλκίς

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

ΌΜΗΡΟΣ

Αρχαίος Έλληνας επικός ποιητής, ο μεγαλύτερος από τους ποιητές όλων των αιώνων, με τον οποίο αρχίζει η έντεχνη ελληνική και ευρωπαϊκή λογοτεχνία.
Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Όμηρο είναι ελάχιστες και αυτές ασαφείς. Τον τόπο γέννησής του διεκδικούν πολλές πόλεις όπως μας πληροφορούν οι δύο αυτοί εξάμετροι:
"Επτά πόλεις μάρνανται σοφήν διά ρίζαν Ομήρου, Κύμη, Χίος, Κολοφών, Σμύρνη, Πύλος, Άργος, Αθήνη". Πιο πιθανή πατρίδα του όμως θεωρείται η Σμύρνη, αιολική αποικία, που αργότερα προστέθηκε στην ιωνική συμπολιτεία. Η άποψη αυτή ενισχύεται από το ότι ο ποιητής γνώριζε πολύ καλά την περιοχή της, όπως αποδεικνύουν οι παρομοιώσεις που δανείζεται από την κλαγγή των κύκνων και των χηνών του Καΐστρου ποταμού, από την ορμή του Βορά και του Ζέφυρου που φυσούν από τη Θράκη, από τον ταύρο που θυσιάζεται στο Πανιώνιο. Γνώριζε ακόμα καλά τις ακτές του Αδραμυτηνού κόλπου, το όρος Ίδη, την πεδιάδα του Σκάμανδρου κ.λ.π., τα οποία είδε ο ποιητής με τα μάτια του και έγιναν θέατρα των αγώνων των ηρώων του.

Άγνωστο είναι το πότε έζησε ο Όμηρος. Η παράδοση ότι ήταν τυφλός, ίσως πρέπει να απορριφθεί, γιατί είναι ασυμβίβαστη με τη λεπτή παρατήρηση της φύσης που υπάρχει στο έργο του.
Ο Όμηρος. έγραψε: την Ιλιάδα της οποίας η υπόθεση εκτυλίσσεται σε 51 ημέρες και 15.700 στίχους. Θέμα της είναι η "μήνις του Αχιλλέως" εναντίον του Αγαμέμνονα και οι συμφορές που επακολούθησαν. Κανονικά λοιπόν έπρεπε να ονομαστεί Αχιλληίδα, επειδή όμως ο ποιητής παρεμβάλλει σ' αυτήν πολλά γεγονότα του πολέμου που έγιναν γύρω από το Ίλιο ( Τροία), γι' αυτό πήρε το όνομα Ιλιάς. Έγραψε επίσης την Οδύσσεια της οποίας τα περιστατικά διαρκούν 41 ημέρες και αναπτύσσονται σε 12.100 στίχους. Θέμα της είναι ο νόστος (επιστροφή) του Οδυσσέα από την Τροία στην Ιθάκη. Άλλα έργα που αποδίδονται στον Όμηρο είναι: οι Ομηρικοί ύμνοι, η Βατραχομυομαχία, ο Μαργίτης.
Χαρακτηριστικό της τέχνης του Όμηρου. είναι ότι τα έπη του έχουν αρχή, μέση και τέλος και ότι με τα αλλεπάλληλα επεισόδια κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του ακροατή μέχρι το τέλος. Η διήγησή του είναι ήρεμη και ευγενής. Απεικονίζει και τις πιο οικτρές σκηνές, αλλά ο ρεαλισμός του ποτέ δε γίνεται χυδαίος. Τα πρόσωπα που παρουσιάζει ενεργούν με συνέπεια προς το "ήθος" τους. Κανένα πρόσωπο δε μένει "ανηθοποίητο" μέσα στο έργο του. Γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι η ιωνική διάλεκτος, ανάμεικτη με μερικούς αιολικούς τύπους. Όπως η ζωή των ηρώων του είναι απλοϊκή και ανεπιτήδευτη, κατά τον ίδιο τρόπο και η γλώσσα του ποιητή είναι απλή και αφελής, με ιδιαίτερη προτίμηση προς την παρατακτική σύνδεση των προτάσεων. Ο αφελής όμως αυτός ποιητής έχει τόσο λεκτικό πλούτο στο έργο του, όσο κανένα άλλο ποίημα ή πεζό σύγγραμμα. Και αποδεικνύεται βαθύς γνώστης της ανθρώπινης ψυχής και ασύγκριτος παρατηρητής της φύσης και του κόσμου. Ο ομηρικός στίχος είναι ο "δακτυλικός εξάμετρος", τον οποίο ο ποιητής βρήκε προετοιμασμένο από τους παλιούς αοιδούς, αλλά τον χρησιμοποίησε με αναμφισβήτητη δεξιοτεχνία και τον αξιοποίησε όσο κανένας άλλος.
Ο θαυμασμός για τα έπη του Όμηρου διατηρήθηκε αμείωτος από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας, γι' αυτό και διδάσκεται σ' όλα τα σχολεία της Ευρώπης, ως ο μεγαλύτερος ποιητής και παιδαγωγός των αιώνων. Τα ομηρικά έπη έχουν μεταφραστεί σ' όλες τις γλώσσες του κόσμου.

Ήταν ο Όμηρος σύγχρονος του Τρωικού Πολέμου;;;

Η χρονολόγηση της συμβατικής Ιστορίας:
Τρωϊκός Πόλεμος: 1250 π.Χ περίπου
Κάθοδος των Δωριέων: 1100 π.Χ. περίπου.
Όμηρος: τέλη 9ου με αρχές 8ου αι. προ Χριστού (και αυτό στο περίπου διότι ουδείς γνωρίζει).
Όμως: Το 1450 π.Χ. συνέβη στον χώρο του Αιγαίου το μεγαλύτερο καταστροφικό γεγονός της ιστορίας. Η νήσος Θήρα, ή Στρογγύλη (λόγω του σχήματός της) ή Καλλίστη (λόγω της ομορφιάς της) ή Σάντα Ιρένε (Ενετοκρατούμενη) και νυν Σαντορίνη, βυθίστηκε στη θάλασσα λόγω της τρομακτικής έκρηξης του ηφαιστείου της. Το μέγεθος της έκρηξης εκείνης ήταν τέσσερις φορές μεγαλύτερο από εκείνο του ηφαιστείου Κρακατόα.
Η Σαντορίνη εξαφανίστηκε σχεδόν η μισή και από την στρογγυλή νήσο, στο χάρτη απέμεινε ένα μισοφέγγαρο.
Το πενήντα μέτρων παλιρροϊκό κύμα που σηκώθηκε, μέσα σε 30 λεπτά έπληξε με τόση δύναμη τις ακτές της Κρήτης, ώστε εξαφάνισε τον Μινωϊκό πολιτισμό. Έκτοτε η Κρήτη δεν ανέκαμψε ποτέ, περιέπεσε σε μαρασμό και έχασε εντελώς πια τη δόξα και τη λάμψη της.
Ερώτηση 1η: Εάν ο Όμηρος έζησε μεταξύ 9ου- 8ου αιώνα, πώς και δεν αναφέρει ούτε μία λέξη για το τεράστιο αυτό γεωλογικό γεγονός, που συνέβη στον ελλαδικό χώρο και που διέλυσε την Μινωϊκή Κρήτη; Πώς και τόσο λεπτομερής στις περιγραφές του δεν κάνει την παραμικρή νύξη, δεν έχει ακούσει για την τεράστια καταστροφή, αλλά αντιθέτως περιγράφει μία Κρήτη πάνω σε όλη της την ακμή και την άνθηση;
Ο Ιδομενέας, παίρνει μέρος στην εκστρατεία και πηγαίνει στο Ίλιον με 80 δικά του καράβια. Περιγράφεται ως πάμπλουτος και λαμπρός βασιλιάς, το ίδιο και τα ανάκτορά του. Αναφέρονται επίσης 100 (!) κρητικές ακμάζουσες πόλεις κατά την εποχή των Τρωϊκών.
Εφ’ όσον γεωλογικώς αποδεδειγμένα, η βιβλική καταστροφή της Θήρας συνέβη το
1450 π.Χ (αν και κατ’ άλλους ακόμα παλαιότερα, γύρω στο 1650) και ήταν πρωτοφανούς βιαιότητος, 200 χρόνια μετά, δηλαδή κατά την περίοδο του Τρωϊκού Πολέμου, ο απόηχος εκείνης της καταστροφής θα είχε μείνει στα αυτιά και στον προφορικό λόγο όλου του Αιγαίου και της λεκάνης της Μεσογείου. Κι όμως! Ο Όμηρος δεν γνωρίζει τίποτα! Αγνοεί εντελώς την καταστροφή του Κρητικού Πολιτισμού!
Ακριβώς εδώ αναφύεται ένα άλλο συγκλονιστικό ερώτημα: Πότε έγινε ο Τρωϊκός Πόλεμος; Να υποθέσουμε δικαίως πως ο Τρωϊκός Πόλεμος έγινε προ του 1450 π.Χ;
Ερώτηση 2η: Εάν η κάθοδος των Δωριέων έγινε περί το 1100 π.Χ και ο Όμηρος έζησε 300 χρόνια αργότερα, πώς είναι δυνατόν να μην κάνει καμία αναφορά στους Δωριείς; Η έλλειψη δωρικών στοιχείων και «δωρισμών» στη γλώσσα, δεν δημιουργεί την υποψία πως ο Όμηρος συνέθεσε πριν την κάθοδο των Δωριέων;
Εάν έζησε το 800 περίπου, γιατί δεν υπάρχουν αρκετοί αττικισμοί στα έπη του αλλά συναντάμε έναν αττικισμό σε κάθε 637 στίχους της Οδύσσειας και έναν αττικισμό σε κάθε 871 της Ιλιάδας; (Αυτό είναι και μια έμμεση απόδειξη πως τα έπη δεν συνετέθησαν στην πόλη των Αθηνών).
Ερώτηση 3η: Πολλοί φιλόλογοι φρονούν ότι το γλωσσικό ιδίωμα του Ομήρου, είναι μία τεχνητή γλώσσα πού ποτέ κανένας δεν μίλησε στην πραγματικότητα. Αναρωτιόμαστε λοιπόν, γιατί ένας ποιητής να χρησιμοποιήσει μια τεχνητή γλώσσα που ουδείς θα καταλάβαινε και που μάλιστα θα περιελάμβανε και ένα πλήθος αγνώστων και αρχαιοτάτων λέξεων ακατανόητων για όλους τους συγχρόνους του;
Ερώτηση 4η: Πώς είναι δυνατόν ή πιθανόν, ένας ποιητής να εμπνευσθεί από γεγονότα που συνέβησαν 450 χρόνια πριν τη γέννησή του, και να γράψει χιλιάδες επί χιλιάδων στίχους και μάλιστα με τόσες πολλές και λεπτομερείς περιγραφές; Ποιός ποιητής θα εμπνεόταν να γράψει για ένα γεγονός που συνέβη τέσσερις αιώνες νωρίτερα από τη γέννησή του;
Παγκοσμίως δεν υπάρχει άλλο τέτοιο «ποιητικό» προηγούμενο. Θα έμοιαζε κατ’ αναλογίαν σαν κάποιος σύγχρονός μας ποιητής επί παραδείγματι, να καταπιανόταν σήμερα και να έγραφε δύο κολοσσιαία έπη για την Άλωση της Πόλης!
Ερώτηση 5η : Εάν τα έπη συνετέθησαν κατά τον Η΄ π.Χ αιώνα και κατεγράφησαν τον ΣΤ΄ αι., πώς εξηγείται η συνύπαρξη πολλών διαλέκτων; Η ύπαρξη και η επιβίωση αρχαϊκών τύπων; Αγνώστων λέξεων ακόμα και για τους φιλολόγους των ιστορικών χρόνων;
Ερώτηση 6η : Μετά την κάθοδο των Δωριέων μεσολάβησε ο λεγόμενος Ελληνικός Μεσαίωνας, δηλαδή ένα τεράστιο χρονικό διάστημα παρακμής και απώλειας πληροφοριών εφ’ όσον χάθηκε και ο Μυκηναϊκός πολιτισμός. Πώς λοιπόν ήξερε ο ποιητής την προ-δωρική Ελλάδα τετρακόσια χρόνια μετά;
Και δεν είναι μόνο αυτό…
Γιατί δεν αναφέρει τον ποταμό της Αιγύπτου Νείλο με το όνομά του, αλλά τον αναφέρει με το αρχαιότατο όνομά του ως «ο ποταμός Αίγυπτος»;
Στην εποχή που έζησε ο Στράβων, η νήσος Φάρος ήταν ενωμένη ήδη με την στεριά. Εν τούτοις ο Όμηρος δεν το γνωρίζει αυτό και την ονομάζει Πελαγίαν νήσον. Έτσι ήταν γνωστή στο απώτατο παρελθόν.
Οι Ηιόνες έχουν εξαφανισθεί από προσώπου γης, αλλά ο Όμηρος του 800 π.Χ τους γνωρίζει; Όπως επίσης γνωρίζει και την Πτελεόν που τον Η΄ αιώνα ήταν ήδη ένας ακατοίκητος λόγγος;
Η Αιπύς, άγνωστη πόλη στους πάντες. Η Ενίσπη της Αρκαδίας καθώς και η Ρίπη και Στρατίη της ίδιας περιοχής είναι εντελώς άγνωστες, γνωστές όμως στον ποιητή.
Η Ηλώνη είναι ένας σωρός ερειπίων και κανένας δεν γνωρίζει τίποτα γι’ αυτήν εκτός από τον Όμηρο πάντα!
Οι Δωριείς αναφέρονται μόνο μία (και μοναδική φορά) όμως ως φύλο που κατοικούσε στην Κρήτη και όχι ως εκείνοι που με την κάθοδό τους άλλαξαν τον ρούν της ιστορίας.
Τα τοπωνύμια και οι περιοχές που αναφέρονται στα έπη, τον Η΄ και Θ΄ αιώνα είναι πλέον τόποι ακατοίκητοι και ούτε οι άνθρωποι εκείνης της εποχής μπορούν να ξεκαθαρίσουν με ποιες περιοχές αντιστοιχούν.
Η Άρνη, έχει πάψει να υπάρχει και έχει σκεπαστεί από μία λίμνη. Ο Όμηρος ξέρει όμως πως η Άρνη «έχει πολλά αμπέλια».
Η Μέσση, άγνωστη πόλη τον η΄ αιώνα, έχει πολλά περιστέρια.
Ερώτηση 7η: Εάν έζησε τον αιώνα που αναφέρει η συμβατική Ιστορία, πώς εξηγείται το γεγονός ότι αγνοεί τους Δελφούς, και αναφέρεται σε αυτούς με το όνομα «Πυθώ»; Και μόνο αυτό το επιχείρημα αρκεί για να μας βάλει σε φοβερές υποψίες πως ο Όμηρος είναι σύγχρονος του Τρωϊκού Πολέμου. Αλλά ακολουθεί καταιγισμός άλλων ερωτήσεων.
Πώς είναι παραδείγματος χάριν δυνατόν να αγνοεί την ονομασία «Αιγαίον Πέλαγος»;
Πώς είναι δυνατόν να μη χρησιμοποιεί τη λέξη «Έλληνες» αλλά «Αργείοι, Αχαιοί και Δαναοί»;
Γνωρίζει και αναφέρει την Πελοπόννησο όχι με το όνομά της αλλά ως «Άργος».
Δεν γνωρίζει την Θεσσαλία, την Μακεδονία, τα Μέγαρα…
Ερώτηση 8η: Ο Παυσανίας στα Αρκαδικά του (XVIII) λέει ότι πρώτος ο Όμηρος χρησιμοποίησε τη λέξη «Στύγα» για την πηγή με τα φοβερά νερά, που στο όνομά της ορκίζονται οι θεοί. Το ίδιο και στα Λακωνικά του (21-9) ο Όμηρος αναφέρει πρώτος το όνομα «Νηρεύς». Όμως… ο Νηρέας και η Στύγα δεν έγιναν ονόματα γνωστά τον 8ο π.Χ., αυτό θα ήταν αστείο, αλλά είναι ονόματα πανάρχαια από μια εποχή που χάνονται τα ίχνη της στα βάθη των αιώνων. Τόσο παλιά μάλιστα, που να ονομάζεται μυθολογική εποχή. Η Στύγα άλλωστε ήταν γνωστή και στους Ορφικούς. Συνεπώς, ο Παυσανίας, με το να το επισημαίνει αυτό, εννοεί πως ο Όμηρος έζησε σε πολύ μακρινούς χρόνους του παρελθόντος.
Ερώτηση 9η: Στο Β΄ της Ιλιάδας, υπάρχει ο κατάλογος των νηών, όλων των πλοίων δηλαδή που έλαβαν μέρος στην εκστρατεία κατά της Τροίας. Εντύπωση μεγάλη προκαλεί το γεγονός ότι παρουσιάζονται ήρωες, που είναι κατ’ ευθείαν παιδιά ή εγγόνια των θεών.
Ο Ιδομενέας είναι εγγονός του Μίνωα!
Ο Τληπόλεμος, που οδηγούσε εννέα πλοία των Ροδίων, είναι δεξιοτέχνης στο δόρυ,
ωραίος και μεγαλόσωμος (έχουμε και σωματικές περιγραφές) και είναι γιος του Ηρακλή!
Ο Εύμηλος, είναι γιος του Αδμήτου και της Άλκηστης!
Οι γιατροί και αδέλφια μεταξύ τους, Ποδαλείριος και Μαχάων, από την Οιχαλία, είναι οι δυό γιοι του… Ασκληπιού!
Ο Πολυποίτης είναι εγγονός του Δία!
Ο Λεοντεύς είναι εγγονός του Καινέα. Ο Καινέας ωστόσο ανήκε στη μυθική φυλή των Λαπιθών. Σε αέτωμα του Παρθενώνα υπήρχε παράσταση της μάχης μεταξύ Λαπιθών και Κενταύρων!
Συμπεραίνει κανείς εξ αυτού, πως εφ’ όσον τα ονόματα αγγίζουν τα όρια της Μυθολογίας, θα πρέπει να προσδιορίσουμε ένα πολύ μεγάλο βάθος χρόνου στο παρελθόν, τόσο για το πότε έζησε ο Όμηρος, όσο και για το πότε έγινε ο Τρωϊκός Πόλεμος.
Φυσικά υπάρχει και η ένσταση ότι ο κατάλογος των πλοίων, συντάχθηκε πολύ αργότερα και είναι εμβόλιμος.
Η απορία όμως που σχηματίζεται είναι η εξής: Έστω πως ο κατάλογος των νηών είναι μεταγενέστερη προσθήκη. Πώς ανέχθηκαν τέτοια χονδροκομμένα μυθεύματα οι αρχαίοι ιστορικοί σχολιαστές του Ομήρου και άφησαν να παρεισφρήσει κάτι τόσο χτυπητό που να παραποιεί τον Όμηρο;
Η τιμωρία για όσους παραποιούσαν τους ποιητές ήταν σκληρή. Ο Ονομάκριτος εξορίσθηκε από τον Ίππαρχο γιατί πιάστηκε επ’ αυτοφώρω να παραποιεί κείμενο αρχαίου ποιητή…

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Ἐξοβελίστε τά ψεγάδια, ὄχι τήν γλώσσα μας

Πέμπτη, 05 Ιουνίου 2008 Κωνσταντῖνος Χολέβας Αρθρογραφία - Γλώσσα

Εἶμαι και έγώ ἕνας ἀπό τούς πολλούς Ἕλληνες πού ἐξεπλάγησαν ἀπό τόν τρόπο κατά τόν ὁποῖο ἐκφωνήθηκε ἐφέτος τό θέμα τῆς Νεοελληνικῆς Γλώσσας (Ἔκθεσης -Ἔκφρασης) στίς Πανελλήνιες Ἐξετάσεις. Πολύ ὀρθῶς μέν ἐπελέγη ἕνα δοκίμιο τοῦ Σεφέρη ἀναφερόμενο στήν ἀξία τῆς παραδόσεως, περιέργως, ὅμως, δόθηκε ἡ ἑρμηνεία ἑπτά λέξεων τοῦ δοκιμίου, οἱ ὁποῖες ὑποτίθεται ὅτι θά δυσκόλευαν τούς νέους μας καί τίς νέες μας. Ἔτσι, λοιπόν, τούς ἐξηγήθηκε ἀπό τήν Κεντρική Ἐπιτροπή Ἐξετάσςεων τί σημαίνει «ἐξοβελίζω», τί εἶναι τό «ψεγάδι», τί σημαίνει «ὑπόδικος», ποιός εἶναι ὁ «παρωχημένος» κλπ. Ἀκούσθηκαν καί ἐγράφησαν πολλά. Οἱ περισσότεροι σχολίασαν τό θέμα αὐτό μέ μελαγχολία γιά τήν γλωσσική παρακμή τῆς χώρας μας. Ἀφοῦ φθάσαμε στό μάθημα τῆς Νεοελληνικῆς Γλώσσας νά δίνουμε γλωσσάρι γιά ἁπλές καί συνήθεις λέξεις, τότε τί γράμματα διδάσκουμε στά παιδιά; Ποῦ εἶναι ἐπιτέλους τό θετικό ἀποτέλεσμα ὅλων τῶν γλωσσικῶν μεταρρυθμίσεων ἀπό τήν καθιέρωση τοῦ μονοτονικοῦ (1982) μέχρι σήμερα; Τελικά σέ τί ἐξετάζεται ὁ μαθητής; Ἄν γνωρίζει τήν σημασία τῆς λέξεως «καί» ἤ ἁπλῶς ἄν ἔχει ἀποστηθίσει τήν συγκεκριμένη ἔκθεση ἀπό τό φροντιστήριο;

Ὁμολογῶ ὅτι δέν μέ πείθει ἡ ἐπίσημη δικαιολογία ὅτι ἐδόθησαν οἱ ἐπεξηγήσεις γιά νά βοηθηθοῦν οἱ ἀλλοδαποί μαθητές πού φοιτοῦν στά σχολεῖα μας. Πρῶτον, διότι ἄν ἔνας ἀλλοδαπός ἔχει παρακολουθήσει συστηματικά τό Γυμνάσιο καί τό Λύκειο καί ἄν πράγματι ἐνδιαφέρεται νά σπουδάσει σέ ἑλληνικό Πανεπιστήμιο, τότε πρέπει νά ὑποστῆ ἀπαιτητική ἐξέταση στή γλῶσσα μας. Ἄν ἔχει κενά ἄς παρακολουθήσει ἐνισχυτικά μαθήματα ἑλληνικῆς καί μετά ἄς ξαναδώσει ἐξετάσεις. Δεύτερον, διότι δέν εἶναι παιδαγωγικῶς σωστό νά κατεβάζουμε συνεχῶς τό ἐπίπεδο τῶν γνώσεων καί τῶν ἀπαιτήσεων στό ὄνομα κάποιων λαϊκιστικῶν δικαιολογιῶν. Τό σχολεῖο δέν ἀπευθύνεται μόνο στούς ἀδύναμους μαθητές. Σκοπός τῆς παιδείας εἶναι νά ἀνεβάσει τό ἐπίπεδο τῶν μαθητῶν ἡμεδαπῶν καί ἀλλοδαπῶν, ὄχι νά προσαρμόζεται στίς ὅποιες ἀδυναμίες τους. Τρίτον, καμμία χώρα πού σέβεται τήν γλῶσσα της καί τήν ἐθνική της ἀξιοπρέπεια δέν κάνει ἐκπτώσεις σέ ἐξετάσεις ἐθνικοῦ ἐπιπέδου γιά νά γίνει συμπαθής σέ διάφορες μειοψηφίες. Εἴδατε ποτέ τά βρετανικά καί ἀμερικανικά ἱδρύματα, πού διεξάγουν διεθνῶς τίς ἐξετάσεις ἐπαρκείας ( Proficiency), ἤ τό Γαλλικό/Γερμανικό/ Ἰταλικό Ἰνστιτοῦτο πού ὀργανώνουν παγκοσμίως ἀντίστοιχες ἐξετάσεις γλωσσικῆς ἐπαρκείας νά κάνουν χάρες καί διευκολύνσεις γιά συγκεκριμένη ὁμάδα ὑποψηφίων πού δέν ἔχει μητρική γλῶσσα τήν γλῶσσα στήν ὁποία ἐξετάζεται; Προφανῶς ὄχι! Ὅταν ἐξετάζεσαι γιά νά ἐλεγχθεῖ ἡ ἐπάρκειά σου σέ μία γλῶσσα καί γιά νά γίνεις ὁ αὐριανός ἐπιστήμων, ὁ ὁποῖος θά κληθεῖ νά διατυπώσει ἰδέες καί νοήματα μέ σαφήνεια, τότε ὑποχρεοῦσαι νά γνωρίζεις κάτι παραπάνω ἀπό τό «καλήμέρα» καί «καλησπέρα» εἴτε γεννήθηκες στήν Ἑλλάδα εἴτε ὄχι. Καί σέ τελευταία ἀνάλυση τούς ἀλλοδαπούς μαθητές θά τούς βοηθήσουμε νά ἐνταχθοῦν στήν ἑλληνική κοινωνία διδάσκοντάς τους καλά καί ἀπαιτητικά τή Νέα Ἑλληνική. Καί τοῦτο ἰσχύει ἀκόμη περισσότερο γιά τούς ἑλληνόπαιδες , τούς ὁποίους ἡ χαλάρωση τῶν σχολικῶν ἀπαιτήσεων τούς ἔχει ἀφήσει νά ἐπιμορφώνονται γλωσσικῶς ἀπό ἀγράμματες τραγουδίστριες, ἡμιμαθεῖς τηλεοπτικούς ἀστέρες καί ἄλλους καταστροφεῖς τῆς πλούσιας καί διαχρονικῆς ἑλληνικῆς γλώσσας.

Τί ἀπέγιναν τελικά ὅλες οἱ προσδοκίες τῶν γλωσσικῶν μεταρρυθμιστῶν; Τό μονοτονικό ἐπεβλήθη ἐν μιᾷ νυκτί χωρίς σοβαρή συζήτηση στήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων τόν Ἰανουάριο τοῦ 1982 μέ τήν δικαιολογία ὅτι ἔτσι θά μάθουν καλύτερη ὀρθογραφία οἱ νέοι μας. Τό ἀποτέλεσμα διέψευσε τούς μονοτονιστές. Ἠ Ἔκθεση Ἰδεῶν οὐσιαστικά καταργήθηκε καί ἀντικατστάθηκε ἀπό μία ἐμμονή στήν κατασκευή περιλήψεων σάν νά πρόκειται ὅλοι οἱ νέοι μας νά ἐργασθοῦν ὡς δημοσιογράφοι στήν σύνταξη συνοπτικοῦ δελτίου εἰδήσεων. Τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά, πηγή ἐμπνεύσεως καί ἐτυμολογίας γιά χιλιάδες σύγχρονες λέξεις ἑλληνικές καί ξένες, ἔχουν καταδικασθεῖ σέ σιωπηρή ἀλλά ἐμφανῆ ὑποτίμηση στό ὄνομα τῆς τεχνοκρατικῆς παιδείας καί τῆς παγκοσμιοποιήσεως. Σοβαροί ποιητές καί λογοτέχνες μας ἐξοβελίζονται ἀπό τά σχολικά βιβλία λογοτεχνίας ὡς δῆθεν «ἐθνικιστές», «παλαιῶν ἀρχῶν» κλπ. Καί ἀντικαθίστανται ἀπό συγγραφεῖς ἀμφιβόλου ποιότητος καί κενούς ἀξιῶν καί νοημάτων. Δέν μᾶς χρειάζονται ὁ Σολωμός καί ὁ Παλαμᾶς. Τώρα γίναμε μοντέρνοι. Δίνουμε στά παιδιά μας διάγφορα ἄγνωστα ὀνόματα μέ μοναδικό προσόν ὅτι χλευάζουν τά ἱερά καί τά ὅσια, τήν πατρίδα, τίς παραδόσεις καί τά ἔθιμα τοῦ λαοῦ μας. «Μή θρησκευτικά πρός Θεοῦ» ὅπως ἔγραφε ὁ Ἀλ. Παπαδιαμάντης εἰρωνευόμενος τούς ἐπικριτές του!

Ἀποτέλεσμα ὅλων αὐτῶν εἶναι νά μειώνεται διαρκῶς ἡ γλωσσική καί ἐκφραστική ἱκανότητα τῶν παιδιῶν μας. Δέν εὐθύνονται οἱ νέοι μας. Ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι ευθυνόμαστε. Δέν μοῦ ἀρέσει νά γυρίζω συνεχῶς πρός τό παρελθόν, ἀλλά ὅσοι ἀποφοιτήσαμε ἀπό τή Μέση Παιδεία σέ προηγούμενες δεεκαετίες καί Ἀρχαῖα μάθαμε καί Καθαρεύουσα καί Δημοτική καί δόξα τῷ Θεῷ χειριζόμαστε ἱκανοποιητικά τήν ἑλληνική σέ ὅποιον τομέα τῆς κοινωνικῆς ζωῆς κι ἄν βρισκόμαστε. Γιατί στεροῦμε τους νέους μας ἀπό τήν μαγεία καί τόν πλοῦτο τῆς γλώωσας μας; Γιατί τούς ἀδικοῦμε ἀποκόπτοντάς τους ἀπό μία γλωσσική κληρονομιά χιλιάδων ἐτῶν στό ὄνομα τοῦ δῆθεν μοντερνισμοῦ καί τῆς ψευδοπροόδου; Τό πρόβλημα φοβοῦμαι ὅτι θά γίνει μεγαλύτερο ἐάν καί ὅταν ἱδρυθοῦν στήν χώρα μας νομίμως τά ἰδιωτικά πανεπιστήμια, πολλά ἐκ τῶν ὁποίων θά εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου ἀγγλόφωνα. Ἤδη στήν Κύπρο λειτουργοῦν δύο ἰδιωτικά Α.Ε.Ι., τά ὁποῖα ἔχουν ἐξοβελίσει τήν ἑλληνική γλῶσσα.

Στήν ἐποχή τῆς παντοδυναμίας τῆς Ρώμης καί τῆς λατινικῆς γλώσσας ὁ Ἑλληνισμός διεσώθη διότι συνέχισε νά ὁμιλεῖ καί νά διδάσκει στήν γλῶσσα του. Σήμερα κάποιοι μᾶς προτείνουν νά ἐνσωματωθοῦμε στήν παγκοσμιοποίηση, ἡ ὁποία προτιμᾶ τήν ἀγγλική γλῶσσα. Ἐλπίζω νά ἐπιβιώσουμε ἐθνικῶς κάι γλωσσικῶς ἀκολουθῶντας τά διδάγματα τῆς Ἱστορίας. Θά μαθαίνουμε καί μία καί δύο ξένες γλῶσσς. Ἀλλά δέν θά προδώσουμε τήν ἑλληνική γλῶσσα μας. Ἄς ἐξοβελίσουμε, λοιπόν, τά ψεγάδια τοῦ ψευτομοντερνισμοῦ καί ὄχι τήν γλῶσσα μας. Διότι θά εἴμαστε ὑπόλογοι καί «ὑπόδικοι» στό δικαστήριο τῆς Ἱστορίας τῶν πολιτισμῶν. Καί γιά νά θυμηθοῦμε τόν Κωστῆ Παλαμᾶ «κριτές θά μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί»!

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008

Η Αρχαία Μακεδονική γλώσσα ήταν μια διάλεκτος της Ελληνικής

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ
«Οι αρχαίοι συγγραφείς όταν έγραφαν για τους Μακεδόνες ότι μιλούσαν «μακεδονιστί» αναφέρονταν σε μια διάλεκτο της Ελληνικής κι όχι σε μια μη Ελληνική γλώσσα.»

Ένα από τα επιχειρήματα της σκοπιανής προπαγάνδας, αλλά και των ανθελληνικών κύκλων γενικότερα, είναι ο ισχυρισμός, εντελώς ανυπόστατος ισχυρισμός ότι η αρχαία μακεδονική δεν ήταν Ελληνική. Στην πραγματικότητα επρόκειτο απλά για μια διάλεκτο της Ελληνικής.
Η μακεδονική διάλεκτος για πολλούς και διάφορους λόγους δεν φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε ποτέ σαν φιλολογικό και λογοτεχνικό όργανο. Γνωρίζουμε μόλις δύο στίχους από την κωμωδία «Μακεδόνες» του Στράτιδος. Στο απόσπασμα γίνεται κάποιος διάλογος:
Α. Η σφύραινα δ’ έστι τις;
Β. Κέστραν μεν ύμμες ωττικοί κικλήσκετε
Α. Και ποια είναι η σφύραινα;
Β. Το ψάρι που εσείς οι Αττικοί κέστρα ονομάζετε
Από τα παραπάνω φαίνεται καθαρά ότι η μακεδονική διάλεκτος, η οποία διακωμωδείται σαν «επαρχιώτικη γλώσσα» στην κωμωδία «Μακεδόνες» δεν ήταν τίποτε άλλο από Ελληνικά.

Μάλιστα, το συγκεκριμένο απόσπασμα αναφέρεται σε ένα είδος ψαριού το οποίο οι Αθηναίοι ονομάζουν κέστρα και διακωμωδούν τους Μακεδόνες που το αποκαλούν σφύραινα. Πέρα από την ελληνική ετυμολογία της λέξεως σφύραινα υπάρχει και ένα πραγματολογικό γλωσσικό δεδομένο. Το δεδομένο ότι οι σημερινοί Έλληνες αποκαλούν μέχρι σήμερα το ψάρι αυτό σφύραινα (εγκυκλοπαίδεια Πυρσός τόμος ΚΒ’) και όχι κέστρα. Που σημαίνει πολύ απλά ότι η γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων ήταν πιο κοντά στην γλώσσα του μέσου Έλληνα, ήταν πιο κοντά στην γλώσσα του λαού της αρχαίας εποχής.

Μία ακόμη από τις ιδιομορφίες της μακεδονικής διαλέκτου είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις επροφέρετο το γράμμα γάμα σαν βήτα. Δεν έλεγαν δηλαδή γλυφόν ύδωρ, αλλά βλυχόν ύδωρ. Ας μάθουν λοιπόν οι ανθέλληνες ότι στην μανιάτικη διάλεκτο των ημερών μας, η οποία περιέχει πολλές λέξεις της αρχαίας δωρικής διαλέκτου, η οποία ήταν άμεσα συγγενής με την αρχαία μακεδονική, παρόμοια προφέρεται το γάμμα-βήτα και αναφερόμενοι μάλιστα στη λέξη γλυφό θα πούμε ότι αποκαλείται ΒΛΥΧΟ!
Οι αρχαίοι συγγραφείς όταν έγραφαν για τους Μακεδόνες ότι μιλούσαν «μακεδονιστί» αναφέρονταν σε μια διάλεκτο της Ελληνικής κι όχι σε μια μη Ελληνική γλώσσα. Η διάλεκτος ήταν, βεβαίως, αρκετά διαφοροποιημένη από την καθιερωμένη και τη γενικευμένη κοινή ελληνική, που απλώθηκε από τα τέλη του 5ου - αρχές 4ου π. Χ. αιώνα σε όλες τις Ελληνικές περιοχές (συμπεριλαμβανόμενης φυσικά και της Μακεδονίας). Προφανώς η μακεδονική διάλεκτος θα εξακολουθούσε να μιλιέται παράλληλα με την κοινή ελληνική. Μέχρι το 1986 αυτό ήταν μια υπόθεση. Τότε αποκαλύφτηκε και απόσπασμα επιγραφής στην Πέλλα σε μακεδονική διάλεκτο (χρονολογείται γύρω στο 380 π. Χ.). Πρόκειται για κατάδεσμο (μαγικό κείμενο - κατάρα), χαραγμένο σε μολύβδινο έλασμα για να αποτραπεί ο γάμος του αγαπημένου της γυναίκας, που έκανε τα «μάγια» με άλλη γυναίκα…

Ο κατάδεσμος της Πέλλας – Aπάντηση στην προπαγάνδα από επιγραφή 2.400 ετών!



«Η επιγραφή, όπως και πολλές άλλες επιβεβαιώνουν πανηγυρικά την Ελληνικότητα της Μακεδονικής διαλέκτου.» Tο κράτος των Αθηνών αναγνωρίζει ένα ανύπαρκτο ιστορικά έθνος και μία ανύπαρκτη γλώσσα.

Ο περίφημος κατάδεσμος της Πέλλας (ο οποίος είναι μια κατάρα (αρά) ή μαγική επωδός γραμμένη σε φύλλο μολύβδου και χρονολογείται στον 4ο ή 3ο αιώνα π. Χ. βρέθηκε στην Πέλλα το 1986 και δημοσιεύτηκε στο Hellenic Dialectology Journal το 1993.
Είναι ερωτική μαγική επωδός από μια γυναίκα, πιθανώς ονόματι Δαγίνα, της οποίας ο εραστής Διονυσοφών επρόκειτο να νυμφευθεί την Θετίμα (”εκείνη που τιμά τους θεούς”. Στην Αττική διάλεκτο το όνομά της θα έπρεπε να είναι Θεοτίμη. Επικαλείται τον “Μάκρωνα και τους δαίμονες” (παρκαττίθεμαι μάκρωνι και τοις δαίμοσι, [Αττικ. παρακατατίθεμαι) να μεταστρέψουν τον Διονυσοφώντα (το φως του Διονύσου) να παντρευτεί εκείνην αντί της Θετίμας, και ποτέ να μην παντρευτεί άλλη γυναίκα εκτός αν η ίδια ξετυλίξει τον κατάδεσμο.

Η γλώσσα αναγνωρίζεται ως Βορειοδυτική Ελληνική ή Δωρική Ελληνική και η χαμηλή κοινωνική - μορφωτική θέση της συγγραφέως, όπως φαίνεται από το λεξιλόγιό της και την πίστη της στη μαγεία, υπονοεί ότι μια διακριτή μορφή της Δωρικής ομιλείτο στη Πέλλα στην εποχή που γράφτηκε η πινακίδα.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ Η ΑΠΟΔΟΣΗ

1. [ΘΕΤΙ]ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΑΜΟΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΤΑΝ ΑΛΛΑΝ ΠΑΣΑΝ ΓΥ
2. [ΝΑΙΚ]ΩΝ ΚΑΙ ΧΗΡΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΘΕΝΩΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΕ ΘΕΤΙΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΚΑΤΤΙΘΕΜΑΙ ΜΑΚΡΩΝΙ ΚΑΙ
3. [ΤΟΙΣ] ΔΑΙΜΟΣΙ ΚΑΙ ΟΠΟΚΑ ΕΓΟ ΤΑΥΤΑ ΔΙΕΛΕΞΑΙΜΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΟΙΗΝ ΠΑΛLΙΝ ΑΝΟΡΟΞΑΣΑ
4. [ΤΟΚΑ] ΓΑΜΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΑ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΔΕ ΜΗ ΜΗ ΓΑΡ ΛΑΒΟΙ ΑΛΛΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΛ Η ΕΜΕ
5. [ΕΜΕ Δ]Ε ΣΥΝΚΑΤΑΓΗΡΑΣΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΙ ΚΑΙ ΜΗΔΕΜΙΑΝ ΑΛΛΑΝ ΙΚΕΤΙΣ ΥΜΩΝ ΓΙΝΟ
6. [ΜΑΙ ΦΙΛ]ΑΝ ΟΙΚΤΙΡΕΤΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΦΙΛ[Ο]Ι ΔΑΓΙΝΑΓΑΡΙΜΕ ΦΙΛΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΗΜΑ ΑΛΛΑ
7. [....]Α ΦΥΛΑΣΣΕΤΕ ΕΜΙΝ Ο[Π]ΩΣ ΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑ[Υ]ΤΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΚΑΚΩΣ ΘΕΤΙΜΑ ΑΠΟΛΗΤΑΙ
8. [....]ΑΛ[-].ΥΝΜ .. ΕΣΠΛΗΝ ΕΜΟΣ ΕΜΕ ΔΕ [Ε]Υ[Δ]ΑΙΜΟΝΑ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑΝ ΓΕΝΕΣΤΑΙ
9. [-]ΤΟ[.].[-].[..]..Ε.Ε.Ω[?]Α.[.]Ε..ΜΕΓΕ [-]
1. Για τον γάμο της [Θετί]μας και του Διονυσοφώντα γράφω την κατάρα, και για όλες τις άλλες γυ
2. [ναίκ]ες, χήρες και παρθένες, άλλα για την Θετίμα περισσότερο, και αναθέτω στον Μάκρωνα και
3. [τους] δαίμονες ότι μόνον όταν ξεθάψω και ξετυλίξω και ξαναδιαβάσω
4. [τότε] τότε να παντρευτούν τον Διονυσοφώντα και όχι πριν και είθε να μην παντρευτεί άλλη γυναίκα, παρά μόνον εμένα
5. και είθε να γεράσω με τον Διονυσοφώντα και κανέναν άλλο. Ικέτιδά σου είμαι:
6. δείξτε ευσπλαχνία στην [ευνοούμενή] σας, αγαπημένοι δαίμονες, την Δαγίνα(;), γιατί με εγκατέλειψαν όλοι οι αγαπημένοι μου
7. παρακαλώ φυλάξτε με αυτά να μη συμβούν και με τρόπο κακό να χαθεί η Θετίμα
8. και σε μένα δώστε ευδαιμονία και μακαριότητα.
Δεν νομίζουμε ότι χρειάζονται σχόλια για την Ελληνικότητα της Μακεδονικής διαλέκτου μετά και την ανακάλυψη αυτού του ευρήματος. Παρ’ όλα αυτά οι τερατολόγοι της σκοπιανής προπαγάνδας με τις ευλογίες των αμερικανών και των «ιστορικών» του ιδρύματος Σόρος εξακολουθούν να επιμένουν στην ανθελληνική τους υστερία.


«…Η Μακεδονική ήταν απλά μια Ελληνική διάλεκτος. Είναι πολλοί εκείνοι που θεωρούν ότι η Μακεδονική είναι μια Βόρεια Ελληνική διάλεκτος και ανάμεσά τους περιλαμβάνονται ακαδημαϊκοί, όπως ο Φραντς Χάινριχ Ρούντολφ Άρενς (1843), ο Χόφμαν (1906), καθώς και ο καθηγητής Ολίβιε Μέισον, ο οποίος στο άρθρο του για την αρχαία Μακεδονική γλώσσα, στην 3η έκδοση του Κλασσικού Λεξικού της Οξφόρδης (1996) υποστηρίζει αυτό ακριβώς το πράγμα»

Η γνώση μας για τη συγκεκριμένη Ελληνική διάλεκτο είναι ιδιαίτερα περιορισμένη, καθώς δεν έχουν διασωθεί κείμενα αδιαμφισβήτητα γραμμένα στη αρχαία Μακεδονική, αν και υφίσταται ένα σώμα αυθεντικών μακεδονικών λέξεων συγκεντρωμένο από αρχαίες πηγές, κυρίως από επιγραφές νομισμάτων και από το λεξικό του Ησύχιου του 5ου αιώνα, στο οποίο είναι συγκεντρωμένες 700 λέξεις και ονόματα. Τα περισσότερα από αυτά τα ονόματα είναι Ελληνικά. Δυστυχώς από το έργο του Ησύχιου το οποίο ήτο τεράστιο, σώθηκε μόνο ένα μικρό μέρος από ένα χειρόγραφο στην Βενετία του 15ου αιώνος. Επιγραφότανε κατά πάσα πιθανότητα «Συγγραφή πασών λέξεων κατά στοιχείων» και περιλάμβανε σε αλφαβητική σειρά λέξεις και εκφράσεις που χρειάζονταν εξήγηση, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις διαλέκτους της Ελληνικής. Η Μακεδονική ήταν απλά μια Ελληνική διάλεκτος.

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008

ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΕΠΕΤΕΙΟΛΟΓΙΟΝ

1 Οκτωβρίου
+ Β' Λουκά
Ανανίου απ., Ρωμανού Μελωδού, Ιωάννου Κουκουζέλη

331 π.Χ. Ο Μέγας Αλέξανδρος νικά στα Γαυγάμηλα τον βασιλέα
των Περσών Δαρείο. Με την αποφασιστική αυτή νίκη ο περσικός
στρατός διαλύεται, ο Δαρείος τρέπεται εις φυγήν και αρχικά
σώζεται, αλλά αργότερα δολοφονείται από τον σατράπη Βήσσο,
και οι περισσότεροι σατράπες αναγνωρίζουν τον Αλέξανδρο ως
νόμιμο βασιλέα τους.

820 Πεθαίνει ο Αυτοκράτωρ Μιχαήλ Β'. Τον διαδέχεται ο υιός του
Θεόφιλος, ο οποίος ήταν και ο τελευταίος εικονομάχος
αυτοκράτωρ.

1819 Υπογραφή συμφωνίας μεταξύ των αρχηγών των μεγάλων οικογενειών
της Μάνης που ανήκαν στην Φιλική Εταιρεία εν όψει του Αγώνος.

1822 Σφαγές από τους τούρκους στο Παλαιόκαστρο της Κρήτης.

1861 Κυκλοφορία των πρώτων ελληνικών γραμματοσήμων με παράσταση της
κεφαλής του Ερμού.

1941 Οι βούλγαροι εκτελούν 130 Έλληνες από την Κορμίτσα Σερρών.

1943 Οι γερμανοί εκτελούν Έλληνες πατριώτες στον Βόλο.
---------------
2 Οκτωβρίου
+ Κυπριανού ιερ., Ιουστίνης μ., Θεοφίλου ομ., Θεοδώρου Γαβρά στργ.,
Γεωργίου νεομ.

1540 Υπογράφεται με γαλλική μεσολάβηση συνθήκη ειρήνης, η οποία
τερματίζει τον τρίτο βενετο-τουρκικό πόλεμο.

1794 Οι τούρκοι αποκεφαλίζουν στην Ηλιούπολη τον νεομάρτυρα Γεώργιο
από την Φιλαδέλφεια.

1823 Αποτυχημένη επίθεση τουρκαλβανών κατά του Αιτωλικού.

1828 Το Γαλλικό Εκστρατευτικό Σώμα εκδιώκει τα τελευταία
τουρκοαιγυπτιακά στρατεύματα του Ιμπραήμ από την Πελοπόννησο.

1916 Στην Βόρειο Ήπειρο οι ιταλοί καταλαμβάνουν τους Αγίους
Σαράντα, το Δέλβινο, το Αργυρόκαστρο, το Παλαιόκαστρο και το
Σουμπάσι.
---------------
3 Οκτωβρίου
+ Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, Ρουστικου, Ελευθερίου, Δαμάριδος των Αθηναίων
(Εορτή της πόλεως των Αθηνών)

1675 700 Μανιάτες αναχωρούν και εγκαθίστανται στην Κορσική.
Αργότερα ακολουθούν και άλλοι. Από τότε, το Ελληνικό στοιχείο
έπαιξε αημαντικό ρόλο στην ιστορία του νησιού, επηρεάζοντας
μέχρι και τον Μέγα Ναπολέοντα.

1821 Ο Ομέρ Βρυώνης καταλαμβάνει και πυρπολεί την Ισσό Βοιωτίας
και την Μονή Αγίου Μελετίου, την οποία υπεράσπιζαν 60 άνδρες,
υπό τον Καρίγιαννη.

1822 Νικηφόρος μάχη στον Αποκόρωνα Χανίων.

1878 Υπογράφεται η Συνθήκη της Χαλέπας μεταξύ Κρητών επαναστατών
και τούρκων, με την οποία οι Κρήτες αποκτούν τα πρώτα επίσημα
προνόμια αυτοδιοικήσεως. Ένα σημαντικό βήμα για την Ένωση έχει
πλέον συντελεσθεί.

1922 Σφαγές Ελλήνων από τούρκους στην Μαγνησία της Ιωνίας. Στην
Αδριανούπολη οι Έλληνες κάτοικοι τελούν την τελευταία
λειτουργία, καθώς υποχρεώνονται να εκκενώσουν την Ανατολική
Θράκη.

1943 Οι γερμανοί εκτελούν 82 Έλληνες στην Ήπειρο.

1955 Φθάνει στην Κύπρο ο βρετανός στρατάρχης Χάρντινγκ και
αναλαμβάνει τα καθήκοντά του ως κυβερνήτης. Ο Χάρντινγκ έμεινε
στην ιστορία ως ο σκληρότερος κυβερνήτης.

1958 Οι βρετανοί σκοτώνουν αμάχους Κυπρίους σε επιδρομή στην
Αμμόχωστο.
---------------
4 Οκτωβρίου
+ Ιεροθέου Α' επ. Αθηνών, Δομνίνης, Βερίνης, Προσδόκης μ., Αμμούν οσ.

1511 Επιτρέπεται στους Μανιάτες που υπηρετούν στον βενετικό στρατό
να έχουν την δική τους εκκλησία.

1908 Δολοφονείται από τους Νεότουρκους μέσα στο χωριό του, μετά
την λήξη του Μακεδονικού Αγώνος και την παροχή αμνηστίας, ο
οπλαρχηγός Παύλος Ροκοβίτης. Την δολοφονία αυτή ακολουθούν οι
δολοφονίες του Πέτρου Περδίκα στην Σιάτιστα, του Γκόνου Γιώτα
στα Γιαννιτσά, του Γεωργίου Καραϊσκάκη στην Στρώμνιτσα και
άλλων. Με αυτές οι Νεότουρκοι απέβλεπαν στην εξόντωση όλων των
σημαντικών στελεχών και οπλαρχηγών του Μακεδονικού Αγώνος.

1916 Οι ιταλοί καταλαμβάνουν το Λεσκοβίκι και ολοκληρώνουν την
κατοχή της Βορείας Ηπείρου, από την οποία είχε αποχωρήσει ο
Ελληνικός Στρατός. Οι ιταλοί καταργούν κάθε Ελληνική πολιτική,
εκπαιδευτική και εκκλησιαστική αρχή, προσπαθώντας να
αλλοιώσουν τον εθνολογικό χαρακτήρα της περιοχής.
1919 Απελευθέρωση της Ξάνθης από τον Ελληνικό Στρατό (ΙΧ Μεραρχία).

1944 Η ιταλική Φρουρά της Σάμου, δυνάμεως 1.000 ανδρών, παραδίδεται
στον Διοικητή του Ιερού Λόχου Σχη Χριστόδουλο Τσιγάντε.
---------------
5 Οκτωβρίου
Χαριτίνης μ., Ερμογένους θαυμ., Μεθοδίου εν Κιμώλω οσ. Ιωάννου Ευχαιτών

1821 Η αγγλική διοίκηση επιβάλλει στρατιωτικό νόμο σε όλες τις
νήσους του Ιονίου.

1912 (π. ημ.) Η Ελλάς κηρύσσει τον πόλεμο κατά της τουρκίας και
ο Ελληνικός Στρατός διέρχεται την ελληνοτουρκική μεθόριο
στην Θεσσαλία.
Στην Ήπειρο, παρά την αρχικώς αμυντική αποστολή που είχε ο
Στρατός, αποφασίζεται η απώθηση των τούρκων πέρα από την
γραμμή του Αράχθου και η κατάληψη της ισχυρότερης αμυντικής
τοποθεσίας του Γριμπόβου.
Σώματα προσκόπων με επικεφαλής αξιωματικούς του στρατού
αποβιβάζονται στην Χαλκιδική στον όρμο της Ιερισσού και
αρχίζουν να προχωρούν προς το εσωτερικό, εκδιώκοντας τις
μικρές τουρκικές φρουρές και εγκαθιστώντας Ελληνικές Αρχές.

1944 Ένοπλα τμήματα Καρπαθίων, με την συνδρομή ολόκληρου του λαού
του νησιού, υποχρεώνουν τις γερμανικές και ιταλικές δυνάμεις σε
παράδοση. Οι παραδοθέντες μεταφέρονται στην Αίγυπτο και στο νησί
εγκαθίστανται αγγλικές και Ελληνικές Αρχές.

1951 Το Τάγμα του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος Κορέας, μετά από
3ήμερη σφοδρή επίθεση, καταλαμβάνει το ύψωμα 313 (Σκοτς) κοντά
στον ποταμό Ιμτζίν. Πρόκειται για την πλέον αιματηρή επιχείρησή
του (πεσόντες 28, τραυματίες 87).

---
"[...] Υπάρχουν στιγμαί εις την ζωήν του ανθρώπου, κατά τας οποίας
μετανοούν διά το στάδιον το οποίον ηκολούθησαν και εις το οποίον
επεδόθησαν` πρέπει δε να ομολογήσω ότι την στιγμήν αυτήν ευρίσκομαι
και εγώ εις τοιαύτην κατάστασιν.
Μετανοώ διότι εις τοιαύτην στιγμήν το στάδιόν μου με έφερε να είμαι
ο αρχηγός της Πολιτείας αντί να είμαι εις εξ υμών, ο,τιδήποτε` είτε
αξιωματικός είτε υπαξιωματικός ή και ναύτης απλούς ακόμη.
Ναι, σας βεβαιώ ότι ζηλεύω όλων σας την θέσιν, και των απλών ακόμη
ναυτών, διότι εις σας όλους εμπιστεύεται σήμερον με πάσαν αισιοδοξίαν
η Πατρίς τας τύχας αυτής.
Κατερχόμεθα εις τον αγώνα πλήρεις εμπιστοσύνης κατά ξηράν, ως εκ
των συμμαχιών μας, αλλά και με την ιδίαν πεποίθησιν κατά θάλασσαν, της
οποίας τον αγώνα η συμμαχία εμπιστεύεται εις ημάς. Είμεθα οι πάντες
πλήρεις αισιοδοξίας, όχι μόνον διά το άριστον υλικόν, αλλά, προ παντός,
διά το γενναίον φρόνημα όλων υμών.
Η Πατρίς αξιοί από υμάς όχι απλώς ν' αποθάνετε υπέρ αυτής. Αυτό θα
ήτο το ολιγώτερον` αξιοί να νικήσετε` και διά τούτο έκαστος εξ υμών,
και θνήσκων ακόμη, μίαν σκέψιν πρέπει να έχη: πώς να εντείνη τας
δυνάμεις του μέχρι της τελευταίας του πνοής όπως οι εναπομείνοντες
νικήσωσι.
Και θα νικήσετε. Είμαι υπερβέβαιος."

(Λόγος του πρωθυπουργού Ελ. Βενιζέλου προς τους άνδρες του θωρηκτού
"Αβέρωφ", πρωί της 5ης Οκτ. 1912, μετά την δέηση υπέρ της νίκης που
έλαβε χώρα στο κατάστρωμα του πλοίου.)
---
---------------
6 Οκτωβρίου
+ Θωμά απ., Ερωτηίδος μ., Μακαρίου νεομ., Ιλαρίωνος Νέου

1590 Οι τούρκοι αποκεφαλίζουν τον νεομάρτυρα Μακάριο στην Προύσα.

1825 Ο οπλαρχηγός Αθαν. Σκουρτανιώτης και 45 παλικάρια που είχαν
οχυρωθεί σε εκκλησία στο Μαυρομάτι Θηβών αποκρούουν επιθέσεις
των τούρκων. Τελικά η εκκλησία πυρπολείται μαζί με τους
Έλληνες υπερασπιστές της.

1826 Επίθεση τουρκαλβανών στην Ακρόπολη. Ο Μακρυγιάννης τους τρέπει
εις φυγήν.

1907 Τα ανταρτικά σώματα των Οπλαρχηγών Παπαβιέρου και Κατσίγαρη
προσβάλλουν το χωριό Παπαδιά Μοριχόβου, πυρπολούν 12 σπίτια
και επιφέρουν σοβαρές απώλειες στους εκεί καταυλιζόμενους
κομιτατζήδες.

1912 Ο Ελληνικός Στρατός Θεσσαλίας, μετά από αγώνα με τις
προωθημένες τουρκικές δυνάμεις, απελευθερώνει την Ελασσόνα
και την Δεσκάτη.
Ο Ελληνικός Στρατός Ηπείρου, υπό τον Αντιστράτηγο Κωνσταντίνο
Σαπουντζάκη, διέρχεται τον Άραχθο και καταλαμβάνει την
τοποθεσία Γριμπόβου, όπου εγκαθίσταται αμυντικώς.

1941 Οι βούλγαροι εκτελούν Έλληνες κατοίκους της Δράμας.
---------------
7 Οκτωβρίου
+ Σεργίου και Βάκχου μεγαλ., Πολυχρονίου ιερομ., Ιουλιανού Κρητός ερημίτου.

1608 Επανάσταση των Κυπρίων κατά των τούρκων.

1571 Ναυμαχία της Ναυπάκτου. Οι ηνωμένες χριστιανικές δυνάμεις
Ενετών, Ισπανών και Ελλήνων κατατροπώνουν τον τουρκικό στόλο.

1820 Η Φιλική Εταιρεία, σε σύσκεψη στο Ισμαήλιο της Βεσσαραβίας
και με πρωτοβουλία του Παπαφλέσσα, αποφασίζει να επισπευσθεί
η έναρξη της Επαναστάσεως και η κάθοδος του Αλεξάνδρου
Υψηλάντη στην Πελοπόννησο.

1833 Καθιέρωση της δραχμής ως εθνικού νομίσματος.

1824 Δύναμη από 4.000 τούρκους συγκρούεται με 300 Έλληνες στο
Πολύδροσο Φωκίδος. Αφού ενισχύθηκαν από την Άμφισσα, οι
Έλληνες αντεπιτίθονται και τρέπουν τους τούρκους σε
άτακτη φυγή με 300 νεκρούς και πολλούς αιχμαλώτους.

1918 Το Α' Σώμα Στρατού απελευθερώνει την Δράμα.
---------------
8 Οκτωβρίου
Πελαγίας οσ., Πελαγίας παρθεν., Ταϊσίας μ., Ιγνατίου νεομ.,
Σώζοντος Μυρίνης Λήμνου

1912 Μικρό άγημα του Ελληνικού Στόλου, υπό τον Τχη Ιουλιανό Κονταράτο,
απελευθερώνει την νήσο Λήμνο και υψώνει την Ελληνική Σημαία.
Έτσι εξασφαλίζεται ο σπουδαιότατος λιμήν του Μούδρου, ο οποίος
χρησιμοποιήθηκε ως ναυτική βάση σε όλη την διάρκεια του πολέμου.

1827 (π. ημ.) Ναυμαχία Ναυαρίνου. [Βλ. ν. ημ. 20 Οκτ.]

1918 Ο Ελληνικός στρατός ανακαταλαμβάνει την Καβάλα από τους
βουλγάρους.
---------------
9 Οκτωβρίου
+ Ιακώβου Αλφαίου, Αβραάμ Πατρ. και Λωτ, Ανδρονίκου και Αθανασίας οσ.

1823 Δεκατρία τουρκικά πλοία αποτυγχάνουν να ενεργήσουν απόβαση στον
λιμένα της Σκιάθου, τον οποίο υπερασπίζονται 400 νησιώτες.

1826 Το Ελληνικό πλοίο "Λεωνίδας", υπό τον Δημ. Λάμπρο, με σφοδρά
πυρά του αποτρέπει την απόβαση τουρκικών αγημάτων στον λιμένα
Κιτριών Μεσσηνίας.


325 πΧ: Ο Νέαρχος καταπλέει στην Σαγγάδα
των Ινδιών και την μετονομάζει σε Λιμένα
Αλεξάνδρου.
1480: Εκδίωξη των Τούρκων από τα φρούρια
της Μάνης και έπαρση της Βυζαντινής σημαίας
με τον δικέφαλο αετό.
1823: Τουρκικός στόλος από 13 πλοία επιχειρεί 4
φορές αποβίβαση στο λιμάνι της Σκιάθου,
αλλά η αντίσταση 400 Ελλήνων υπερασπιστών τον
αναγκάζει να αποχωρήσει. Νεκροί: 5 Έλληνες και
17 Τούρκοι.
1826: 4 τουρκικά πλοία, που καλύπτονται από
την αγγλική σημαία εμφανίζονται στο λιμάνι
Κιτριών Μεσσηνίας με πρόθεση να αποβιβάσουν
αγήματα. Αφού όμως δέχτηκαν σφοδρά πυρά από
την ακτή και από το ελληνικό πλοίο
"Λεωνίδας" υπό τον Δημ.Λάμπρο, αποσύρθηκαν
με σοβαρές απώλειες.
1912: Διεξάγεται η νικηφόρα για τον ελληνικό
στρατό μάχη του Σαρανταπόρου, του οποίου η
κατάληψη άνοιξε τον δρόμο για την
απελευθέρωση της υπόδουλης Μακεδονίας.
---------------
10 Οκτωβρίου
Ευλαμπίου και Ευλαμπίας, Θεοφίλου οσ.,
Διονυσίου Σκυλοσόφου Λαρίσης ιερομ.

1862 Μετά από ψήφισμα καταργείται η βασιλεία και οι Βασιλείς Όθων
και Αμαλία αναχωρούν στο εξωτερικό.

1912 Ο Ελληνικός Στρατός Θεσσαλίας, μετά από 2ήμερη σκληρή
μάχη καταλαμβάνει την οχυρή τοποθεσία του Σαρανταπόρου και
απελευθερώνει τα Σέρβια. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για την
απελευθέρωση της Μακεδονίας.


1823: Αποχώρηση του Ιμπραήμ από την
Πελοπόννησο.
1828: Νίκη του στρατού μας υπό τους
Ι.Στράτο και Κ.Τζαβέλλα κατά των Τούρκων
στην Τέρνοβα Ευρυτανίας.
1912: Η 4η μεραρχία προελαύνει και
απελευθερώνει τα Σέρβια της Δυτικής
Μακεδονίας.
1914: Νικηφόρα μάχη των Βορειοηπειρωτών
αυτονομιστών κατά των Αλβανών σε Τοσκάνι
και Βελουκάσι.
---------------
11 Οκτωβρίου
Φιλίππου εκ των 7 διακ., Θεοφάνους Γραπτού, Ευθυμίου Σάρδεων.

1912 Ο Ελληνικός Στρατός απελευθερώνει την Κοζάνη από τους τούρκους.

1922 (ν. ημ.) Υπογράφεται στα Μουδανιά Μ. Ασίας σύμβαση ανακωχής
μεταξύ αγγλίας-γαλλίας και ιταλίας αφενός και τουρκίας αφετέρου,
με την οποία τερματίζεται η εμπόλεμος κατάσταση μεταξύ Ελλάδος
και τουρκίας.


787: Η 7η Οικουμενική Σύνοδος στην Νίκαια
καταδικάζει τους εικονομάχους και τους
εικονολάτρες, διατυπώνοντας το δόγμα ότι η
λατρεία ανήκει μόνο στον Θεό και στις
εικόνες προσφέρεται απλή τιμητική προσκύνηση.
1822: Μετά από απόφαση του βουλευτικού ο
Μάρκος Μπότσαρης ονομάζεται στρατηγός της
Δυτικής Ελλάδος. Οι κάτοικοι της Μυκόνου
διώχνουν Αλγερινούς επιδρομείς. Υποκύπτει στα
τραύματά του στο Μεσολόγγι ο φιλέλληνας
Κάρολος Αλβέρτος Νόρμαν.
1862: Ο βασιλιάς Όθωνας εκθρονίζεται.
1912: Ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει την
Κοζάνη από τους Τούρκους. Νικηφόρες μάχες
στην Βέροια, στο Γρίμποβο και στα Πέντε
Πηγάδια Ηπείρου.
1922: Υπογράφεται στα Μουδανιά Μικράς Ασίας
σύμβαση ανακωχής μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας,
Ιταλίας αφ' ενός και Τουρκίας αφ' ετέρου
με την οποία τερματίζεται η εμπόλεμη
κατάσταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
1944: Η Βουλγαρία συνθηκολογεί.
---------------
12 Οκτωβρίου
+ Συμεών Νέου Θεολόγου, Πρόβου, Ταράχου, Ανδρονίκου μ.

1826 Ο Νικόλαος Κριεζώτης κατορθώνει να εισέλθει με 450 πολεμιστές
στην Ακρόπολη, την οποία πολιορκούσε ο Κιουταχής.

1912 Ο Ελληνικός Στρατός Ηπείρου απελευθερώνει την Φιλιππιάδα από
τους τούρκους.

1944 Αρχίζει η αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων από την Αθήνα και
η είσοδος σ' αυτή των πρώτων Ελληνικών και συμμαχικών τμημάτων.


1826: Ο Νικόλαος Κριεζιώτης επικεφαλής 450 ανδρών
πετυχαίνει χωρίς απώλειες να μπει στην
Ακρόπολη των Αθηνών για να ενισχύσει την
φρουρά που πολιορκούσε ο Κιουταχής.
1866: Μάχη στο Βαφέ Αποκορώνου και ήττα των
Κρητών επαναστατών.
1908: Η Κρητική Συνέλευση κηρύσσει την Ένωση
με την Ελλάδα.
1912: Ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει την
Φιλιππιάδα από τους Τούρκους.
1944: Αρχίζει η αποχώρηση των γερμανικών
δυνάμεων από την Αθήνα και η είσοδος σε
αυτή των πρώτων ελληνικών και συμμαχικών
τμημάτων.
---------------
13 Οκτωβρίου
Κάρπου, Παπύλου, Αγαθοδώρου, Αγαθονίκης μ., Νικήτα ομολ., Χρυσής νεομ.

1904 Ο Μακεδονομάχος Παύλος Μελάς (Μίκης Ζέζας) κυκλώνεται από
τουρκικό απόσπασμα στο χωριό Στάτιστα (Μελάς) και τραυματίζεται
θανάσιμα.
Η θυσία του νεαρού αυτού αξιωματικού απετέλεσε έκτοτε
σύμβολο του αγώνος για την σωτηρία της Μακεδονίας.

---
Η είδηση του θανάτου του Παύλου Μελά έπεσε σαν κεραυνός στην
Αθήνα. Διακόπηκε κάθε εργασία, οι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους και
στις πλατείες, οι καμπάνες χτυπούσαν πένθιμα.
Ως τότε, οι Ελληνικές κυβερνήσεις, με ζωντανές τις μνήμες του 1897
και με δεδομένη την αδυναμία γενικευμένης αντιπαραθέσεως με την οθωμ.
αυτ., εδίσταζαν, δικαιολογημένα εν μέρει, να αναμιχθούν αποφασιστικά.
(Τότε βγήκε ο γνωστός όρος "πολιτική της αψόγου στάσεως".) Τώρα όμως
συγκλονίζεται ολόκληρος ο Ελληνισμός. Έγραφε ο Ίων Δραγούμης, με
γλώσσα πικρή, εκφράζοντας και την αγανάκτησή του για την κωλλυσιεργία:
"Και οι Έλληνες ξύπνησαν. Γιατί ξύπνησαν τώρα μόνο; Επειδή είναι
τυφλοί και μικροί. Σπίθες κοντές είναι οι στιγμές που ξυπνούν και
νιώθουν τη μετριότητα που βαραίνει πάνω τους. Τέτοια μια σπίθα τούς
άναψε ο Παύλος Μελάς. Όσοι συνηθίζουν να συλλογίζονται, ας στοχασθούν
πόσο μεγαλύτερος από τους άλλους Έλληνες έπρεπε να είναι ο Παύλος
Μελάς, για να καταφέρη να τους ανάψη. Και με τη σπίθα που άναψε στον
καθένα, πολλοί ήταν τυφλοί ως τον είδαν. Έτριψαν τα μάτια τους κάπως
ξιπασμένοι και είπαν μέσα τους γιατί ντρέπουνταν να το διαλαλήσουν:
Ώστε υπάρχει Μακεδονία, αφού πήγε ο Παύλος Μελάς και σκοτώθηκε
γι' αυτή! Και άλλοι εσυμπαίραναν: Ώστε βρίσκονται ακόμα, μετά το 1897,
αξιωματικοί στο στρατό και ζωή στο Έθνος! Λοιπόν, Ζήτω το Έθνος!"
Οι συνειδήσεις όμως έχουν ξυπνήσει` και τίποτε δεν μπορεί πια να
σταματήσει τον αφυπνισμένο γίγαντα.
Ποιος νέος Παύλος Μελάς θα βρεθεί σήμερα να μάς ξυπνήσει από τον
εθνικό μας λήθαργο;

Φ.Μ.
---


1866: Ο συνταγματάρχης Π.Κορωναίος κατατροπώνει
τους Τούρκους στον 'Αγιο Μύρωνα και τους
εκδιώκει από την επαρχία Μαλεβυζίου Κρήτης.
1904: Ο γενικός αρχηγός των ανταρτικών σωμάτων
της Δυτικής Μακεδονίας ανθυπολοχαγός Παύλος
Μελάς (ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας) μετά από
βουλγαρική προδοσία κυκλώνεται από τουρκικό
απόσπασμα στην Στάτιστα Κορεστίων. Μετά από
σκληρή μάχη τραυματίζεται σοβαρά και πεθαίνει,
ενώ 7 από τους άνδρες του συλλαμβάνονται
αιχμάλωτοι. Η θυσία του νεαρού αυτού
αξιωματικού αποτελεί από τότε σύμβολο του
αγώνα για την σωτηρία της Μακεδονίας.
---------------
14 Οκτωβρίου
Ναζαρίου, Γερβασίου μ., Κοσμά Μελωδού, Ιγνατίου Μηθύμνης

1904 Πυρπολείται μέσα στο σπίτι της, μαζί με 5 άλλους συμπολεμιστές
της, η δασκάλα του χωριού Γκρήτσιστα της Γευγελής Αικατερίνη
Χατζηγεωργίου.

1912 Τα Ελληνικά στρατεύματα μετά από αγώνα διανοίγουν την διάβαση
του Βερμίου και κατευθύνονται προς την Βέροια.

1914 Ο Ελληνικός Στρατός εισέρχεται και πάλι στην Βόρειο Ήπειρο, με
εντολή των Δυνάμεων της Τριπλής Συνεννοήσεως (Entente) για την
τήρηση της τάξεως στην περιοχή, εξ αιτίας της χαώδους καταστάσεως
που επικρατούσε στην Αλβανία.

1944 Αποβιβάζονται τα πρώτα τμήματα του Ελληνικού Στρατού (Ιερός
Λόχος) στον Πειραιά.


1828: Μάχη στην Λομποτινά Ναυπάκτου και νίκη
των Ελλήνων.
1904: Η δασκάλα του χωριού Γκρίτσιστα Γευγελής
Αικατερίνη Χατζηγεωργίου χωρίς να υπακούσει
στις απειλές των Βουλγάρων να απομακρυνθεί
από την θέση της, από την οποία κρατούσε
άσβηστη την φλόγα της ελληνικής συνείδησης
των κατοίκων, μάχεται μαζί με 5 άλλους
Έλληνες αγωνιστές κατά των κομιτατζήδων μέσα
από το σπίτι της. Μετά από 4ωρη μάχη
καίγεται ζωντανή σε αυτό μαζί με τους
συμπολεμιστές της.
1912: Ο ελληνικός στρατός διανοίγει μετά από
αγώνα τις διαβάσεις του Βερμίου στον άξονα
Κοζάνη-Βέροια.
1914: Ο ελληνικός στρατός ανακαταλαμβάνει την
Βόρεια Ήπειρο, μετά από εντολή των δυνάμεων
της Αντάντ για να τηρηθεί η τάξη στην
περιοχή, εξαιτίας της χαώδους καταστάσεως που
επικρατούσε στην Αλβανία. Σύμφωνα με τις
προτάσεις της Αντάντ, η ενσωμάτωση της
Βόρειας Ηπείρου στην Ελλάδα θα αναγνωριζόταν
ως οριστική σε περίπτωση αν η Ελλάδα
δεχόταν να συμμετάσχει στο πλευρό τους στον
Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
1944: Αποβιβάζονται στον Πειραιά τα πρώτα
τμήματα του ελληνικού στρατού με πρώτο τον
Ιερό Λόχο.
---------------
15 Οκτωβρίου
+ Δ' Λουκά Σπορέως (Ζ' Οικ. Συνόδου)
Λουκιανού ιερομ., Σαβίνου οσ.

1912 Ο Ελληνικός Στρατός (V Μεραρχία) απελευθερώνει την Πτολεμαΐδα.

1944 Τμήματα του Ιερού Λόχου απελευθερώνουν την Νάξο, έπειτα από
3ήμερη μάχη με τους γερμανούς.

1944 Τμήματα ανταρτών, μετά από 7ωρο σκληρό αγώνα αποκρούουν
ισχυρές γερμανικές δυνάμεις, οι οποίες ενεργούσαν εκκαθαριστικές
επιχειρήσεις στην περιοχή του χωριού Φουρνιές των Χανίων,
προκαλώντας σ' αυτές σοβαρές απώλειες.

1944 Δυνάμεις του ΕΔΕΣ, μετά από συνεχείς μάχες, εισέρχονται στα
Ιωάννινα, τα οποία στο μεταξύ είχαν εγκαταλείψει οι γερμανοί.


1912: Ο ελληνικός στρατός (5η μεραρχία)
απελευθερώνει την Πτολεμαΐδα. Αρχικά οι
Τούρκοι θέλησαν να προβάλλουν άμυνα, όμως
μερικές βολές πυροβολικού τους ανάγκασαν να
παραδωθούν.
1919: Οι Βούλγαροι αρχίζουν την εκκένωση της
Δυτικής Θράκης.
1944: Τμήματα του Ιερού Λόχου απελευθερώνουν
την Νάξο έπειτα από τριήμερη μάχη με
τους Γερμανούς. Μετά από συνεχείς μάχες με
τα γερμανικά στρατεύματα απελευθερώνονται τα
Ιωάννινα. Το ναρκαλιευτικό "Κάσος" ανατινάσσεται
από νάρκη κοντά στην Αίγινα.
---------------
16 Οκτωβρίου
Λογγίνου Εκατοντάρχου και των συν αυτώ

1912 Ο Ελληνικός Στρατός απελευθερώνει την Βέροια, την Κατερίνη και
το χωριό Περδίκας της Πτολεμαΐδος.

1944 Ιερολοχίτες, υπό τον Σχη Θ. Κετσέα, καταλαμβάνουν και
απελευθερώνουν την νήσο Λήμνο. Δύο γερμανικά πλοία που μετέφεραν
γερμανούς και ιταλούς βυθίστηκαν από βρετανικά και Ελληνικά πλοία
ανοικτά της νήσου.


1532: Ο Γενουάτης ναύαρχος Ανδρέας Ντόρια
απελευθερώνει από τους Τούρκους το Ρίο.
1834: Ιδρύονται τα πρώτα Δικαστήρια.
1912: Ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει την
Κατερίνη και την Βέροια (7η μεραρχία) και
το χωριό Περδίκκας Πτολεμαΐδος (5η μεραρχία).
1944: 3 διμοιρίες Ιερολοχιτών υπό τον
συνταγματάρχη Θ.Κετσέα απελευθερώνουν την
Λήμνο και συλλαμβάνουν 100 Γερμανούς αιχμαλώτους,
ενώ βρετανικά και ελληνικά πλοία συλλαμβάνουν
πλοιάρια γεμάτα από Γερμανούς που προσπαθούσαν
να διαφύγουν.
---------------
17 Οκτωβρίου
Ωσηέ προφ., Σύναξις Αγίων Αναργύρων, Μνήμη Αγ. Προστατών Ι.Μ. Ύδρας

1797 Συνθήκη του Κάμπο-Φόρμιο, με την οποία οι Ιόνιοι Νήσοι
προσαρτήθηκαν στην Γαλλία.

1912 Ο Ελληνικός Στρατός (IV Μεραρχία) απελευθερώνει την Νάουσα.

1918 Ανακωχή του Μούδρου, με την οποία τερματίζεται ο πόλεμος
μεταξύ τούρκων και Δυνάμεων της Entente (μεταξύ των οποίων και η
Ελλάδα).

1941 Δύο Λόχοι γερμανικού στρατού εκτελούν 250 κατοίκους των χωριών
Άνω και Κάτω Κερδύλια του Νομού Σερρών, σε αντίποινα για τον φόνο
ενός γερμανού στρατιώτη.


1797: Υπογράφεται η συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο
μεταξύ Αυστρίας και Γαλλίας με την οποία
τα νησιά του Ιονίου παραχωρούνται στην
Γαλλία.
1822: Ισχυρή τουρκική δύναμη από 8.000 άνδρες,
μετά από μάχη στην Γραβιά με τους
αγωνιστές Παπανδρέα και Καλύβα, προχωρεί και
καταλαμβάνει την 'Αμφισσα, που είχαν εκκενώσει
οι κάτοικοί της.
1827: Ο Φαβιέρος, επικεφαλής ισχυρής δυνάμεως
τακτικών και ατάκτων καθώς και πολλών
ενόπλων Χιωτών, αποβιβάζεται στην Χίο και
την απελευθερώνει, αναγκάζοντας την τουρκική
φρουρά να αποκλειστεί στο κάστρο της
πρωτεύουσας του νησιού.
1863: 'Αφιξη του βασιλέως Γεωργίου στην
Ελλάδα.
1912: Η 4η μεραρχία απελευθερώνει την Νάουσα
όπου στο μεταξύ, με την προσέγγιση των
ελληνικών δυνάμεων, οι κάτοικοι είχαν
καταλύσει τις τουρκικές αρχές.
1918: Ανακωχή του Μούδρου, με την οποία
τερματίζεται ο πόλεμος μεταξύ Τουρκίας και
Αντάντ. Οι Τούρκοι αναγνωρίζουν την ήττα
τους.
1941: Οι Γερμανοί εκτελούν 250 κατοίκους των
'Ανω και Κάτω Κερδυλίων Σερρών σε αντίποινα
για τον φόνο ενός Γερμανού στρατιώτη.
---------------
18 Οκτωβρίου
+ Λουκά Ευαγγελιστού, Μαρίνου μ., Κυριακού Αρχιεπ. Ιεροσολύμων

1912 Ο Ελληνικός Στρατός απελευθερώνει την Έδεσσα και το Αμύνταιο,
με τις VI και V Μεραρχίες αντιστοίχως.

1912 Το τορπιλοβόλο 11, με Κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Νικόλαο Βότση,
διέρχεται την νύχτα το Καραμπουρνού και τορπιλίζει στο λιμάνι της
Θεσσαλονίκης το τουρκικό θωρηκτό "Φετίχ-Μπουλέντ".

1944 Η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος επιστρέφει από την Μέση Ανατολή
στην Αθήνα και ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου υψώνει και πάλι την
Ελληνική Σημαία στην Ακρόπολη.

---
Ελληνικές θυσίες αίματος κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο:

30.000 Πεσόντες Ελληνοϊταλικού πολέμου και γερμανικής εισβολής (1940-41)
260.000 Θάνατοι από πείνα (κυρίως τον χειμώνα 1941-42)
70.000 Εκτελεσθέντες
100.000 Φυλακισμένοι ή μαχόμενοι
60.000 Εβραίοι (85% του συνόλου)
------
520.000 (7% του πληθυσμού της χώρας)
(πηγή: εφημερίδα "Καθημερινή", 14 Νοεμ. 1999)

Φ.Μ.
---


1081: Οι Νορμανδοί υπό τον Ροβέρτο Γυισκάρδο
κατανικούν μετά από σφοδρή μάχη τα ελληνικά
στρατεύματα στο Δυρράχιο. Μετά από αυτό το
γεγονός ο δρόμος για την Ανατολή μένει
ακάλυπτος και ελεύθερος για τις μετέπειτα
νορμανδικές επιθέσεις.
1522: Αποκεφαλίζονται στην Αίγυπτο οι νεομάρτυρες
Γαβριήλ και Κερμιδώλης.
1912: Ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει από
τους Τούρκους την Έδεσσα (6η μεραρχία), το
Αμύνταιο (5η μεραρχία) και την Αλεξάνδρεια
Ημαθίας (7η μεραρχία). Ελληνικό ναυτικό άγημα
και διλοχία πεζικού που επέβαιναν στα
ατμόπλοια "Πέλοψ" και "Κανάρης" απελευθερώνουν
την Θάσο, τον 'Αγιο Ευστράτιο και την
Ίμβρο. Το ελληνικό τορπιλοβόλο 11 με κυβερνήτη
τον υποπλοίαρχο Νικόλαο Βότση βυθίζει στο
λιμάνι της Θεσσαλονίκης το τουρκικό θωρηκτό
"Φετίχ Μπουλέντ".
1914: Η Ιταλία καταλαμβάνει το νησί Σάσσωνα
με αφορμή την απελευθέρωση της Βόρειας
Ηπείρου από τον ελληνικό στρατό και το
διατηρεί υπό την κατοχή της μέχρι το
τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
1944: Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας επιστρέφει
από την Μέση Ανατολή στην Αθήνα και ο
πρωθυπουργός Γ.Παπανδρέου υψώνει και πάλι
την Γαλανόλευκη στην Ακρόπολη.
---------------
19 Οκτωβρίου
Ιωήλ προφ., Ουάρου, Κλεοπάτρας Λεοντίου φιλοσόφου.

1863 Ορκίζεται ως Βασιλεύς των Ελλήνων ο πρίγκηψ της Δανίας Γεώργιος.

1912 Αρχίζει η μάχη των Γιαννιτσών, από τις σημαντικότερες του
Α' Βαλκανικού Πολέμου. Η λαμπρή νίκη του Ελληνικού Στρατού κατά
την μάχη αυτή, άνοιξε τον δρόμο προς την Θεσσαλονίκη.

1944 Η ΙΙΙ Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία εγκαταλείπει το πεδίο της
μάχης στην Ιταλία, έπειτα από αγώνα 40 ημερών, και ετοιμάζεται να
επιστρέψει στην ελεύθερη πλέον Αθήνα.


1807: Καρατόμηση από τους Τούρκους στην
Κωνσταντινούπολη του Μεγάλου Διερμηνέα
Αλεξ.Σούτσου.
1912: Ο ελληνικός στρατός επιτίθεται αποφασιστικά
κατά των τουρκικών δυνάμεων στα Γιαννιτσά
και μετά από διήμερο σκληρό αγώνα
πετυχαίνει περήφανη νίκη. Η λαμπρή αυτή
νίκη ανοίγει τον δρόμο για την Θεσσαλονίκη.
Ελληνικό ναυτικό άγημα και διλοχία πεζικού
απελευθερώνουν την Σαμοθράκη.
1943: Ύστερα από επίθεση γερμανικών στρατευμάτων
εναντίον της Σάμου και της δυσμενούς τροπής
των επιχειρήσεων, το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής
διατάσσει τους Ιερολοχίτες και τους 'Αγγλους
καταδρομείς, που προηγουμένως είχαν απελευθερώσει
την Σάμο, να εκκενώσουν το νησί.
1944: Η 3η Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία
εγκαταλείπει το πεδίο της μάχης στην Ιταλία
έπειτα από αγώνα 40 ημερών και ετοιμάζεται
να επιστρέψει στην ελεύθερη πλέον Αθήνα. Οι
Γερμανοί εκκενώνουν την Λαμία, το Μέτσοβο
και τον Βόλο.
---------------
20 Οκτωβρίου
+ Γερασίμου Κεφαλληνίας, Αρτεμίου μεγαλομ., Ματρώνας Χιοπολίτισσας οσ.

1827 (ν. ημ.) Ναυμαχία του Ναυαρίνου. Οι Συμμαχικές Δυνάμεις (Αγγλία,
Γαλλία, Ρωσία), υπό τους Ναυάρχους Κόδριγκτον, Δεριγνύ και Χέυδεν,
καταναυμαχούν τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο. Οι απώλειες των
τουρκοαιγυπτίων ήταν 60 πλοία και 6.000 νεκροί, ενώ των Συμμάχων
650 νεκροί χωρίς να βυθιστεί κανένα πλοίο. Η ναυμαχία αυτή
βοήθησε σημαντικά στην αίσια έκβαση της Επαναστάσεως.

1912 Ο Ελληνικός Στρατός, μετά από σκληρό αγώνα, απελευθερώνει τα
Γιαννιτσά και το Πλατύ.

1912 Διλοχία του 4ου Τάγματος Ευζώνων απελευθερώνει την Σιάτιστα.


1821: Ο 'Αγγλος διοικητής των Ιονίων Νήσων
'Ανταμ ως πρόεδρος στρατοδικείου καταδικάζει
σε θάνατο Έλληνες πατριώτες. Στην συνέχεια
άφησε να καταφαγωθούν τα πτώματα των ηρώων
από τα όρνια.
1912: Η 3η μεραρχία μπαίνει στα Γιαννιτσά,
ενώ προωθημένα τμήματα απελευθερώνουν το Πλατύ
και καταλαμβάνουν την γέφυρα του Λουδία
ποταμού. Διλοχία του 4ου τάγματος Ευζώνων
απελευθερώνει ανεμπόδιστα την Σιάτιστα.
1944: Οι Βούλγαροι φεύγουν από την Μακεδονία.
Οι Γερμανοί εκκενώνουν την Καλαμπάκα και το
Καστράκι.
---------------
21 Οκτωβρίου
Ιλαρίωνος Μεγάλου, Χριστοδούλου οσ., Φιλοθέου Αγιορείτου

1912 Ο Ελληνικός Στρατός απελευθερώνει την Πρέβεζα.

1931 Ο Ελληνισμός της Κύπρου επαναστατεί κατά του αγγλικού
καθεστώτος, ζητώντας την ένωση με την Ελλάδα.


1773: Οι Τούρκοι σφάζουν στην Θεσσαλονίκη τον
νεομάρτυρα Ιωάννη από την Μονεμβασιά.
1912: Το Απόσπασμα του ταγματάρχη Σπηλιάδη της
Ελληνικής Στρατιάς Ηπείρου απελευθερώνει την
Πρέβεζα και αφοπλίζει την τουρκική φρουρά
δυνάμεως 810 ανδρών. Το γεγονός αυτό ήταν
επακόλουθο της σκληρής μάχης που δόθηκε την
προηγούμενη ημέρα από το ίδιο Απόσπασμα
στην Νικόπολη, κατά την οποία νικήθηκαν οι
Τούρκοι. Τον αγώνα βοήθησε και μοίρα του
Ελληνικού Στόλου Ιονίου υπό τον πλοίαρχο
Ιωάννη Δαμιανό.
1931: Ο Ελληνισμός της Κύπρου επαναστατεί κατά
του αγγλικού καθεστώτος ζητώντας την Ένωση
του με την Ελλάδα.
---------------
22 Οκτωβρίου
+ Ζ' Λουκά
Αβερκίου Ισαπ. Ιεροπόλεως, 7 παίδων εν Εφέσω

1798 Ο Αλή Πασάς, μετά από σφοδρή επίθεση, καταλαμβάνει την Πρέβεζα,
την οποία υπερασπίζονταν 1.000 Έλληνες και Γάλλοι υπό τον Στγό
Λα Σαλσέ.

1828 1.200 τούρκοι δέχονται καθ' οδόν από την Λομποτινά προς την
Ναύπακτο επίθεση Ελλήνων. Κατά την μάχη εφονεύθησαν 800 τούρκοι
και συνελήφθησαν 150 αιχμάλωτοι.

1912 Σώμα προσκόπων απελευθερώνει την Νιγρίτα και εγκαθιστά Ελληνικές
Αρχές. Την ίδια ημέρα άγημα του Α/Τ "Ιέραξ" απελευθερώνει τα Ψαρά.


333 πΧ: Ο Μέγας Αλέξανδρος κατατροπώνει στην
Ισσό τα στρατεύματα του βασιλιά των Περσών
Δαρείου.
1798: Δυνάμεις του Αλή πασά από 4.000 πεζούς
και 3.000 ιππείς με επικεφαλής τον ίδιο και
τον γιο του Μουχτάρ επιτίθονται κατά της
Πρέβεζας όπου αμύνονται 1.000 Έλληνες και
Γάλλοι υπό τον στρατηγό Λα Σαλσέ. Η μάχη
είναι ιδιαίτερα φονική. Ο Αλή τελικά
καταλαμβάνει την πόλη και την παραδίδει
στις φλόγες.
1828: Τούρκοι της Λομποτινάς Ναυπακτίας δέχονται
κατά την πορεία τους προς την Ναύπακτο
επίθεση των Ελλήνων υπό τους Μακρυγιάννη,
Ευαγ.Ιωάννου, Φ.Κορκολιό, Καλαντζογιάννη,
Κ.Τζαβέλλα και Φωτομάρα. Στην μάχη που
έγινε σκοτώθηκαν 800 Τούρκοι και αιχμαλωτίστηκαν
150.
1897: Συνθήκη ειρήνης της Κωνσταντινουπόλεως
μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
1912: Σώμα προσκόπων υπό τον οπλαρχηγό του
Μακεδονικού Αγώνα Γιαγλή διώχνει την τουρκική
φρουρά της Νιγρίτας, απελευθερώνει την πόλη
και εγκαθιστά ελληνικές αρχές. Το
αντιτορπιλικό "Ιέραξ" υπό τον κυβερνήτη
Α.Βρατσάνο απελευθερώνει με άγημά του τα
Ψαρά.
1943: Το αντιτορπιλικό "Αδρίας" με κυβερνήτη
τον Ιωάννη Τούμπα, αν και ακρωτηριασμένο,
καταπλέει στην Αλεξάνδρεια υπό τις επευφημίες
ελληνικών και αγγλικών πληρωμάτων.
1944: Οι Γερμανοί εκκενώνουν τα Φάρσαλα και
τον Πλαταμώνα.
---------------
23 Οκτωβρίου
+ Ιακώβου Αδελφοθέου, Ιγνατίου Α' Κων/πόλεως, Μακαρίου οσ.

1907 Το ανταρτικό σώμα του Αθλγού Κοσμόπουλου προσβάλλει κοντά στην
Ασπροβάλτα τούρκους χωροφύλακες που συνόδευαν βουλγάρους αποίκους
προς το Άγιο Όρος. Έκτοτε κανείς βούλγαρος δεν απετόλμησε να
κατέλθει στην Χαλκιδική.

1941 Γερμανικά στρατεύματα κατοχής πυρπολούν οικίες του χωριού
Μεσόβουνο της Κοζάνης και εκτελούν 137 κατοίκους, οι περισσότεροι
από τους οποίους ήταν ήρωες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου.

1942 Έναρξη της συμμαχικής επιθέσεως κατά του Ελ Αλαμέιν της
Β. Αφρικής. Στην επίθεση συμμετέχει και η Ι Ελληνική Ορεινή
Ταξιαρχία.


1822: Οι Έλληνες αρχηγοί οχυρώνονται στο
Μεσολόγγι.
1907: Το ανταρτικό σώμα του ανθυπολοχαγού
Κοσμόπουλου προσβάλλει κοντά στην Ασπροβάλτα
Λαγκαδά συνοδεία Τούρκων χωροφυλάκων που
προστάτευε Βούλγαρους αποίκους, οι οποίοι
κατευθύνονταν προς το 'Αγιο Όρος. Σκοτώθηκαν
27 Βούλγαροι, ενώ οι υπόλοιποι υποχρεώθηκαν να
επαναπατρισθούν. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος
κανένας Βούλγαρος άποικος δεν τόλμησε να
κατέρθει προς την Χαλκιδική.
1941: Οι Γερμανοί πυρπολούν το Μετσόβουνο
Κοζάνης και εκτελούν 137 κατοίκους, οι
περισσότεροι από τους οποίους ήταν μαχητές
του Αλβανικού μετώπου.
1943: Αντιπροσωπεία Δωδεκανησίων κηρύσσει στις
Η.Π.Α. την Ένωση των Δωδεκανήσων με
την μητέρα Ελλάδα.
1944: Οι Γερμανοί εκκενώνουν την Λάρισα.
---------------
24 Οκτωβρίου
Αρέθα Μεγαλ., Σεβαστιανής, Σωτήριχου μ., Ακακίου οσ.


1071: Αρχίζει η βασιλεία του αυτοκράτορα
Μιχαήλ Ζ' Δούκα Παραπινάκιου.
1822: Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός και ο
Γεώργιος Μαυρομιχάλης πηγαίνουν στην Ιταλία ως
αντιπρόσωποι του Έθνους για να ζητήσουν την
υποστήριξη του Πάπα στον αγώνα για την
αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.
1955: Οι τουρκικές αρχές της Σμύρνης αποδίδουν
τιμές στην Γαλανόλευκη μετά από πρωτοφανή
έκτροπα που σημειώθηκαν σε βάρος Ελλήνων
αξιωματικών που υπηρετούσαν στο εκεί
στρατηγείο του ΝΑΤΟ.
---------------
25 Οκτωβρίου
Μαρκιανού, Μαρτυρίου μ., Χρυσάνθης μ., Μακαρίου Πάφου,
Ταβιθάς φιλανθρώπου μ.

1822 10.000 τούρκοι υπό τον Κιουταχή και τον Ομέρ Βρυώνη και
3 τουρκικά πλοία υπό τον Γιουσούφ Πασά πολιορκούν το Μεσολόγγι
από ξηρά και θάλασσα. Οι Μεσολογγίτες, 700 περίπου, υπό τους
Μαυροκορδάτο, Μ. Μπότσαρη, Γ. Κίτσο, Θ. Γρίβα, αποφασίζουν να
αγωνιστούν μέχρις εσχάτων.


1764: Επανάσταση Κυπρίων στην Λευκωσία.
1822: 9.000 Τουρκαλβανοί υπό τους Κιουταχή και
Ομέρ Βρυώνη και 3 πλοία υπό τον Γιουσούφ
πασά πολιορκούν το Μεσολόγγι από ξηρά και
θάλασσα, ενώ 700 περίπου Μεσολογγίτες υπό τους
Μαυροκορδάτο, Μ.Μπότσαρη, Γ.Κίτσο και
Θ.Γρίβα αποφασίζουν να αμυνθούν μέχρις
εσχάτων.
1912: Ταξιαρχία ιππικού απελευθερώνει τον Λαγκαδά
από τους Τούρκους.
1944: Οι Γερμανοί εκκενώνουν την Ελασσόνα.
---------------
26 Οκτωβρίου
+ Μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου Μυροβλήτου
(Εορτή της πόλεως της Θεσσαλονίκης)

1040 Η φρουρά της Θεσσαλονίκης συντρίβει τους βουλγάρους που
πολιορκούσαν την πόλη.

1823 Οι τουρκαλβανοί παραδίδουν το φρούριο της Ακροκορίνθου στον
Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, μετά από διαπραγματεύσεις και υπό τον
όρο να αποχωρήσουν για την Θεσσαλονίκη με τον οπλισμό τους.
Την προστασία της επιβίβασης στα πλοία αναλαμβάνει ο
Νικηταράς.

1903 Σφαγές Ελλήνων από βουλγάρους σε ναό του Νευροκοπίου.

1912 Απελευθέρωση του Λαγκαδά από τον Ελληνικό Στρατό (Ταξιαρχία
Ιππικού).

1912 Ο Ελληνικός Στρατός, υπό τον Αρχιστράτηγο Διάδοχο Κωνσταντίνο,
εισέρχεται απελευθερωτής και νικηφόρος στην Θεσσαλονίκη,
γενόμενος ενθουσιωδώς δεκτός από τους Έλληνες κατοίκους.
Ολόκληρη η τουρκική φρουρά από 25.000 οπλίτες, 1.000
αξιωματικούς, 1.200 ίππους και 70 πυροβόλα, υπό τον Χασάν
Ταξίν Πασά, παραδίδεται άνευ όρων.

1944 Οι γερμανοί εκκενώνουν την Έδεσσα και την Σκύδρα.
---------------
27 Οκτωβρίου
Νέστωρος μ., Πρόκλης συζ. Πιλάτου

1822 Δύο πολεμικά και δύο πυρπολικά των Ψαρών προσβάλλουν τον
τουρκικό στόλο στον λιμένα της Τενέδου. Ο πυρπολητής Κ. Κανάρης
ανατινάσσει την τουρκική υποναυαρχίδα, προκαλώντας τεράστιες
απώλειες στους τούρκους.

1826 Μάχη στην Δόβραινα Βοιωτίας και Ελληνική νίκη.

1912 Ο Οπλαρχηγός του Μακεδονικού Αγώνος Καπετάν Δούκας, σε
συνεργασία με τον Ελληνικό Στρατό, απελευθερώνει την
Ελευθερούπολη.
---------------
28 Οκτωβρίου
+ Αγίας Σκέπης Θεοτόκου
+++ ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ +++

969 Ο Στρατηγός Μιχαήλ Βούρτζης απελευθερώνει την Αντιόχεια από
τους άραβες, στους οποίους προκαλεί σοβαρές απώλειες.

1827 1.000 Κρήτες και άλλοι 100 αγωνιστές αποβιβάζονται στην
Γραμβούσα της Κρήτης και αναζωπυρώνουν τον Αγώνα στο νησί.

1912 Ο Ελληνικός Στρατός (Στρατιά Ηπείρου) καταλαμβάνει τα Πέντε
Πηγάδια και την Κλεισούρα.

1921 Η συνδιάσκεψη των Μεγάλων Δυνάμεων κατακυρώνει ολόκληρη την
ελληνικότατη Βόρειο Ήπειρο στην ιταλία.

1940 Η ημέρα του ιστορικού "ΟΧΙ".
Την 3η πρωινή επιδίδεται από τον πρέσβη της ιταλίας στην
Αθήνα, Εμμ. Γκράτσι, στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά
τελεσίγραφο, με το οποίο απαιτείται η υποταγή της Ελλάδος
στην ιταλία ("το δικαίωμα να καταλάβει [η ιταλία] δια των
ενόπλων αυτής δυνάμεων ορισμένα στρατηγικά σημεία του
Ελληνικού εδάφους"). Ο Μεταξάς απαντά με το ιστορικό "ΟΧΙ".
Στις 04:00 ο Διοικητής της VIII Μεραρχίας, Υποστράτηγος
Χ. Κατσιμήτρος, λαμβάνει τηλεφωνικώς την διαταγή του
Μεταξά για "αντίστασιν μέχρις εσχάτων". Στις 05:00, μία ώρα
πριν την εκπνοή του τελεσιγράφου, αρχίζει η ιταλική εισβολή.
Η ιταλική μεραρχία Τζούλια προσβάλλει το Απόσπασμα Πίνδου.
Στην ΒΔ Μακεδονία ο ιταλικός στρατός περιορίζεται σε εκτέλεση
βολών πυροβολικού. Η ιταλική αεροπορία βομβαρδίζει τον
ναύσταθμο Σαλαμίνος, τον Σκαραμαγκά, τον Πειραιά και την
Πάτρα.

1941 Ο λαός των Αθηνών εορτάζει την πρώτη επέτειο του "ΟΧΙ", παρά
τα τρομοκρατικά μέτρα των δυνάμεων κατοχής. Το μνημείο του
Αγνώστου Στρατιώτη καλύπτεται από δάφνες.

---
28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Ανακοινωθέντα και διαγγέλματα

Πρώτον πολεμικόν ανακοινωθέν
----------------------------
Πρωί 28ης Οκτωβρίου 1940. Χαρακτηριστική η δωρική λιτότητα του κειμένου.

"Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουσιν από της 05:30 ώρας
της σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της Ελληνοαλβανικής Μεθορίου.
Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του Πατρίου εδάφους."

Διάγγελμα Πρωθυπουργού
----------------------
"Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος,
την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς
όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες,
μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού
εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η
κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον
Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με
τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες,
Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της
ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα
εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας
και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών."

Ιωάννης Μεταξάς

Διάγγελμα Βασιλέως
------------------
"Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως σάς ανήγγειλε προ ολίγου υπό ποίους όρους
ηναγκάσθημεν να κατέλθωμεν εις πόλεμον κατά της Ιταλίας, επιβουλευθείσης
την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος.
Κατά την μεγάλην αυτήν στιγμήν είμαι βέβαιος ότι κάθε Έλλην και κάθε
Ελληνίς θα εκτελέσωσι το καθήκον των και θα φανώμεν αντάξιοι της ενδόξου
ημών Ιστορίας.
Με πίστην εις τον Θεόν και εις τα πεπρωμένα της φυλής, το Έθνος
σύσσωμον και πειθαρχούν ως εις άνθρωπος, θα αγωνισθή υπέρ βωμών και εστιών
μέχρι της τελικής Νίκης."

Γεώργιος Β'

Διάγγελμα Αρχιεπισκόπου
-----------------------
"Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Η Α.Μ. ο Βασιλεύς και ο Πρόεδρος της Εθνικής ημών Κυβερνήσεως καλούν
ημάς πάντας ίνα αποδυθώμεν εις Άγιον υπέρ Πίστεως και Πατρίδος αμυντικόν
αγώνα.
Η Εκκλησία ευλογεί τα όπλα τα ιερά και πέποιθεν ότι τα τέκνα της
Πατρίδος ευπειθή εις το κέλευσμα Αυτής και του Θεού, θα σπεύσουν εν μία
ψυχή και καρδία να αγωνισθούν υπέρ βωμών και εστιών και της Ελευθερίας και
τιμής, και θα συνεχίσουν ούτω την απ' αιώνων πολλών αδιάκοπον σειράν των
τιμίων και ενδόξων αγώνων και θα προτιμήσουν τον ωραίον θάνατον από την
άσχημον ζωήν της δουλείας. Και μη φοβούμεθα από των αποκτεινόντων το σώμα,
την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι, ας φοβούμεθα δε μάλλον τον δυνάμενον
και ψυχήν και σώμα απολέσαι.
Επιρρίψωμεν επί Κύριον την μέριμναν ημών και Αυτός θα είναι βοηθός και
αντιλήπτωρ εν τη αμύνη κατά της αδίκου επιθέσεως των εχθρών. Ούτοι εν
άρμασι και ούτοι εν ίπποις, ημείς δε εν ονόματι Κυρίου του Θεού και εν τη
γενναιότητι και ανδρείς ημών μεγαλυνθησόμεθα.
Χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και πατρός είη
μετά πάντων ημών."

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρύσανθος

Διαταγή Αρχιστρατήγου
---------------------
Διαταγή Αρχιστρατήγου Αλ. Παπάγου προς τους διοικητάς των Μεγάλων
Μονάδων. "Η λακωνική συντομία της πρώτης αυτής διαταγής από είκοσι μία
λέξεις μαρτυρεί την άριστη, επιτελική προπαρασκευή των πολεμικών σχεδίων
της χώρας." (ΓΕΣ/ Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού: "Επίτομη Ιστορία Πολέμου
1940-41", σελ. 42.)

"Από έκτης πρωινής σήμερον περιερχόμεθα εις εμπόλεμον κατάστασιν προς
Ιταλίαν. Άμυνα Εθνικού εδάφους διεξαχθή βάσει διαταγών ας έχετε. Εφαρμόσατε
σχέδιον επιστρατεύσεως. Παπάγος."

Ημερησία Διαταγή Αλ. Παπάγου
----------------------------
"Αναλαμβάνων την αρχηγίαν του Στρατού καλώ τους αξιωματικούς και
οπλίτας του Ελληνικού Στρατού εις την εκτέλεσιν του υψίστου προς την
Πατρίδα καθήκοντος με την μεγαλυτέραν αυταπάρνησιν και σταθερότητα. Ουδείς
πρέπει να υστερήση. Η υπόθεσις του αγώνος τον οποίον μας επέβαλεν ο
αχαλίνωτος Ιμπεριαλισμός μιας Μεγάλης Δυνάμεως, η οποία ουδέν είχε ποτέ να
φοβηθή από ημάς, είναι η δικαιοτέρα υπόθεσις την οποίαν είναι δυνατόν να
υπερασπισθή ένας Στρατός. Πρόκειται περί αγώνος υπάρξεως. Θα πολεμήσωμεν με
πείσμα, με αδάμαστον εγκαρτέρησιν, με αμείωτον μέχρι τελευταίας πνοής
ενεργητικότητα.
Έχω ακράδαντον την πεποίθησιν ότι ο Ελληνικός Στρατός θα γράψει νέας
λαμπράς σελίδας εις την ένδοξον ιστορίαν του Έθνους.
Μην αμφιβάλλετε ότι τελικώς θα επικρατήσωμεν, με την βοήθειαν και την
ευλογίαν του Θεού και τας ευχάς του Έθνους. Έλληνες αξιωματικοί και οπλίται
φανήτε ήρωες."
---

http://tinyurl.com/secx

Φ.Μ.
---------------
29 Οκτωβρίου
+ Ζ' Λουκά
Αναστασίας οσιοπαρθ., Αβραμίου και Μαρίας μ.

1940 Την νύχτα 29-30, όλα τα προκαλυπτικά τμήματα της αμυντικής
τοποθεσίας Ελαία-Καλαμάς συμπτύχθηκαν πίσω από την γραμμή αυτή,
αφού επιβράδυναν τον εισβολέα για 48 ώρες. Εξάλλου στην περιοχή
Πίνδου το ομώνυμο απόσπασμα, υπό τον Σχη Κ. Δαβάκη, συνεχίζει
την άνιση και σκληρή μάχη.
---------------
30 Οκτωβρίου
+ Κλέοπα και Αρτεμά εκ των Ο', Ζηνοβίου και Ζηνοβίας μ., Ευτροπίας μ.

1821 Ο Βαλής της Θεσσαλονίκης Μεχμέτ Εμίν Πασάς, με δύναμη 14.000
ανδρών, επιτίθεται κατά των, υπό τον ηρωικό Εμμανουήλ Παπά,
1.500 Ελλήνων υπερασπιστών της Κασσάνδρας Χαλκιδικής,
καταλαμβάνει την πόλη και την μεταβάλλει σε σφαγείο και
στάχτη. Από τους 1.500 Έλληνες υπερασπιστές έπεσαν οι
περισσότεροι.

1912 Βούλγαροι και τούρκοι σφάζουν τους κατοίκους του Ελληνικού
χωριού Ακ Αλάν της Ανατολικής Θράκης.

1930 Υπογράφεται στην Άγκυρα ελληνοτουρκική συνθήκη φιλίας μεταξύ
Ελ. Βενιζέλου και Κεμάλ Ατατούρκ.

1943 114 Ιερολοχίτες και 200 αλεξιπτωτιστές, υπό τον Συνταγματάρχη
Χριστόδουλο Τσιγάντε, απελευθερώνουν προσωρινώς την Σάμο, με
την βοήθεια Βρετανών καταδρομέων και των Ιταλών στρατιωτών
στο νησί. Σκοπός της επιχειρήσεως ήταν η αποφυγή τουρκικής
επιθέσεως για την κατάληψη της νήσου.

Δύναμη 300 ανταρτών του ΕΔΕΣ, υπό τον Στρατηγό Ναπολέοντα Ζέρβα,
διεξάγει σκληρή μάχη με τους γερμανούς στην Νεράιδα Τρικάλων.

1944 Οι γερμανοί τουφεκίζουν 17 Έλληνες πατριώτες στην Πρώτη
Φλωρίνης.

---
1940 Ο Ανθυποσμηναγός Ευάγγελος Γιάνναρης, επιστρέφοντας με το
αεροσκάφος του, τύπου Χένσελ, στην βάση του, μετά την ολοκλήρωση
της αποστολής του, τραυματίζεται θανάσιμα από σφαίρες ιταλικών
αεροσκαφών. Ο χειριστής Αρχισμηνίας Λεων. Τζάντας, γυρίζει το
αεροσκάφος σώο στην βάση, φέρνοντας μαζί του τον πρώτο πεσόντα
Έλληνα Αξιωματικό του Πολέμου.

[Συνήθως ως πρώτος πεσών Αξκός αναφέρεται ο Υπλγός Αλέξ. Διάκος
(βλ. 1 Νοεμ.). Είναι ο πρώτος του Στρατού Ξηράς και των βουνών της
Πίνδου.
Στις σελίδες μου μπορείτε να δείτε και ένα άρθρο για τον
πρώτο πεσόντα Στρατιώτη, στις 05:00 μόλις της 28ης. Φυσικά
δεν είναι άξιος μικρότερης τιμής ο τελευταίος ή οποιοσδήποτε
από τους 13.748 πεσόντες-αγνοουμένους (αναφέρονται όλοι
ονομαστικά σε ειδική έκδοση της ΔΙΣ/ΓΕΣ). Στο πρόσωπο όσων
κάθε φορά αναφέρουμε τους τιμούμε όλους.]

Σημ. νεώτερη:
Ωστόσο, όπως μού επεσήμανε ο Χρήστος Παπαδάς, ο πρώτος πεσών
Αξιωματικός του Πολέμου είναι μάλλον ο Υποσμηναγός Μαρίνος,
ο οποίος δεν γύρισε ποτέ πίσω την 28η Οκτωβρίου, οπότε και
απογειώθηκε με το αεροσκάφος του.

Φ.Μ.
---
---------------
31 Οκτωβρίου
Στάχυος, Απελλού, Αριστοβούλου, Επιμάχου μ., Νικολάου εκ Χίου νεομ.

1029 Τα Ελληνικά στρατεύματα, υπό τον Μιχαήλ Σπονδύλη, ηττώνται
από τους άραβες στο Χαλέπι.

1828 Απελευθέρωση της Αράχωβας από τις Ελληνικές δυνάμεις. Οι
τούρκοι παραδίδουν με συνθήκη την Μονή Δομπούς Βοιωτίας στον
Δημήτριο Υψηλάντη.

1912 Μικτό στρατιωτικό απόσπασμα, υπό τον Αντισυνταγματάρχη Μήτσα,
μετά από σκληρό αγώνα απελευθερώνει το Μέτσοβο, με την βοήθεια
53 Κρητών εθελοντών, υπό τον Γ. Σκουλά.

1918 Μετά την υπογραφή της συνθήκης του Μούδρου, ναυτική συμμαχική
Μοίρα, στην οποία συμμετείχαν και τα Ελληνικά θωρηκτά "Αβέρωφ"
και "Κιλκίς", περνά τα Στενά και αγκυροβολεί μπροστά στα
ανάκτορα του Ντολμά Μπαχτσέ. Η Ελληνική Σημαία είναι πλέον
ορατή από την Αγία Σοφία. Ταυτόχρονα τμήμα Κρητών χωροφυλάκων
εγκαθίσταται στο Φανάρι ως φρουρά του Πατριαρχείου. Οι Έλληνες
της Πόλης, πιστεύοντας ότι έφθασε η μεγάλη ώρα της λύτρωσης,
ενθουσιάζονται. Στα στόμα όλων των Ελλήνων οι στίχοι του
τραγουδιού: "στην Αγια-Σοφιά αγνάντια, βλέπω τα ευζωνάκια...".

1940 Τα αντιτορπιλικά "Ψαρά" και "Σπέτσαι", ενεργούν τολμηρό
βομβαρδισμό των παραλίων και της ενδοχώρας της περιοχής
Κονισπόλεως-Φιλιατών-Σαγιάδας, για να ανακουφίσουν τα Ελληνικά
τμήματα που πιέζονται από τον εχθρό. Την ίδια ημέρα, Ελληνικά
αεροσκάφη ενεργούν ευρείας εκτάσεως αναγνωρίσεις στην Β. Ήπειρο
προς όφελος του Γενικού Στρατηγείου.